Po wszystkich tych pieniach na cześć Murakamiego zabrałam się za tę książkę z niemałym apetytem. Specjalnie sięgnęłam po ten tytuł, ponieważ Beatlesi zdawali się na swój sposób dobrze komponować z wątkami japońskimi.
No cóż, na plus muszę przyznać, że całkowicie jasny jest związek między prezentową historią i tytułem, który do wyboru tej akurat książki w dorobku autora mnie przekonał.
"I once had a girl, or should I say: she once had me" - w ten sposób można krótko i zwięźle streścić "Norwegian wood" - obojętnie, które dzieło ma się na myśli. Oba stanowią z resztą wariacje na temat znany z "Małego Księcia": "Jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś". Murakami (i Beatlesi) zastanawiają się nad granicami tej odpowiedzialności i nad tym, kiedy można uznać, że doszło do rzeczonego oswojenia.
Skąd stosunkowo niska ocena? Chyba pierwszy raz tłumaczę się kaprysem - po prostu nie ujęła mnie ta książka. Mimo, że znakomicie się o niej dyskutuje i poleciłabym ją każdemu, kto chciałby zajrzeć wgłąb "Norwegian wood" Beatlesów.

Po wszystkich tych pieniach na cześć Murakamiego zabrałam się za tę książkę z niemałym apetytem. Specjalnie sięgnęłam po ten tytuł, ponieważ Beatlesi zdawali się na swój sposób dobrze komponować z wątkami japońskimi.
No cóż, na plus muszę przyznać, że całkowicie jasny jest związek między prezentową historią i tytułem, który do wyboru tej akurat książki w dorobku autora...