3 grudnia 1984 roku w mieście Bhopal, stolicy stanu Madhya Pradesh doszło do katastrofy chemicznej. W wyniku uwolnienia 40 ton gazów trujących z fabryki amerykańskiej firmy Union Carbide, nazywanej potocznie w książce przez bohaterów 'Kampani', na miejscu zmarło około 3 tysięcy osób, w wyniku powikłań po zetknięciu z trującymi gazami zmarło kolejnych 15 tysięcy, a reszta ludności Bhopal poniosła trwały uszczerbek na zdrowiu.

Książka opowiada losy chłopca, który sam o sobie mówi iż jest Zwierzęciem a nie człowiekiem. Każe do siebie mówić Zwierzak, w hindi: Janvaar. W nieszczęsną noc stracił rodziców a jego kręgosłup wygiął się tak mocno, że teraz porusza się na czterech łapach, z tyłkiem w górze i twarzą przy ziemi, jak zwierze. Żyje w skrajnych warunkach razem z obłąkaną francuską zakonnicą, która traktuje go jak syna, Ma Franci, oraz psiakiem Jarą. Losy chłopaka odmieniają się kiedy zakochuje się w Nishy, dostaje pracę u Zafara oraz poznaje doktor Elli Barber, Amrikankę jak to mówi.

W "Dzieciach Apokalipsy" poznamy losy różnych ludzi splątanych ze sobą w walce z Kampani, w walce o godne życie, o oczyszczenie miasta, o szanse na coś nowego, coś lepszego, coś co pozwoli normalnie żyć.
Razem z głównym bohaterem Zwierzakiem nienawidzimy, kochamy, cierpimy, radujemy się, 'dżejmsbondujemy', wkurzamy się, przeżywamy kłótnie, obelgi i gorzki żal, a potem znów to samo.. od początku na nowo. Nie idzie przejść obojętnie obok wszystkich emocji narastających w Zwierzaku, nie można się im nie oprzeć, nie można nie przeżywać tego samego co on. Jeśli on kocha, my też, jeśli nienawidzi - my też.

Książka faktycznie pełna jest czarnego humoru, brzydkiego słownictwa, ordynarnych scen, bardzo szczera, czasem wulgarna do granic możliwości. Dlatego uważam, że nie powinna czytać jej osoba poniżej 15-16 roku życia, osoba nieukształtowana psychicznie.
Ja jestem oczarowana i szczerze powiedziawszy ciężko mi coś napisać o tej książce, nie umiem wyrazić tego co we mnie siedzi po jej przeczytaniu i może dlatego ta opinia jest taka chaotyczna i może nikomu nie pomoże ani nie zachęci do przeczytania. Tak czy siak, bardzo polecam.

3 grudnia 1984 roku w mieście Bhopal, stolicy stanu Madhya Pradesh doszło do katastrofy chemicznej. W wyniku uwolnienia 40 ton gazów trujących z fabryki amerykańskiej firmy Union Carbide, nazywanej potocznie w książce przez bohaterów 'Kampani', na miejscu zmarło około 3 tysięcy osób, w wyniku powikłań po zetknięciu z trującymi gazami zmarło kolejnych 15 tysięcy, a reszta...