Podchodzę z reguły z dystansem do pośmiertnych wspomnień. Zdają się być niemalże żerowaniem na czyimś odejściu. W przypadku tej publikacji trudno użyć takie zarzutu. Autorzy zbierali materiały od lat 90. za zgodą Ryszarda Kapuścińskiego. Przeprowadzali wywiady, odnajdywali komentarze do jego esejów, wykonali kawał rzetelnej pracy dziennikarsko-wydawczej. Śmierć Kapuścińskiego zaskoczyła również i ich.
Wydaje się, że książka to wywiad-rzeka, dotycząca różnych wydarzeń z reporterskiego życia Kapuścińskiego, opatrzona komentarzami. Mam jednak wrażenie, że autorzy nakreślili reportaż z życia. Z życia człowieka, który starał się zrozumieć świat dogłębnie. Wywiad z nim uzmysławia każdemu, nie tylko dziennikarzowi, o co należy pytać i gdzie szukać odpowiedzi. Jeśli pytasz o świat, zjedź go wzdłuż i wszerz, nie ograniczaj się do kultury tobie znanej. Kapuściński twierdzi, że świata "nie ogarnia". Jednak szuka rozwiązania.
Dobrze pytać siebie po przeczytaniu książki, co właściwie z niej można zapamiętać. W tej książce czytelnik nie natknie się na wiele faktów i liczb. Nie o to chyba chodzi.

Podchodzę z reguły z dystansem do pośmiertnych wspomnień. Zdają się być niemalże żerowaniem na czyimś odejściu. W przypadku tej publikacji trudno użyć takie zarzutu. Autorzy zbierali materiały od lat 90. za zgodą Ryszarda Kapuścińskiego. Przeprowadzali wywiady, odnajdywali komentarze do jego esejów, wykonali kawał rzetelnej pracy dziennikarsko-wydawczej. Śmierć...