Zważywszy na to, iż jest to powieść napisana na podstawie scenariusza, muszę ją ocenić surowiej.
Brawo dla autorki, że użyła pierwszej osoby, dodając w ten sposób opisy emocji i przeżyć wewnętrznych Penelopy, czego oczywiście w filmie nie ma i nie mogłoby się znaleźć. Jednakże dużym minusem są niewielkie zmiany, które poczyniła autorka, nieznacznie rozszerzając historię. Są to niuanse, wypowiedzi lub czyny, których nie w filmie nie było i bardzo dobrze. Marilyn Kaye dodaje je, zupełnie niepotrzebnie, zaśmiecając strony, powtarzając się, na głos wypowiadając to, czego łatwo się domyślić, wkładając w usta bohaterów drewniane wypowiedzi i robiąc ze scen przyjemnych, podczas których człowiek mimowolnie się uśmiecha, coś bez sensu podniosłego i żenującego (szczególnie na ostatnich stronach książki - tam Max/Johnny i Penelopa po prostu za dużo mówią). Dodatkowo zmieniła moją ulubioną scenę z pianinem - nie daruję jej tego nigdy :D

Zważywszy na to, iż jest to powieść napisana na podstawie scenariusza, muszę ją ocenić surowiej.
Brawo dla autorki, że użyła pierwszej osoby, dodając w ten sposób opisy emocji i przeżyć wewnętrznych Penelopy, czego oczywiście w filmie nie ma i nie mogłoby się znaleźć. Jednakże dużym minusem są niewielkie zmiany, które poczyniła autorka, nieznacznie rozszerzając historię. Są...