"Krew zapomnianych bogów" to antologia grozy obracająca się wokół słowiańskich wierzeń, napisana, promowana i wydana przez grupkę pasjonatów, przeważnie amatorów. Chociaż wszystkie elementy, od korekty, redakcji, składu, po same opowiadania, zostawiają pole do poprawy, to całość broni się pomysłami, tematyką i przede wszystkim widocznym zapałem. Nie wątpię, że autorzy dali z siebie wszystko, i jakimś cudem nie przełożyło się to na grafomańską wpadkę, a w miarę przyjemną lekturę. Ostrzegam jednak, że poziom jest nierówny, czego można było się oczywiście spodziewać. Zdarzają się opowiadania naprawdę niezłe (choćby Adwentowska, Borowiec, Borlik), z dużym potencjałem, choć kulawe w kilku aspektach (Szymczak, Hirsekorn), ale także słabe, niedopracowane lub zwyczajnie byle jakie (Ferens, Haczyński, Piotrowski, Błach). Książka zdecydowanie ma szansę trafić w gusta miłośników tematu, chociaż należy nastawiać się na problemy i potknięcia.

(Miałem okazję rozmawiać z organizatorami prywatnie w trakcie powstawania antologii. Chociaż nie istnieje coś takiego jak obiektywna opinia, to można śmiało zakładać, że w tym wypadku na moją ocenę miały wpływ wywołane owymi rozmowami oczekiwania.)

"Krew zapomnianych bogów" to antologia grozy obracająca się wokół słowiańskich wierzeń, napisana, promowana i wydana przez grupkę pasjonatów, przeważnie amatorów. Chociaż wszystkie elementy, od korekty, redakcji, składu, po same opowiadania, zostawiają pole do poprawy, to całość broni się pomysłami, tematyką i przede wszystkim widocznym zapałem. Nie wątpię, że autorzy dali...