Zafascynowana poprzednimi częściami sięgnęłam po trzeci tom wampirzej sagi. Nie można powiedzieć, że się zawiodłam, ale zachwycona też nie byłam. Standart. Świat Belli i Edwarda znów mnie pochłonął. Jednak więcej tu już byo romansu niż horroru. I brakowało mi tego ,,czegoś''. Wszystkie sprawy w tym momencie były już wyjaśnione i Pani Meyer przedstawiła nam nudną rutynę z życia zakochanych. Na szczęście pod koniec zaczyna się coś dziać. Wojna. Ale nie podobało mi się to, że nie była ona dokładnie opisana. A Bella znowu strzelała fochy-ja rozumiem, że bała się o Edwarda, ale przecież to wampir-a wampira łatwo nie zabić. No ale cóż. Jak zwykle wszystko dobrze się skończyło. Było tu troszkę przesłodzonych sytuacji, ale myślę, że ta pozycja jest dosyć (!) udana. Chociaż i tak pierwsza jest o niebo lepsza. Nie było tutaj także momentów pełnych tajemnicy, czego mnie bardzo brakowało. Wkurzało mnie, że poprzez umiejętność czytania w myślach Edwarda, nie mogliśmy przeczytać całej rozmowy, ale tylko to, co Edward powiedział. Niezbyt dużo mogliśmy się z tego dowiedzieć, wypadało się tylko domyślać. W tym tomie po raz kolejny zachwycają nas idealnie wyrysowane postacie, które są niepowtarzalne-nie ma dwóch o takich samych charakterach itp. Za to duuuży plusik. No i fajnie, że Edward oświadczył się Belli :). Ale dla tych co nie czytali ciii...

Zafascynowana poprzednimi częściami sięgnęłam po trzeci tom wampirzej sagi. Nie można powiedzieć, że się zawiodłam, ale zachwycona też nie byłam. Standart. Świat Belli i Edwarda znów mnie pochłonął. Jednak więcej tu już byo romansu niż horroru. I brakowało mi tego ,,czegoś''. Wszystkie sprawy w tym momencie były już wyjaśnione i Pani Meyer przedstawiła nam nudną rutynę z...