Dawno nie czytałem czegoś tak słabego. W latach zerowych Piotr Rogoża był uważany za wielką nadzieję polskiej fantastyki, jakieś jego opowiadanie czytałem chyba w NF, nie utkwiło mi ono w pamięci. I dopiero teraz sięgnąłem na zalegającą od lat na półce Chcę przeczytać niedługą powieść „Po spirali”. I co? I porażka totalna.

Ma to być zabawna humorystyczna, fantastycznie zakręcona powieść, której bohaterem zbiorowym jest młodzież Cielęcina. Tak arcydowcipnie autor przechrzcił swoje rodzinne miasteczko Sulęcin. Pozostałe dowcipy trzymają ten poziom. No cóż, jakoś przebrnąłem 220 stron tej mizeryji. Niestety nie potrafię odnaleźć niczego pozytywnego w tym rzekomo śmiesznym utworze. Parodystyczne wysiłki autora rozbijają się o ścianę jego twórczej bezradności. Stan młodzieży cielęcińskiej określiłbym jednym słowem: pustogłowie. W pełni wyrażają je nieskomplikowane rozmowy licealistów, których zainteresowania nie sięgają dalej niż wypalenie jointa lub wypicie jakiegoś alkoholu. Nawet parapsychiczna nadwrażliwość Modrzewia nie wnosi tu niczego. Co jeszcze? Tempo akcji jest niemrawe, napędzające ją wydarzenia płaskie i blade, dialogi prymitywne, a poczucie humoru... no, lepiej nie mówić. Śmieszniejsza niż dowcipy cielęcińskich młodziaków jest chyba nawet kaszanka, w której gustuje wilkołak Pimpuś. Jeśli to ma być prawdziwy obraz polskiej prowincji, to strach się bać w jakim kraju żyjemy.

Dawno nie czytałem czegoś tak słabego. W latach zerowych Piotr Rogoża był uważany za wielką nadzieję polskiej fantastyki, jakieś jego opowiadanie czytałem chyba w NF, nie utkwiło mi ono w pamięci. I dopiero teraz sięgnąłem na zalegającą od lat na półce Chcę przeczytać niedługą powieść „Po spirali”. I co? I porażka totalna.

Ma to być zabawna humorystyczna, fantastycznie...

Niezła komedia młodzieżowa pisana pierwszoosobowo, którą szybko się czyta i nie można się od niej oderwać. Po latach wróciłem do książki i wciąż tak samo mi się podoba. Autor świetnie w niej dobiera porównania i potrafi tworzyć komiczną narrację. Książka z gatunku "lekka i przyjemna". Minus za Księcia Ciemności, bo jeśli to nie była ironia na czarne charaktery popkultury, to zero w tej nazwie i bohaterze oryginalności. Ponadto redakcja zupełnie nie wiedziała, jak zapisuje się dialogi, bo błędy są na każdej stronie w całej książce.

Niezła komedia młodzieżowa pisana pierwszoosobowo, którą szybko się czyta i nie można się od niej oderwać. Po latach wróciłem do książki i wciąż tak samo mi się podoba. Autor świetnie w niej dobiera porównania i potrafi tworzyć komiczną narrację. Książka z gatunku "lekka i przyjemna". Minus za Księcia Ciemności, bo jeśli to nie była ironia na czarne charaktery popkultury,...

Niestety jest to jedna z najgorszych książek, jakie w życiu przeczytałam. Postaci uważam za nieciekawie skomponowane, a spora część lektury była najzwyczajniej w świecie nudna. Czytając zakończenie nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autor, mimo braku pomysłu na fabułę, musiał wyrobić się z dokończeniem książki przed upływem czasu jakie dało mu na to wydawnictwo.

Niestety jest to jedna z najgorszych książek, jakie w życiu przeczytałam. Postaci uważam za nieciekawie skomponowane, a spora część lektury była najzwyczajniej w świecie nudna. Czytając zakończenie nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autor, mimo braku pomysłu na fabułę, musiał wyrobić się z dokończeniem książki przed upływem czasu jakie dało mu na to wydawnictwo.

Cielęcin to nie miasto,to stan umysłu.Od czego by zacząć ? Może,od tego że,to najbardziej zwariowane polskie fantasty jakie znam.
Książka,według mnie zasługuje na jakoś przyzwoitą nagrodę.

Już same pseudonimy są bardzo zabawne.Nietopyr,Budzigniew.
A obiad w barze Chrząszcz,pewnie odbije się nie jednemu.
Historia Księcia Ciemności jest opisana bardzo zabawnie.\
Tak więc Po Spirali,jest przykładem że fantasty polskie może być zabawne.

Cielęcin to nie miasto,to stan umysłu.Od czego by zacząć ? Może,od tego że,to najbardziej zwariowane polskie fantasty jakie znam.
Książka,według mnie zasługuje na jakoś przyzwoitą nagrodę.

Już same pseudonimy są bardzo zabawne.Nietopyr,Budzigniew.
A obiad w barze Chrząszcz,pewnie odbije się nie jednemu.
Historia Księcia Ciemności jest opisana bardzo zabawnie.\
Tak więc Po...

Moje pierwsze zetknięcie z twórczością Rogoży poszerzyło moje horyzonty w zakresie tego, że nie tylko klasyka może być wybitna. Lżejszy od Pilipiuka, do którego często, choć niepotrzebnie porównywany jest autor. Opary absurdu nawiązujące bez skrępowania i z pazurem do polskiej rzeczywistości mają w sobie coś z garażowej muzyki punk. Moim pierwszym zaskoczeniem było to, że musiałem w pewnym momencie przestać czytać, bo...musiałem po prostu "wyśmiać się" z tego co właśnie dojrzały moje oczy. Reszta została już powiedziana. Nie powielam, dla miłośników fantasy-absurdu z poczuciem humoru będzie jak znalazł.

Moje pierwsze zetknięcie z twórczością Rogoży poszerzyło moje horyzonty w zakresie tego, że nie tylko klasyka może być wybitna. Lżejszy od Pilipiuka, do którego często, choć niepotrzebnie porównywany jest autor. Opary absurdu nawiązujące bez skrępowania i z pazurem do polskiej rzeczywistości mają w sobie coś z garażowej muzyki punk. Moim pierwszym zaskoczeniem było to, że...

Naprawdę dawno się tak nie ubawiłem jak przy lekturze tej książki :) Barwna, pomysłowa i świetnie napisana ze wspaniałym poczuciem humoru, co pozwala mi na określenie z dużą dozą prawdopodobieństwa, że z przyjemnością sięgnę po następne pozycje Autora.

Naprawdę dawno się tak nie ubawiłem jak przy lekturze tej książki :) Barwna, pomysłowa i świetnie napisana ze wspaniałym poczuciem humoru, co pozwala mi na określenie z dużą dozą prawdopodobieństwa, że z przyjemnością sięgnę po następne pozycje Autora.

boska kurwa mać tego nic nie pobije.Pomysł dobry ale wykonanie nie zachwyca. Jak to często bywa akcja nie jest płynna i można powiedzieć że coś w tym wszystkim psuje efekt. Jak trybiki w marnym chińskim zegarku, które są popsute od samego początku. Nie polecam tej pozycji.

boska kurwa mać tego nic nie pobije.Pomysł dobry ale wykonanie nie zachwyca. Jak to często bywa akcja nie jest płynna i można powiedzieć że coś w tym wszystkim psuje efekt. Jak trybiki w marnym chińskim zegarku, które są popsute od samego początku. Nie polecam tej pozycji.

Choć akcja rozkręca się powoli, dochodzi nawet do takiego momentu, w którym nie chce się przerywać lektury. Ostatecznie zakończenie rozczarowuje. Pomysł niby ciekawy, ale odniosłam wrażenie, że autor zwyczajnie nie wiedział, jak zakończyć swoją o p o w i e ś ć. Całość jest niezła, jednak nie na tyle, by powiedzieć - dobra, dlatego 5/10.

Choć akcja rozkręca się powoli, dochodzi nawet do takiego momentu, w którym nie chce się przerywać lektury. Ostatecznie zakończenie rozczarowuje. Pomysł niby ciekawy, ale odniosłam wrażenie, że autor zwyczajnie nie wiedział, jak zakończyć swoją o p o w i e ś ć. Całość jest niezła, jednak nie na tyle, by powiedzieć - dobra, dlatego 5/10.

Infantylna, nędzne i gimnazjalne poczucie humoru, płaskie postaci, przebijające wszędzie gdzie się da kompleksy autora na punkcie płci pięknej - ledwie dałem jej radę.

Infantylna, nędzne i gimnazjalne poczucie humoru, płaskie postaci, przebijające wszędzie gdzie się da kompleksy autora na punkcie płci pięknej - ledwie dałem jej radę.

Bradzo fajna ksiazka .Lekka ,zabawna i trochę dziwna ale warta przeczytania :)

Bradzo fajna ksiazka .Lekka ,zabawna i trochę dziwna ale warta przeczytania :)