http://ksiegarka.pl/

To miało być opowiadanie o ciotce Agnety - Ricki. Gdy jednak człowiek odrywa pierwszy skrawek wspomnienia, istnieje ryzyko ruszenia domku z kart, domina, które porwie nas w wir odmętów naszej świadomości.

I właśnie tego jesteśmy tutaj świadkiem. Plątamy się w zagmatwany kłębek zdarzeń, który ukształtował dorosłą pisarkę, Agnetę Pleijel. Czytając te strzępy wspomnień, krótkie urwane zdania, ostre jak nóż słowa, rekonstruowałam własne wspomnienia. Czułe rozedrganie i niepewności młodej Nety nie z trudem odbijały się kalką na czytelniczce.

Autobiografia mająca potencjał bycia biografią wielu, ubrana w posępność i krystalicznie bolesną świadomość głównej bohaterki (depresyjny ton, który może i nie każdemu przypadnie do gustu) - to główne zalety tej powieści, która porwała mnie swoją szczerością i odwagą podjęcia tej próby - przyjrzenia się amputacji jakich dokonuje na nas rodzina, dojrzewanie, pierwsze lęki i niepewności. Chirurgiczna precyzja składająca się na świetny traktat o dojrzewaniu i próbie odpowiedzi na najtrudniejsze pytania każdego z nas. Ta książka to istota gatunku "Literatury pięknej", broń Boże, nie tylko kobiecej! Bo Wydawnictwo Karakter nigdy nie sięga po proste i banalne teksty.

http://ksiegarka.pl/

To miało być opowiadanie o ciotce Agnety - Ricki. Gdy jednak człowiek odrywa pierwszy skrawek wspomnienia, istnieje ryzyko ruszenia domku z kart, domina, które porwie nas w wir odmętów naszej świadomości.

I właśnie tego jesteśmy tutaj świadkiem. Plątamy się w zagmatwany kłębek zdarzeń, który ukształtował dorosłą pisarkę, Agnetę Pleijel. Czytając te...