Jakkolwiek lubię zbiory zawierające żarty i dowcipy różnych narodów, to ten tomik nie zachwycił mnie. Miniaturowy rozmiar i malutka czcionka są może urocze, ale nie ułatwiają czytania. Przytoczone żarty dość wtórne, w przeważającej mierze dobrze znane, pozbawione charakterystycznej, żydowskiej składni i słownictwa. W tej kategorii znacznie wyżej stawiam książki Horacego Safrina spod znaku „szabasowych świec”. Paradoksalnie najciekawszą część stanowi słowo wstępne Pana Szymona Kobylińskiego, choć rysunki tego znakomitego rysownika trochę rozczarowują – nieliczne i słabo wyraźne. Raczek z kategorii ciekawostek.

Jakkolwiek lubię zbiory zawierające żarty i dowcipy różnych narodów, to ten tomik nie zachwycił mnie. Miniaturowy rozmiar i malutka czcionka są może urocze, ale nie ułatwiają czytania. Przytoczone żarty dość wtórne, w przeważającej mierze dobrze znane, pozbawione charakterystycznej, żydowskiej składni i słownictwa. W tej kategorii znacznie wyżej stawiam książki Horacego...

Czytając te krótkie anegdotki zaśmiewałam się do łez, aż ludzie w autobusie oglądali się na mnie. Idealna pozycja na gorsze dni.

Czytając te krótkie anegdotki zaśmiewałam się do łez, aż ludzie w autobusie oglądali się na mnie. Idealna pozycja na gorsze dni.

Przeczytane nie raz, a i tak wywołuje zaśmiewanie się do łez.

Przeczytane nie raz, a i tak wywołuje zaśmiewanie się do łez.

nie mój styl

nie mój styl