Dla każdego, kto dorastając czuł, że z jednej strony jest może nieco ciut bystrzejszy od rówieśników a z drugiej odstaje od nich w tuzinie przyziemnych spraw.

Dla każdego, kto dorastając czuł, że z jednej strony jest może nieco ciut bystrzejszy od rówieśników a z drugiej odstaje od nich w tuzinie przyziemnych spraw.

"Demian" to opowieść o procesie dojrzewania, poszukiwaniu sensu oraz własnej tożsamości. Przez strony tej historii towarzyszymy Sinclairowi - poznajemy go jako młodego, wrażliwego, introwertycznego, lecz jednocześnie pragnącego zrozumienia siebie i świata chłopca.

Życie głównego bohatera pełne jest trudnych decyzji i konfliktów wewnętrznych. W jego drodze ku zrozumieniu towarzyszy mu Demian, kolega ze szkoły, który staje się jego przewodnikiem. Pomaga mu odkryć siebie, własne możliwości, ale także prowokuje go do podważenia przyjętych norm.
Hesse rewelacyjne oddaje dynamikę procesu dojrzewania.

Ta powieść prowokuje do licznych pytań i refleksji - o nas samych, o społeczeństwo, o wiarę i cały system, który kształtuje świat. Tę książkę czytałam z ołówkiem w ręce, zapisując swoje przemyślenia.

Hesse zachwyca nie tylko treścią, ale i językiem oraz kreatywnością. “Demian” jest powieścią bardzo głęboką, pełną symboliki, poetycką.

Dla mnie “Demian” to prawdziwe arcydzieło literatury.

"Demian" to opowieść o procesie dojrzewania, poszukiwaniu sensu oraz własnej tożsamości. Przez strony tej historii towarzyszymy Sinclairowi - poznajemy go jako młodego, wrażliwego, introwertycznego, lecz jednocześnie pragnącego zrozumienia siebie i świata chłopca.

Życie głównego bohatera pełne jest trudnych decyzji i konfliktów wewnętrznych. W jego drodze ku zrozumieniu...

Bardzo osobliwa książka, którą czyta się z oczami zmrużonymi od zmęczenia, ponieważ panuje w niej okrutny wręcz intrawertyzm, rozgrzebywanie swojego niezbyt interesującego ja, poprzetykane ochami i achami za tytułowym Damienem. Najbardziej w tej książce denerwują jednak coelhizmy -

„Człowiek, którego by pan chciał zabić, nigdy nie jest panem X czy Y, z pewnością jest on maską jedynie! Bo z chwilą, gdy nienawidzimy jakiegoś człowieka, nienawidzimy w jego obrazie czegoś, co tkwi w nas samych. Nie oburza nas bowiem coś, czego w nas samych nie ma”.

…i mistycyzmy, ale tych nie będę cytował. W dodatku mam wrażenie, ze Hesse zakładał jednak, że będą go czytać ludzie z dwucyfrowym IQ, bo stwierdzenia w stylu „nauki w naszym znaczeniu tego słowa starożytność w ogóle nie znała” to są chyba dość oczywiste nawet dla trójkowego ucznia. Autor z lubością szasta nazwiskami - tu Da Vinci, tam Faust - ale nic z tego wynika i pełnią one rolę breloczka do kluczy. Jest za to dużo (za dużo…) bohatera-narratora, który jest po prostu mameją, a bez instrukcji tytułowego Damiena chyba nie umiałby nawet oddychać i udusił się na pierwszej stronie, gdzieś tak zaraz za tytułem i notami wydawcy.

Bardzo osobliwa książka, którą czyta się z oczami zmrużonymi od zmęczenia, ponieważ panuje w niej okrutny wręcz intrawertyzm, rozgrzebywanie swojego niezbyt interesującego ja, poprzetykane ochami i achami za tytułowym Damienem. Najbardziej w tej książce denerwują jednak coelhizmy -

„Człowiek, którego by pan chciał zabić, nigdy nie jest panem X czy Y, z pewnością jest on...

"Demian" to wspaniała powieść o dorastaniu, towarzyszących temu rozterkach, poszukiwaniu prawdy i tożsamości.
Głównym bohaterem dzieła Hessego jest Sinclair, któremu Czytelnik towarzyszy od lat dziecięcych aż po wczesną dorosłość.
Topos podróży, drogi są charakterystyczne dla twórczości Hessego. Podobnie jak i w innych utworach Autora znajdziemy tu odniesienia do innych religii, filozofii, a nawet elementy baśniowe. Czytelnik, towarzysząc w dorastaniu Sinclaira, może owe "znaki" odnajdywać i interpretować według własnych przekonań.
Niewątpliwe piękny język i charakterystyczny styl Hessego sprawiają, że w tę powieść naprawdę można się "zanurzyć", odnaleźć wiele elementów z własnych doświadczeń i czerpać nowe jak ze źródła.
Pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników klasyki.

"Demian" to wspaniała powieść o dorastaniu, towarzyszących temu rozterkach, poszukiwaniu prawdy i tożsamości.
Głównym bohaterem dzieła Hessego jest Sinclair, któremu Czytelnik towarzyszy od lat dziecięcych aż po wczesną dorosłość.
Topos podróży, drogi są charakterystyczne dla twórczości Hessego. Podobnie jak i w innych utworach Autora znajdziemy tu odniesienia do innych...

Ta książka to podróż wewnętrzna w poszukiwaniu sensu wszystkiego co otacza człowieka, pozwalająca jednocześnie zajrzeć w głąb ludzkiego umysłu. Daje sporą dawkę przeróżnych rozważań, czasami jest to przytłaczające. Stawia pytanie czym jest moralność, czym jest dobro, a czym zło. Ukazuje człowieka zagubionego we własnym jestestwie, któremu wydaje się, że sam nie jest w stanie odnaleźć właściwej drogi. To nie jest łatwa lektura, którą, mimo małej objętości, da się przeczytać na raz. Mam wrażenie, że nie wszystko zrozumiałam, że coś mi umknęło. Może dobrym pomysłem jest powrót do tej książki za parę lat. Nie oczekujcie, że ta historia porwie Was bez pamięci, trzeba do niej cierpliwości. Niemniej doceniam ją i uważam, że skrywa w sobie pewną mądrość.

Ta książka to podróż wewnętrzna w poszukiwaniu sensu wszystkiego co otacza człowieka, pozwalająca jednocześnie zajrzeć w głąb ludzkiego umysłu. Daje sporą dawkę przeróżnych rozważań, czasami jest to przytłaczające. Stawia pytanie czym jest moralność, czym jest dobro, a czym zło. Ukazuje człowieka zagubionego we własnym jestestwie, któremu wydaje się, że sam nie jest w...

Głęboka, poruszyła mnie ogromnie, zawsze pozostanie w moim sercu

Głęboka, poruszyła mnie ogromnie, zawsze pozostanie w moim sercu

Być może nie jestem na odpowiednim poziomie intelektualnym, by tę książkę zrozumieć :) Na ten moment niewiele z niej pamiętam, ale wiem, że bardzo mi się dłużyła i strasznie mnie nużyła. Nie rozumiem zachwytów, na pewno nie sięgnę po inne książki tego autora. Odczuwam przerost formy nad treścią.

Być może nie jestem na odpowiednim poziomie intelektualnym, by tę książkę zrozumieć :) Na ten moment niewiele z niej pamiętam, ale wiem, że bardzo mi się dłużyła i strasznie mnie nużyła. Nie rozumiem zachwytów, na pewno nie sięgnę po inne książki tego autora. Odczuwam przerost formy nad treścią.

Przede wszystkim poleciła mi to koleżanka. 10 lat temu. Długo jej szukałam i choć staram się nie mieć oczekiwań wobec czegokolwiek, czasem ciężko.

Więc po pierwsze - ja nie do końca rozumiem tę książkę. I tego typu książki w ogóle. Nie umiem wyjaśnić o co chodzi, jaka jest idea, która za tym stoi, czego dotyczą metafory, o chuj chodzi z tym zauroczeniem Demianem i jego matką.
Rozumiem podstawową warstwę "idź własną ścieżką", no ale ciężko mi to kupić.
Mimo to sama warstwa fabularno-emocjonalna jest wciągająca i ma w sobie pewien urok i tajemnicę. Ocenić jednak tego nie umiem.

Przede wszystkim poleciła mi to koleżanka. 10 lat temu. Długo jej szukałam i choć staram się nie mieć oczekiwań wobec czegokolwiek, czasem ciężko.

Więc po pierwsze - ja nie do końca rozumiem tę książkę. I tego typu książki w ogóle. Nie umiem wyjaśnić o co chodzi, jaka jest idea, która za tym stoi, czego dotyczą metafory, o chuj chodzi z tym zauroczeniem Demianem i jego...

Jestem pod ogromnym wrażeniem ,,Demiana'', piękny język w połączeniu z metafizycznymi przeżyciami głównego bohatera stanowią prawdziwą ucztę literacką. Obserwujemy proces dojrzewania i poszukiwania własnego ja Emila Sinclaira, chłopaka wrażliwego, rozdartego pomiędzy mrokiem a jasnością, dobrem i złem, męką a rozkoszą. W drodze do samodoskonalenia pomaga mu Demian , poznany w czasach szkolnych, podobnie jak Emil pełny wątpliwości, obdarzony nadzwyczajną intuicją i ponadprzeciętną inteligencją. Emil przeżywa prawdziwe katusze zanim naprawdę pozna siebie, w jego duszy i umyśle toczy się nieustanna walka dobra że złem, a szale przeważają się raz na jedną stronę,raz na drugą. Pragnieniem chłopaka jest znalezienie bóstwa , które miałoby w sobie pierwiastek zarówno boski i diabelski. Nasuwa mi się taka mysl,że ,,Demian '' w pewnych chwilach przypominał mi Doriana Graya , który także zmagał się z mrokiem własnej duszy. Piękna choć nie łatwa książka, polecam.

Jestem pod ogromnym wrażeniem ,,Demiana'', piękny język w połączeniu z metafizycznymi przeżyciami głównego bohatera stanowią prawdziwą ucztę literacką. Obserwujemy proces dojrzewania i poszukiwania własnego ja Emila Sinclaira, chłopaka wrażliwego, rozdartego pomiędzy mrokiem a jasnością, dobrem i złem, męką a rozkoszą. W drodze do samodoskonalenia pomaga mu Demian , poznany...

"Człowiek lęka się jedynie wtedy, gdy sam z sobą nie żyje w zgodzie". Powieść wybitna, niezwykle ważna, filozofująca, psychologizująca. Radykalnie o istocie człowieczeństwa ("niewielu dzisiaj zdaje sobie sprawę, czym jest człowiek"). Uwaga! Miejscami smutna. Ale na lato jak najbardziej w porządku...

"Człowiek lęka się jedynie wtedy, gdy sam z sobą nie żyje w zgodzie". Powieść wybitna, niezwykle ważna, filozofująca, psychologizująca. Radykalnie o istocie człowieczeństwa ("niewielu dzisiaj zdaje sobie sprawę, czym jest człowiek"). Uwaga! Miejscami smutna. Ale na lato jak najbardziej w porządku...