Podwójne życie reporterki. Fallaci. Torańska
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Data wydania:
- 2017-11-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-11-21
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381230582
- Tagi:
- literatura polska dziennikarka reportaż biografia
Długo wyczekiwany portret dwóch wybitnych dziennikarek.
Dwie wyjątkowe kobiety, dwie silne osobowości, dwie wybitne dziennikarki. Odważne, bezkompromisowe, piekielnie pracowite. Teresa Torańska bardziej empatyczna – ostra, ale nieprzekraczająca norm; Oriana Fallaci bez skrupułów, w ocenie innych niemająca hamulców. Czasem mijały się na reporterskim szlaku, ale nigdy się nie spotkały.
Rozmawiały z reżyserami i aktorami historii, starały się ich zrozumieć, by pomóc swoim czytelnikom w lepszym pojmowaniu zjawisk i wydarzeń. Mimo to nie udało im się nas zmienić – nie wpływają na nas ani wstrząsające reportaże, ani wybitne powieści, choć stanowią aż nadto wyraziste memento. Zapominamy, że wolność nigdy nie jest dana raz na zawsze i że pobłażliwość wobec nienawiści – również tej ukrywającej się w języku – prędzej czy później prowadzi do katastrofy.
Remigiusz Grzela przejechał tysiące kilometrów śladami Fallaci i Torańskiej, rozmawiał z ich najbliższymi przyjaciółmi, dotarł do nieznanych dokumentów. W ten sposób powstał brawurowy i głęboki portret dwóch wielkich dziennikarek i epoki, w której żyły i którą próbowały opisać.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Niezłomne, z pasją do ostatniej kropki
Możemy się oszukiwać, udawać że nic się nie dzieje, ale trudno zaprzeczyć temu, że współczesnej dziennikarstwo dalekie jest od znanych przed laty etosów. Kiedyś oczywiste było, że liczy się prawda, jaka by ona nie była, nawet jeśli godzi w nas samych. Dziś, dziś liczą się słupki oglądalności. Walka na propagandę z obu stron, bez żadnego wypośrodkowania. Misyjność zastąpiła atrakcyjność, a dążenie do sprawiedliwości przeciąganie liny na zasadzie – ja mam rację, bo głośniej ją krzewię.
Boleśnie przypomina o tym lektura książki Remigiusza Grzeli, który postanowił przybliżyć czytelnikom dwie tuzy zawodu dziennikarza – Orianę Fallaci i Teresę Torańską. Przykład rodzimy i ten zza granicy. Dwie przedstawicielki szkoły, jakiej trudno doszukać się aktualnie. Z jednej strony potrafiące nieprzejednanie stawać przy swoim stanowisku, z drugiej zaś oddać głos wszystkim. Bez względu na opcje polityczne czy przekonania, dać szansę wypowiedzi i stanąć do konfrontacji. Postawić trudne warunki, ale w żadnym razie przekrzykiwać na starcie.
Oczywiście nie znaczy to, że obie przedstawicielki mediów są takie same. Istnieją przekonania i etosy, którymi obie się kierują, ale metody ich pracy i dążenie do osiągnięcia odpowiednich celów są cokolwiek różne. Gdybym miał pokrótce je przybliżyć, Fallaci bliżej byłoby do gromu z jasnego nieba, który uderza niespodziewanie i pozostawia po sobie popiół. W przypadku Torańskiej to często działanie kropli drążącej skałę. Praca metodyczna, konsekwentna, z stopniowym dostosowaniem swojego rozmówcy tak, że ten prędzej czy później kapituluje i mówi więcej niż powinien.
Długo zastanawiałem się czy nie lepszym pomysłem byłaby swoista seria, w której opowieść o obu bohaterkach mogłaby zawrzeć się w oddzielnych tomach. Osobiście bardziej, być może ze względu na kontakt z rodzimą rzeczywistością, było mi do poznawania warsztatu, ale też poszczególnych dokonań Teresy Torańskiej. Wydaje się, że po prostu to co bliższe łatwiej oddać, szczególnie, że autor miał szansę porozmawiać z swoją bohaterką, czego nie mógł dokonać w wypadku włoskiej ikony. Nie znaczy to, że narracja tycząca się Fallaci jest słabsza, zwyczajnie brakuje jej tego osobistego pierwiastka, który tylko rozmowa twarzą w twarz może wprowadzić.
Jednak znakomicie rozumiem, dlaczego właśnie te dwie bohaterki występują tutaj wspólnie. Kluczem jest właśnie to, o czym wspomniałem wcześniej – różne metody w drodze o tą samą wartość, czyli prawdę. Sam wpływ otoczenia na główne bohaterki miał tu ogromne znaczenie. Poszukiwanie własnej tożsamości, poszczególne szczeble zatrudnienia, dobre rady najbliższych ludzi, ale też skomplikowane relacje międzyludzkie, szczególnie w kwestii rodzinnej, co Grzela bierze w rozwagę.
Jest tu zarówno miejsce na mały zarys biograficzny, jak i the best of w obu karierach, a także ważkie punkty zwrotne. Osobiste notatki, wycinki z artykułów i książek uzupełniają wspomnienia najbliższych osób. Tych, którzy zostali dopuszczeni najbliżej i mogą oddać mniej znaną stronę sławnych reporterek, która umiejętnie uzupełnia zarysy postaci, jakie mogliśmy sobie wyobrazić na podstawie ich różnorodnej twórczości.
Nie jest łatwo opisać takie tuzy bez popadania w idealizowanie. Remigiuszowi Grzeli udało się uniknąć tej pułapki, nawet jeśli zdarza się jego pisarskiej maszynerii w paru miejscach ugrząźć. Mimo to stworzył przystępny i złożony portret dwóch wybitnych dziennikarskich osobowości, jakie powinny być wzorem dziś, gdy tak łatwo miałkość tekstu zakrywa się ogromnym tytułem. To zwyczajnie dobra opowieść o jednostkach, które pokazały, że można coś zmienić, nie należy się zatrzymywać bez względu na trudności i za wszelką cenę zaoferować swoim czytelnikom prawdę i sprawiedliwość. Etos, o którym należy pamiętać, szczególnie że ostatnio coraz więcej osób zdaje się o nim zapominać.
Patryk Rzemyszkiewicz
Książka na półkach
- 246
- 117
- 43
- 10
- 9
- 3
- 3
- 2
- 2
- 2
Opinia
Pomysł na książkę bardzo ciekawy, realizacja również, jednak momentami fragmenty dotyczące Teresy Torańskiej wydawały mi się zbyt chaotyczne. Być może jednak wynika to z faktu, że sylwetka i twórczość Oriany Fallaci są mi znacznie bardziej znane i dlatego bez problemów kojarzyłam nawet odległe fakty czy nawiązania.
Autor wykonał tytaniczną pracę, badając biografię i dokonania obu dziennikarek, a także odbiór ich dzieł.
Dotarł do wielu miejsc i osób, które znały obie kobiety, przedstawiając czytelnikowi nieraz skrajne wypowiedzi na ich temat, gdyż były i są w swoich środowiskach różnie postrzegane.
Dużo miejsca poświęcone zostało najbardziej znanym książkom i tekstom Fallaci i Torańskiej. Czasem może nawet zbyt wiele, bo kilka razy odniosłam wrażenie, że Remigiusz Grzela tak bardzo skupia się na treści publikacji, jakby pisał monografię twórczości obu autorek. Ale może to tylko moje subiektywne odczucie...
Interesująco wypada porównanie Torańskiej i Fallaci, chociaż Grzela nie zakłada koncentrowania się na podobieństwach i różnicach. Raczej pokazuje, że w dwóch różnych krajach żyły i tworzyły niemal równolegle dwie dziennikarki, których celem było pokazywanie prawdy, obnażanie absurdów i zamiatanych pod dywan problemów, docieranie do ludzi, z którymi ciężko było przeprowadzić wywiad...
Przede wszystkim wywiady łączą Torańską i Fallaci, gdyż ta druga zasłynęła także jako wybitna reporterka oraz autorka powieści.
A różnice? Oprócz zasięgu popularności to na pewno osobowość - Torańska była bardziej wyważona, mniej agresywna, miała spokojniejszy temperament, a przynajmniej taki jej wizerunek się utrwalił.
Książka jest interesująca, ale - moim zdaniem - adresowana przede wszystkim do tych, którzy znają chociaż trochę twórczość obu bohaterek. Bez tej znajomości niektóre fragmenty mogą nużyć albo wydawać się niezrozumiałe, mimo iż Grzela szczegółowo przestawia i biografie, i książki Fallaci oraz Torańskiej, jednocześnie zachęcając do ich lektury.
Można też potraktować "Podwójne życie..." jako opowieść o silnych, bezkompromisowych kobietach, które w świecie zdominowanym przez mężczyzn i w trudnych warunkach polityczno-społecznych umiały wywalczyć sobie wysoką, niekwestionowaną pozycję.
Ich sylwetki i praca są równie ważne jak opisywane przez nie wydarzenia, które należały do najistotniejszych kart historii XX wieku.
Pomysł na książkę bardzo ciekawy, realizacja również, jednak momentami fragmenty dotyczące Teresy Torańskiej wydawały mi się zbyt chaotyczne. Być może jednak wynika to z faktu, że sylwetka i twórczość Oriany Fallaci są mi znacznie bardziej znane i dlatego bez problemów kojarzyłam nawet odległe fakty czy nawiązania.
więcej Pokaż mimo toAutor wykonał tytaniczną pracę, badając biografię i...