Trochę czasu już minęło od mojej ostatniej recenzji, ale jakoś nie miałem ochoty na czytanie od pewnego czasu. Postanowiłem jednak zacząć cykl z detektywem Amosem Deckerem autorstwa Davida Baldacciego, które to książki już od kilku miesięcy mam na półce.
Wydawnictwo Dolnośląskie raczej nie publikuje pod swoim szyldem barachła. No, raz trafiłem na książkę, po lekturze której strasznie się dziwiłem, że ją wydali, ale dla tej recenzji nie ma to specjalnego znaczenia. Cykl z Deckerem otwiera książka "W pułapce pamięci".
Amos Decker parał się kiedyś futbolem amerykańskim. Jego karierę sportową kończy jednak wypadek, któremu uległ na boisku, i z którego ledwo uszedł z życiem. Wydarzenie to zaowocowało u niego jednak czymś niezwykłym: u bohatera rozwinęła się hipermnezja, czyli fantastyczna pamięć, dzięki której Decker pamięta wszystko, każdy szczegół ze swojego życia. Potrafi wynajdywać w pamięci przeszłe wydarzenia, np. dzięki zestawieniu kolorów. Amos Decker z futbolisty stał się policjantem, a następnie detektywem. Mężczyznę dotyka jednak osobista tragedia: zostaje zamordowana jego rodzina. Od tamtej pory życie naszego bohatera pikuje ostro w dół. Pojawia się jednak nadzieja na sprawiedliwość, ponieważ pewne wydarzenie zdaje się być ściśle związane z Deckerem.
Powieść z dużym potencjałem, w której jednak nie wszystko zagrało do końca jak należy. Co wyróżnia tę powieść od innych z tego gatunku, to na pewno oryginalny bohater. Przyznam, że nie spotkałem nigdy wcześniej w kryminale protagonisty z podobną przypadłością, na którą cierpi Amos Decker. Książka ma fajne tempo. Nie jest powolna jak żółw, ale fabuła też nie zasuwa z prędkością światła. Bardzo podoba mi się sposób pisania autora. Książka nie męczy, nie nuży. Czyta się to naprawdę bardzo dobrze i szybko. Końcówka zaskakuje, choć na drodze do tego końca już tak super nie jest.
Tutaj przechodzę do minusów powieści, ponieważ jest ich trochę i, w moim odczuciu, w pewnym stopniu zabijają one zarówno potencjał, jak i przyjemność. Nie przyjemność z czytania, bo jak napisałem, czyta się to dobrze. Przyjemność z uczestnictwa razem z bohaterem w śledztwie. Decker zostaje bowiem włączony w sprawę, a wkrótce potem śledztwo przejmuje FBI. I tutaj nastąpiło przegięcie, moim zdaniem. O ile hipermnezja jest faktycznie niezwykłą przypadłością, która pomaga Deckerowi w rozwiązywaniu spraw, o tyle mam wrażenie, że Baldacci, być może niechcący, zrobił z niego kogoś w rodzaju superbohatera. Oczywiście zawsze można na to spojrzeć dwojako: albo Decker jest rzeczywiście tak niesamowity, albo ludzie w jego otoczeniu to ciamajdy. Co mam na myśli? Ano to, że w czasie lektury nie da się nie odnieść wrażenia, że ludzie, z którymi Decker prowadzi śledztwo, to kompletni debile. Bez głównego bohatera gubią się jak dzieci we mgle, a Amos jest dla nich jak jakiś guru, za którym idą w ciemno. Na wszystkie wskazówki dotyczące sprawy wpada Decker; oni - na żadną. To trochę jak w wielu dzisiejszych komputerowych grach akcji: postać, którą gracz kieruje, dostaje do pomocy sojuszników, ale 95% rzeczy trzeba robić samemu ;)
Zresztą, sposób, w jaki Decker wpada na tropy, też jest ciekawy. Dedukcja jest tu w zasadzie iluzoryczna, ponieważ nasz bohater wpada na tropy popychające śledztwo na zasadzie działania jakiegoś szóstego zmysłu. Tak, ja wiem, że w innych kryminałach bohatera też oświeca i potrafi dzięki temu dojść do sedna sprawy, ale tu w zasadzie postępy są czynione tylko w taki sposób. W innych powieściach kryminalnych jednak jest istotne badanie dowodów, łączenie poszczególnych faktów, itd. Tutaj idzie się jednak do celu w inny sposób.
W książce trupów jest dość sporo i między innymi dzięki temu książka, koniec końców, trzyma w napięciu czytelnika.
Kryminał ani zły, ani też jakiś wielce wspaniały. Ot, fajna powieść do poczytania. Napisana dobrym stylem, w której dużo się dzieje. Przede mną dwa kolejne tomy cyklu i mam nadzieję, że będą one lepsze.

Trochę czasu już minęło od mojej ostatniej recenzji, ale jakoś nie miałem ochoty na czytanie od pewnego czasu. Postanowiłem jednak zacząć cykl z detektywem Amosem Deckerem autorstwa Davida Baldacciego, które to książki już od kilku miesięcy mam na półce.
Wydawnictwo Dolnośląskie raczej nie publikuje pod swoim szyldem barachła. No, raz trafiłem na książkę, po lekturze której...