Dzięki wypożyczalni międzybibliotecznej w końcu zdobyłem tę książkę.
Pierwsza część - "Owczarz", to jakby zaprzeczenie wpajanego Polakom "patriotycznego" wychowania polegającego na utwierdzaniu w przekonaniu, że Polacy tłumnie rwali się do narodowego powstania przelewać krew za Ojczyznę. Ofierski jest w tym bardziej realistyczny i ukazuje złożony problem głębiej. Dlaczego nie wszyscy popierali zbrojny zryw? To trzeba przeczytać. Przypomina mi to "Kordiana i chama" Kruczkowskiego.
Jako drugoplanowy pojawia się też problem przemocy w rodzinie, autor ukazał go dość mocno.
"Według Łukasza" to historia syna głównego bohatera pierwszej części, który postanowił wyjechać do Ameryki za przysłowiowym chlebem. Niektórych historii to nawet Mario Puzo by się nie powstydził.
Całość trylogii ("Szulera", opisującego losy wnuka bohatera pierwszej części, wydano już jako osobny tom) porusza też temat zacofania w rozwoju oraz obyczajowego. Ponieważ sam i dziś nieraz spotykam się z dość archaicznymi zachowaniami oraz mentalnością, taka literatura jest mi bliska.
Dziwi mnie tylko dlaczego jeszcze pod koniec "Według Łukasza" autor mówi o Ostrowie Wielkopolskim, a w "Szulerze", którego przeczytałem już jakiś czas temu, zrobił z tego miasta Kostrów.
Dałbym nawet 10 gwiazdek, gdyby nie liczne uchybienia interpunkcyjne i ortograficzne. Korekta przysnęła.

Dzięki wypożyczalni międzybibliotecznej w końcu zdobyłem tę książkę.
Pierwsza część - "Owczarz", to jakby zaprzeczenie wpajanego Polakom "patriotycznego" wychowania polegającego na utwierdzaniu w przekonaniu, że Polacy tłumnie rwali się do narodowego powstania przelewać krew za Ojczyznę. Ofierski jest w tym bardziej realistyczny i ukazuje złożony problem głębiej. Dlaczego...

"W Imię ojca" to właściwie trylogia, aczkolwiek przytoczone wydanie zawiera tylko dwie pierwsze części. Akcja każdej z nich dzieje się w innej rzeczywistości.
Pierwsza część, "Pasterz", opowiada losy ubogiego wieśniaka w Rosji carskiej, w czasach Powstania Styczniowego. Jednakże w tej powieści nie znajdzie czytelnik bohaterskich powstańców, ani chwały polskiego oręża - bo to jest wszystko widzane oczami pasterza, któremu trudno nieraz odróżnić jednych od drugich. A jednak i on włącza się w pewnym sensie do walki...
Książka przejmująca, którą nazwałbym antyeposem narodowym. Wydarzenia opiewane w pieśniach, o których poeci-patrioci pisali poematy, są tutaj ściągnięte niemal do parteru. Pasterz Głąb nie ma złudzeń i doskonale wie, że choć jest Polakiem, to sama Polska jeść mu nie da, a wojska obu stron doskonale potrafią łupić, w poszukiwaniu żywności. Czy to nie wszystko jedno, przez kogo będzie cierpiał głód?
Akcja wprawdzie jest dość statyczna i powolna, jak to u chłopa pańszczyźnianego, który nigdy się nie spieszy, bo i tak dostanie batem przez plecy - ale jestem pewien, że jest to zabieg celowy.

Druga część, "Według Łukasza", opisuje z kolei losy jego syna, Łukasza Głąba, który przyciśnięty niedostatkiem i zawiedziony nieudanym małżeństwem, emigruje do USA i tam podejmuje pracę w kopalni. Tam też zastaje go pierwsza wojna światowa. Życie emigrantów, ich losy, uczucia, codzienne utarczki z problemami życia, opisane są z niewątpliwą znajomością tematu. Z pewnością pod fikcyjnymi postaciami ukryto tutaj autentyczne osoby, z którymi było dane zetknąć się autorowi podczas jego wielu wizyt pośród amerykańskiej Polonii.
Tu już akcja nieco nabiera tempa. I dziwić się trudno - życie górnika jest diametralnie różne od żywota pasterza - trzeba przyspieszyć, by wyrobić normę.

Jest jeszcze trzecia część ("Szuler"),którą opiszę osobno, jako że to wydanie jej nie zawiera.

Muszę przyznać, że powieść mną wstrząsnęła. Dotąd znałem Jerzego Ofierskiego jedynie jako zabawnego sołtysa Kierdziołka. Nie miałem pojęcia, że ten człowiek potrafił pisać tak realistyczne i chwilami do bólu prozaiczne, ale mimo to tak piękne książki. Zdecydowanie za słabo rozpropagowany. Tę trylogię polecam wszystkim miłośnikom dobrej powieści.

"W Imię ojca" to właściwie trylogia, aczkolwiek przytoczone wydanie zawiera tylko dwie pierwsze części. Akcja każdej z nich dzieje się w innej rzeczywistości.
Pierwsza część, "Pasterz", opowiada losy ubogiego wieśniaka w Rosji carskiej, w czasach Powstania Styczniowego. Jednakże w tej powieści nie znajdzie czytelnik bohaterskich powstańców, ani chwały polskiego oręża - bo...