„Kuzynka K.” Yasmina Khadra to cieniutka książeczka .Czyta się ją mniej więcej godzinę.
Natomiast rozmyśla o niej, trawi to o czym się przeczytało o wiele dłużej. Treść poraża czytelnika w dosłownym tego słowa znaczeniu. Bohater, narrator tej książeczki to człowiek nieszczęśliwy.
W dzieciństwie pozbawiony miłości rodziców. Ojciec powiesił się w stodole, gdy chłopiec miał pięć lat. To on go pierwszy znalazł.Nigdy więcej nie wszedł już do stodoły. Matka to kobieta oschła, która zachowuje się tak, jakby najmłodszy syn był zbędnym balastem w jej ciężkim życiu. Niezdolna do miłości? Niezupełnie. Całą nadzieję pokłada w najstarszym synu i to jego obdarza największym uczuciem.
Zachwyca się i faworyzuje również kuzynkę K. Dlaczego nie zauważa dziecka, które tej miłości najbardziej potrzebuje? Bohater nie otrzymawszy uczucia od matki, uporczywie go poszukuje.
Fascynuje go czternastoletnia kuzynka K. Jest to dziewczyna rozpieszczana przez otoczenie i wykorzystująca swoją pozycję w domu bohatera na tyle na ile to tylko możliwe.
Także dla niej obecność bohatera książeczki, jej młodszego kuzyna nic nie znaczy.
Dorastając w domu pozbawionym rodzinnego ciepła, matczynej miłości, wręcz odrzucenia przez tych, których się kocha nie sposób tworzyć normalne relacje z ludźmi w dorosłym życiu.
"Ślepy to nie ktoś, kto nie widzi, ale kogo się nie widzi; nie ma cięższej ślepoty, niż kiedy się pozostaje wszędzie niezauważanym."
"To może właśnie jest nadzieja: być pożytecznym, dostrzeganym, istnieć."
Zakończenie wywołuje niemy krzyk na ustach czytelnika.
„Kuzynka K.”Yasmina Khadra…książka, która pozostawia obrażenia…POLECAM!

„Kuzynka K.” Yasmina Khadra to cieniutka książeczka .Czyta się ją mniej więcej godzinę.
Natomiast rozmyśla o niej, trawi to o czym się przeczytało o wiele dłużej. Treść poraża czytelnika w dosłownym tego słowa znaczeniu. Bohater, narrator tej książeczki to człowiek nieszczęśliwy.
W dzieciństwie pozbawiony miłości rodziców. Ojciec powiesił się w stodole, gdy chłopiec...