Piękna, wciągająca. nie można się oderwać.

Piękna, wciągająca. nie można się oderwać.

Książka jest z rodzaju tych, które wciągają i nie można się oderwać . Współczesność przeplata się z przeszłością . Bohaterka tworzy drzewo genealogiczne dla swego chrześniaka i wciąga ją odkrywanie rodzinnych historii. Autorka ukazuje tragiczne losy naszych rodaków, żyjących na kresach na początku XX wieku. Jest to kolejna książka pani Anny J. Szepielak po którą sięgnęłam i na pewno nie ostatnia.

Książka jest z rodzaju tych, które wciągają i nie można się oderwać . Współczesność przeplata się z przeszłością . Bohaterka tworzy drzewo genealogiczne dla swego chrześniaka i wciąga ją odkrywanie rodzinnych historii. Autorka ukazuje tragiczne losy naszych rodaków, żyjących na kresach na początku XX wieku. Jest to kolejna książka pani Anny J. Szepielak po którą...

"Śpiesz się, bo niedługo sam będziesz przodkiem" - Stanisław Pieniążek. Myślę, że w wielu z nas, gdzieś w środku, przemyka się ciągle myśl o naszych przodkach, O babciach, dziadkach i o pytaniach, których nie zdążyliśmy zadać. Być może planujemy zająć się naszym drzewem genealogicznym, ale ciągły ruch, praca, obowiązki, którym musimy podołać jako społeczeństwo XXI wieku, sprawiają, że ciągle to odkładamy. Joanna, główna bohaterka powieści “Wspomnienia w kolorze sepii” @aszepielak, rozpoczyna wędrówkę w przeszłość, gdy jej teraźniejszość zostaje mocno zachwiana przez zwolnienie z pracy. Całej sytuacji nie ułatwia wizyta w miasteczku byłego narzeczonego, który powraca z piękną i idealną żoną, oraz tajemniczy Filip, który mocno namiesza w życiu Joanny.

Podróż Joanny do przeszłości rozpoczyna się od impulsu, którym jest zbliżający się chrzest siostrzeńca. Im bardziej Joanna zanurza się w historię swojej prababci Marii tym więcej pytań się pojawia, ale niespodziewanie okazuje się, że przeszłość babci Danusi, osoby przecież nie tak odległej, jest wielkim znakiem zapytania.

Cała opowieść snuta jest dwutorowo - pierwsza część dotyczy wydarzeń od 1903 roku, a druga od 2012 roku. Uwielbiam taki styl pisania! Przeszłość przeplatającą się z teraźniejszością, gdzie uświadamiamy sobie, że wydarzenia z życia naszych przodków nie pozostają bez wpływu na to kim dziś jesteśmy. Cała historia jest wzruszająca, pełna wspomnień, ciepła. Przeszłość i teraźniejszość nie jest czarno-biała, jest pełna odcieni szarości. Jeżeli lubicie takie wolno rozkręcające się historie, które pozwalają złapać oddech podczas życiowego biegu, to bardzo, bardzo mocno polecam Wam tę książkę i w ogóle wszystkie książki Anny J. Szepielak <3

"Śpiesz się, bo niedługo sam będziesz przodkiem" - Stanisław Pieniążek. Myślę, że w wielu z nas, gdzieś w środku, przemyka się ciągle myśl o naszych przodkach, O babciach, dziadkach i o pytaniach, których nie zdążyliśmy zadać. Być może planujemy zająć się naszym drzewem genealogicznym, ale ciągły ruch, praca, obowiązki, którym musimy podołać jako społeczeństwo XXI wieku,...

Przyjemna lektura pełna rodzinnych wspomnień .

Przyjemna lektura pełna rodzinnych wspomnień .

Kolejną osobą, która odnajduje pasję w odkrywaniu tajemnic przeszłości jest Joanna. Młoda, ambitna kobieta, którą spotkało w życiu wiele nieszczęścia. Teraz, wraz z powrotem do korzeni, odnajduje satysfakcję i wiarę w siebie. A tajemniczy mężczyzna, który pojawia się w jej życiu niesie nieprzypadkowe szczęście.
W zawierusze życiowych, doczesnych problemów warto znaleźć odniesienie do spraw ponadczasowych. Miłość, przyjaźń i przywiązanie do ziemii- tutaj jest tego mnóstwo.

Kolejną osobą, która odnajduje pasję w odkrywaniu tajemnic przeszłości jest Joanna. Młoda, ambitna kobieta, którą spotkało w życiu wiele nieszczęścia. Teraz, wraz z powrotem do korzeni, odnajduje satysfakcję i wiarę w siebie. A tajemniczy mężczyzna, który pojawia się w jej życiu niesie nieprzypadkowe szczęście.
W zawierusze życiowych, doczesnych problemów warto znaleźć...

Może nie jestem obiektywna w ocenie, bo także, jak bohaterkę, pochłonęła mnie "choroba" szukania przodków, jednak uważam, że książka jest przyjemnie prawdziwa.

Może nie jestem obiektywna w ocenie, bo także, jak bohaterkę, pochłonęła mnie "choroba" szukania przodków, jednak uważam, że książka jest przyjemnie prawdziwa.

Wspaniała książka! Miłośnicy rodzinnych sag - z historiami przodków, sekretami, dramatami, wojną i motywem prawdziwej miłości - powinni zdecydowanie poznać cykl sagi małopolskiej Pani Szepielak! Ja przeczytałam ją już dawno, w pierwszym wydaniu z biblioteki. I byłam zachwycona, gdy w księgarni odkryłam, że pojawiło się wznowienie tej bestsellerowej sagi. Zakupiłam już obie części, choć moja ulubiona to właśnie "Wspomnienia w kolorze sepii" i niecierpliwie czekam na trzecią część. Pięknie się prezentują na półce w tych nowych okładkach. Kto nie czytał, znajdzie tu dwutorową historię - współczesną Joannę oraz jej przodków w wątku historycznym. Każda z tych powieści jest zresztą napisana w innej formie, bo "Młyn nad Czarnym Potokiem" jest cały współczesny, a "Znów nadejdzie świt" chronologiczny. Gdy czyta się sagę po raz drugi, odkrywa się wiele niezauważonych wcześniej smaczków. A język i styl powieści cudownie dopracowany i lekki. Pani Anna jest najlepsza właśnie w historycznych opowieściach, bo tak samo zauroczyła mnie saga Dziedzictwo rodu. Polecam.

Wspaniała książka! Miłośnicy rodzinnych sag - z historiami przodków, sekretami, dramatami, wojną i motywem prawdziwej miłości - powinni zdecydowanie poznać cykl sagi małopolskiej Pani Szepielak! Ja przeczytałam ją już dawno, w pierwszym wydaniu z biblioteki. I byłam zachwycona, gdy w księgarni odkryłam, że pojawiło się wznowienie tej bestsellerowej sagi. Zakupiłam już obie...

Piękna, urzekająca i mocno wzruszająca książka. Za duży ładunek solidnie opowiedzianej historii Galicji Wschodniej dodaję plus, bo niewielu autorom się to udaje. I chociaż nie jest to książka aspirująca do naukowej, to poprzez odtworzenie losów jednej rodziny mieszkającej pod Lwowem staje się prawdziwą, żywą lekcją historii...

W tym tomie autorka skupia się na dziejach rodu innej bohaterki, pokazanej już w tomie pierwszym, ale tym razem z postaci drugoplanowej stawia ją w centrum wszystkich wydarzeń. Joanna, nauczycielka, a jakże! (uwielbiam wszystko, co pisze Pani Szepielak o współczesnej szkole w tej sadze, a jej rada pedagogiczna przedstawiona na końcowych stronach tomu to jako żywo obraz 99% takich rad w naszym kraju:))) poszukuje korzeni swojej rodziny ze strony babci...

Fabuła toczy się dwutorowo. Jedna od 1903 do 1948 roku, najpierw we Lwowie i jego okolicach, potem gdzieś w Rzeszy towarzysząc babce Joanny w czasie robót przymusowych, w zburzonej Warszawie tuż po wojnie i w końcu na Sądecczyźnie, gdzie po okrutnych doświadczeniach wojennych babcia Danusia w końcu znajduje nowy dom, miłość i stabilizację. Zawieruchy wojenne pierwszej i drugiej wojny światowej, wojny z bolszewikami w 1920, gehenna wywózek i rzeczywistość powojenna, w której rodziny ze Lwowa pozbawione domów i majątków czuły się bezdomnymi, nikomu niepotrzebnymi Polakami..Wszystko tak detalicznie odtworzone, w pełni zgodne z historycznymi faktami, a przy tym znakomicie opisane jako doświadczenie prostych ludzi, przesycone bólem, rozpaczą i beznadzieją wojennego życia spowodowało, że popłakałam się jak bóbr. Wielu z Was, mających swe korzenie rodzinne gdzieś na Kresach, odkryje może podobną do losów Danusi historię swoich przodków rozsianych dziś po całej Polsce.

Druga fabuła, współcześnie osadzona na Sądecczyźnie, a chwilami w stolicy, przywołuje już na twarz uśmiech i radość. W życiu bohaterek zachodzą pozytywne zmiany, rodzą się nowe miłości, pojawiają intratne propozycje pracy, a dzieci rosną....Swojsko, sielsko, apetycznie, jak to na rodzinnych imprezach, pachnie maciejką i różami w altanach, a i widoki w tamtych stronach, przyznacie sami, cieszące oko.
Nic, tylko czytać!
Ja przepadłam z kretesem na całą niedzielę.
Wam też polecam takie zapomnienie.
Autorkę bezapelacyjnie dodaję do ulubionych.

Piękna, urzekająca i mocno wzruszająca książka. Za duży ładunek solidnie opowiedzianej historii Galicji Wschodniej dodaję plus, bo niewielu autorom się to udaje. I chociaż nie jest to książka aspirująca do naukowej, to poprzez odtworzenie losów jednej rodziny mieszkającej pod Lwowem staje się prawdziwą, żywą lekcją historii...

W tym tomie autorka skupia się na dziejach...

+

+

„Wspomnienia w kolorze sepii” to powieść, której akcja toczy się równocześnie w poprzednim stuleciu i współcześnie. Autorka powoli odsłania przed czytelnikami wydarzenia bieżące oraz te historyczne. Mnie co prawda najmocniej fascynowały te drugie, mimo to całość czytało mi się naprawdę wyśmienicie. Takie połączenie współczesności z historią zawsze tworzy niesamowity klimat i mocno przypada mi do gustu. Moja uwagę zwróciły także kreacje bohaterów, szczególnie tych żyjących w poprzednim stuleciu. Są nieoczywiści, spotykają ich traumatyczne wydarzenia a mimo to jest w nich jakaś niezłomność. Poza tym książkę czyta się niezwykle lekko i z ogromnym zainteresowaniem. Przy tym napisana jest ciekawym, plastycznym językiem z niezwykłą dbałością o szczegóły i kumuluje w sobie wiele odcieni życia i miłości. Z czasem poszczególne fragmenty dziejowej układanki zaczynają łączyć ze sobą, tworząc ciekawy obraz wielopokoleniowej rodziny. Dzięki temu powieść Anny J. Szepielak to leniwa, jednocześnie lekka i emocjonująca lektura z dramatyczną historią w tle.

cała recenzja- kochamciemojezycie.blogspot.com

„Wspomnienia w kolorze sepii” to powieść, której akcja toczy się równocześnie w poprzednim stuleciu i współcześnie. Autorka powoli odsłania przed czytelnikami wydarzenia bieżące oraz te historyczne. Mnie co prawda najmocniej fascynowały te drugie, mimo to całość czytało mi się naprawdę wyśmienicie. Takie połączenie współczesności z historią zawsze tworzy niesamowity klimat...