Odkładałam przeczytanie tej książki na bliżej nieokreślony czas, bo wydawało mi się, że to niepozorna historia o codziennych kłopotach i zmaganiach. Spodziewałam się kolejnej ckliwej powieści obyczajowej, a tu spotkało mnie miłe zaskoczenie. Jest zupełnie inna od wszystkich znanych mi książek obyczajowych, w których zazwyczaj wszystko układa się w bardzo prosty i pozytywny sposób. Miałam wrażenie, że "Razem będzie lepiej"ma odniesienie do autentycznych historii, problemów ludzi, jest do bólu prawdziwa, a jednocześnie niepozbawiona zwykłej, prostej nadziei. Trochę smutna i refleksyjna, ale przepełniona życiową mądrością i inteligentnym humorem. Historia o niewątpliwej sile i determinacji oraz walce z problemami. Przeczytałam również o braku pieniędzy, zaufania, kłamstwach, samotności i dramatach. Autorka zaskoczyła mnie znajomością wszelkich zawiłości ludzkich charakterów.
"Właściwie być bogatym to by znaczyło nie myśleć w kółko o pieniądzach"
Przypadł mi do gustu sposób pisania Moyes – ma lekkie przyjemne pióro, plastyczne dialogi i towarzyszący dreszczyk co będzie dalej ?
Powieść świetnie skonstruowana językowo. Narrator trzecio osobowy pozwalał mi śledzić wydarzenia, z różnych perspektyw a każdy kolejny rozdział umożliwiał mi spojrzeć na wydarzenia oczami każdego z bohaterów. Wczuwałam się w ich sytuację i z nimi się utożsamiałam a Jess , no cóż, po prostu chyba nie ma w życiu rzeczy czy przeciwności, której by nie pokonała.
"Razem będzie lepiej" moim zdaniem to lektura z przesłaniem. Historia, która mną zawładnęła i nie wypuściła, aż do końca zmusiła mnie do refleksji i wyciągnięcia własnych wniosków.
Pozwoliła mi dostrzec, co jest najważniejsze w życiu, jak istotne jest dbanie o relacje międzyludzkie i czasem warto dać sobie drugą szansę, aby nie stracić w życiu pięknych chwil. Autorka pokazuje, że nigdy nie wolno się poddawać oraz uświadamia, a każdy czyn pociąga za sobą określone konsekwencje. A najważniejsze to być razem, bo wtedy pokona się wszystkie przeszkody.
Oto jedna z książek, które jeszcze długo po odłożeniu jej na półkę zostanie w mojej pamięci i z przyjemnością będę o niej wspominać. Polecam z całego serca.

"Kto to powiedział kiedyś, że człowiek jest tylko tak szczęśliwy jak jego najszczęśliwsze dziecko ?"

Odkładałam przeczytanie tej książki na bliżej nieokreślony czas, bo wydawało mi się, że to niepozorna historia o codziennych kłopotach i zmaganiach. Spodziewałam się kolejnej ckliwej powieści obyczajowej, a tu spotkało mnie miłe zaskoczenie. Jest zupełnie inna od wszystkich znanych mi książek obyczajowych, w których zazwyczaj wszystko układa się w bardzo prosty i pozytywny...