Bicz Boży to najdłuższa z książek o Mordimerze i jedyna jak do tej pory pełnoprawna powieść, a Piekara zrobił wszystko by nie zamieniła się w przydługie opowiadanie, napychając ją mnóstwem niepotrzebnych wstawek. Z początku fabuła wydaje się nieprawdopodobnie ciekawa. Śmierć biskupa i ,,zgony" w klasztorze, który okazuje się być zamtuzem. Wizyty Mordimera w tym bożym przybytku to najlepsza część historii, lecz zamiast kolejnych coraz bardziej widowiskowych zgonów, jak to było u Komudy w Imię Bestii, śledztwo traci tępo i znów brakuje napięcia i emocji. Niech nikt nie nastawia się na ostateczną konfrontację z mordercą, ale to chyba największa wada książek Piekary, brak mocnych zakończeń, zwłaszcza w sequelach Ja Inkwizytor, gdzie wynik śledztwa zawsze pozostawia dużo do życzenia. W Biczy Bożym ostatnie strony to zrealizowanie opisu z okładki, trochę o Wewnętrznym Kręgu, naprawdę trochę, wstawki z przeszłości i ,,wielka przepowiednia", która będzie miała rozwiązanie w Czarnej Śmierci. Mam wrażenie, że Piekara zmarnował potencjał bardzo dobrej historii, poszedł na łatwiznę jak w przypadku ostatnich tomów i w zakończeniu postanowił zachęcić nas do dalszej lektury cyklu. Jestem przekonany, że gdybym zaczął przygodę z Mordimerem od lektury sequeli Ja Inkwizytor to pewnie nie doszedłbym do ostatnich i wciąż będę powtarzał, że żaden sequel nie zastąpi pełnoprawnej kontynuacji.

Bicz Boży to najdłuższa z książek o Mordimerze i jedyna jak do tej pory pełnoprawna powieść, a Piekara zrobił wszystko by nie zamieniła się w przydługie opowiadanie, napychając ją mnóstwem niepotrzebnych wstawek. Z początku fabuła wydaje się nieprawdopodobnie ciekawa. Śmierć biskupa i ,,zgony" w klasztorze, który okazuje się być zamtuzem. Wizyty Mordimera w tym bożym...