Zafascynowana tą barwną postacią trafiłam na wystawę w warszawskich Łazienkach, chciałam poznać Fridę lepiej - książka rzetelnie i rzeczowo a jednocześnie ciekawie opowiada smutne w sumie życie silnej niezwykłej osoby. Podobała mi się, poleciłabym ciekawym.

Zafascynowana tą barwną postacią trafiłam na wystawę w warszawskich Łazienkach, chciałam poznać Fridę lepiej - książka rzetelnie i rzeczowo a jednocześnie ciekawie opowiada smutne w sumie życie silnej niezwykłej osoby. Podobała mi się, poleciłabym ciekawym.

uwielbiam jej postać,c o pewnie nie jest bez wpływu na ocenę. Książka jest świetnie wydana, opowieści są dopełniane grafikami, przejrzysty układ treści, wydanie albumowe

uwielbiam jej postać,c o pewnie nie jest bez wpływu na ocenę. Książka jest świetnie wydana, opowieści są dopełniane grafikami, przejrzysty układ treści, wydanie albumowe

Pięknie wydana i świetnie napisana biografia Fridy Kahlo. Może nie jest to najobszerniejsza i najbardziej szczegółowa książka o artystce, ale za to bogata w najważniejsze informacje o niej. U Fridy Kahlo sztuka wiązała się ściśle z jej życiem prywatnym, dlatego wbrew podtytułowi Suzanne Barbezat nie koncentruje się tylko na życiu intymnym Fridy, ale pozwala zajrzeć również do jej pracowni, co ilustruje dużą ilością znakomitych zdjęć jej obrazów.

Pięknie wydana i świetnie napisana biografia Fridy Kahlo. Może nie jest to najobszerniejsza i najbardziej szczegółowa książka o artystce, ale za to bogata w najważniejsze informacje o niej. U Fridy Kahlo sztuka wiązała się ściśle z jej życiem prywatnym, dlatego wbrew podtytułowi Suzanne Barbezat nie koncentruje się tylko na życiu intymnym Fridy, ale pozwala zajrzeć również...

Bardzo ciekawie spisana biografia Fridy, wzbogacona o wiele archiwalnych zdjęć. Pozycja obowiązkowa dla miłośników tej charyzmatycznej artystki, a dla mniej zaznajomionych z jej twórczością - doskonała zachęta, aby zgłębić temat.

Bardzo ciekawie spisana biografia Fridy, wzbogacona o wiele archiwalnych zdjęć. Pozycja obowiązkowa dla miłośników tej charyzmatycznej artystki, a dla mniej zaznajomionych z jej twórczością - doskonała zachęta, aby zgłębić temat.

Jest tu wszystko co trzeba, na miejscu i ozdobione pięknymi (także biało-czarnymi) fotografiami artystki, jej otoczenia a także jakże barwnymi zdjęciami jej dzieł. Każdy obraz jest krótko zinterpretowany (dobre dla kogoś kto nie zna kultury mezoamerykańskiej). To chyba najlepsza pozycja a przeczytałam ją dopiero (losowo) jako 4-tą w temacie.

Malarka jest przedstawiona nie tylko jako fenomen z "szelmowskim poczuciem humoru" ale i jako zwykła pani domu która uwielbiała gotować i urządzać dom dla swojego mężczyzny.

Książka oferuje wiele informacji, których nie znajdziecie w innej literaturze. Gorąco polecam!

Jest tu wszystko co trzeba, na miejscu i ozdobione pięknymi (także biało-czarnymi) fotografiami artystki, jej otoczenia a także jakże barwnymi zdjęciami jej dzieł. Każdy obraz jest krótko zinterpretowany (dobre dla kogoś kto nie zna kultury mezoamerykańskiej). To chyba najlepsza pozycja a przeczytałam ją dopiero (losowo) jako 4-tą w temacie.

Malarka jest przedstawiona...

"Frida prywatnie" jest książką biograficzną z tłem historycznym Meksyku, okraszonymi pięknymi fotografiami tego kraju oraz surrealistycznymi pracami Fridy Kahlo. Nie spodziewajcie się, że szybko przebrniecie przez historię słynnej malarki, gdyż, uważam, że trzeba nieźle się skupić i "wchłonąć" dogłębnie intrygujące jej życie. Piękne fotografie prac są zwieńczone opisem z ukierunkowaniem na przyczynę powstania dzieła. Atutem książki jest bogata szata graficzna w formie albumu oraz liczne zdjęcia. Uważam, że warto przyjrzeć się życiu tak niebanalnej postaci, jaką byłą Frida - komunistka, malarka, prekursorka, wizjonerka i silna kobieta.

"Frida prywatnie" jest książką biograficzną z tłem historycznym Meksyku, okraszonymi pięknymi fotografiami tego kraju oraz surrealistycznymi pracami Fridy Kahlo. Nie spodziewajcie się, że szybko przebrniecie przez historię słynnej malarki, gdyż, uważam, że trzeba nieźle się skupić i "wchłonąć" dogłębnie intrygujące jej życie. Piękne fotografie prac są zwieńczone opisem z...

Frida Kahlo – ikona Meksyku. Za życia postrzegana głównie przez pryzmat swego męża, po śmierci urasta do rangi postaci kultowej. Wydawać by się więc mogło, że napisano i powiedziano o niej już wszystko. Czy potrzebna jest więc kolejna książka na jej temat?

Jak sam tytuł wskazuje, autorka, Suzanne Barbeazat postanawia przyjrzeć się Fridzie w kontekście jej życia prywatnego. I robi to naprawdę dobrze! Solidnie, w ścisłym oparciu o fakty, bez szukania taniej sensacji. Bo tutaj prywatnie nie oznacza zaglądania do łóżka, ale do duszy tej niesamowitej artystki.

Punktem wyjścia książki jest krótka historia rodziny Kahlo oraz słynnego Niebieskiego Domu, który obecnie jest miejscem kultu i najpopularniejszym celem pielgrzymek w historii Meksyku. Następnie wraz z autorką przechodzimy do czasów szkolnych i dorastania artystki, gdzie dowiadujemy się, co ją w ten, a nie inny sposób ukształtowało, czym żyła i dlaczego była aż tak dumna ze swojego ojczystego kraju. Młodość Fridy przypada już na bardzo kontrowersyjny związego z dużo starszym i bardzo wtedy cenionym malerzem, Diego Riverą, natomiast wiek dojrzały i czas największego rozkwitu Fridy jako artystki śledzimy poznając jej prace. I właśnie dopiero to połączenie historii Kahlo z krótką analizą jej najważniejszych dzieł daje czytelnikowi pełen obraz artystki oraz klucz, dzięki któremu zrozumie on zarówno jej tok myślenia, jak i ekspresję.

Autorka książki nie upiększa i nie koloryzuje. Przedstawia Fridę jako kobietę z krwi i koścu, pełną sprzeczności, niezależną i dumną. Kolorową niczym sam Meksyk. Od dziecka indywidualistka, w młodości buntowniczka, w wieku dorosłym intelektualistka. I komunistka. Jednak wiedząc jak kolosalny wpływ na Fridę ma burzliwa historia Meksyku, skrajny katolicyzm matki, osobiste przejścia oraz wpływ polityki na karierę ukochanego Diega, przestaje nas to dziwić i wątek ten nie jest czymś, co nas do Fridy zniechęca. Wręcz przeciwnie. Jej przeogromne zaangażowanie oraz niezachwiana wierność swoim ideałom zadziwia i budzi szacunek.

Tym bardziej, że życie naprawdę jej nie oszczędzało i swoją energię mogła pożytkować w zupełnie inny sposób. W wieku 6 lat choruje na polio, przez co jedna noga robi się krótsza, a Frida utyka. Wyśmiewana przez rówieśników nie załamuje się jednak. Wręcz przeciwnie. Szyderstwa innych dodają jej tylko siły i motywują, aby nie pokazywać swojego cierpienia na zewnątrz. I tak też czyni do końca życia. W młodości kolejny cios. Artystka przeżywa wypadek trolejbusa, w którym zostaje zmiażdżona jej miednica. Uniemożliwia to donoszenie kolejnych ciąż, co całe życie Fridzie ciąży i znajduje liczne odniesienie w jej pracach. Kiedy wydawać by się mogło, że limit cierpień jest już wyczerpany, lekrze zostają zmuszeni amputować jej części nogi. Mimo wszystko – jedno z ostatnich zdjęć jakie Fridzie zrobiono przedstawia schorowaną, umęczoną kobietę na wózku inwalidzkim, ale dumnie trzymającą transparent podczas protestu przeciw amerykańskiej interwencji w Gwatemalii. Zdjęcie to wyraża więcej niż setki słów.

Tak więc cierpienie jest tym, co towarzyszyło jej stale i bez wątpienia miało ogromny wpływ na to, jaką była osobą. Ale nie tylko to. Bo mimo wszystko najwięcej miejsca w jej życiu zajmuje Diego. Frida poznaje go jeszcze w czasach szkolnych, a poślubia w wieku 22 lat. Bardzo osobliwa para. Ona bardzo młoda, drobnej budowy ciała ,wychowana w katolicyźmie, on dwa razy starszy, kochliwy ateista z dużą nadwagą. Powiedzieć, że ich związek był nietypowy, to powiedzieć tyle, co nic. Perypetie tych dwojga stanowią tak naprawdę materiał na oddzielną książkę, bo choć badzo się kochali, wspierali i byli sobie bliscy do końca życia, to jednak nie brakowało po drodze licznych romansów z obydwu stron, niespełnienia, oddzielnych mieszkań, rozstań i powrotów, a nawet rozwodu i drugiego ślubu jakiś czas później. I tak naprawdę to właśnie to wszystko, co się z Diego wiązało, stanowiło epicentrum życia Fridy. Również w odniesieniu do jej sztuki.

Stylistycznie ich prace bardzo daleko do siebie odbiegały. On muralista z wieloletnim doświadczeniem tworzący najczęściej prace o charakterze religijnym bądź narodowym, ona początkująca portrecistka, zafascynowana z czasem symbolizmem. Ten w jej mniemaniu odzwierciedla głębszą prawdę, więc na nim się skupia i pozostaje mu wierna do końca życia. On maluje na zlecenie, ona dla siebie i przyjaciół. On lubi szum wokół własnej osoby, ona o swojej sztuce wypowiada się ze skromnością, traktujac ją po prostu jako remedium na swoje cierpienie i możliwość oderwania się od problemów dnia codziennego. Jednak to ona zostaje w którymś momencie życia bardziej doceniona. Wystawy w Nowym Jorku i Paryżu otwierają jej drzwi do kariery, jednak Frida nie wyobraża sobie życia gdzie indziej niż u boku Diega w Meksyku, więc swojej szansy nie wykorzystuje. Ale ciągle tworzy. Na przestrzeni życia namaluje około dwustu prac, z czego jedna trzecia to autoportrety. Reszta to symbolizm z motywami prekolumbijskimi, popularnymi, czasem religijnymi w roli głównej. Każdy z tych obrazów jest po dziś dzień rozchwytywany i sprzedawane za zawrotne kwoty.

Wszystko to i znacznie więcej zostaje bardzo ciekawie i obrazowo przedstawione w książce Barbezat. Autorka dokładnie opisuje życie Fridy, jednak –co ważne - nie przytłacza nadmiarem faktów. Przejrzyście dzieli życie artystki na kilka etapów , co pozwala czytelnikowi śledzić całą historię bez wysiłku. Jestem pewna, że streszczenia tak bogatego życia artystki na niecałych dwustu stronach nie było łatwym zadaniem, jednak w moim odczuciu, wszyszło to autorce doskonale. Książka nie pozostawia niedosytu i jak na biogafię, czyta się ją wyjątkowo lekko i przyjemnie. Niczym najlepszą powieść. Duża w tym zasługa bardzo przystępnego języka oraz przepięknego wprost wydania. Kredowy papier, szyte strony, mnogość niepublikowanych dotąd fotografii, to prawdziwa uczta dla oka i umysłu. Koniecznie po nią sięgnijcie, bo odpowiadając na pytanie ze wstępu zapewniam, że ta pozycja jest wyjątkowa i jak najbardziej potrzebna!

Frida Kahlo – ikona Meksyku. Za życia postrzegana głównie przez pryzmat swego męża, po śmierci urasta do rangi postaci kultowej. Wydawać by się więc mogło, że napisano i powiedziano o niej już wszystko. Czy potrzebna jest więc kolejna książka na jej temat?

Jak sam tytuł wskazuje, autorka, Suzanne Barbeazat postanawia przyjrzeć się Fridzie w kontekście jej życia...

Przepiękna biografia niesamowitymi obrazami.

Przepiękna biografia niesamowitymi obrazami.

Kolejna biografia znanej malarki, która trafiła w moje ręce i którą przeczytałam jednym tchem. W odróżnieniu do poprzednich, w tej książce, tytułem wstępu autorka opowiada historię ojca Fridy i założonej przez niego rodziny. Lubię takie podejście do tematu biografii, bo pozwala głębiej poznać warunki w jakich rozwijała się osobowość i talent opisywanej postaci. Frida dorastała otoczona miłością, a jej ojciec, będąc fotografem, pozwalał córce towarzyszyć sobie podczas pracy, co z pewnością nie pozostało bez wpływu na jej późniejsze zainteresowania. Na jej twórczość wpłynęły też przebyta w dzieciństwie choroba (mając kilka lat zachorowała na polio),oraz poważny wypadek, któremu uległa będąc nastolatką. Wiele prac Fridy Kahlo nawiązuje do jej fizycznego cierpienia, wywołanego przebytym urazem, co powoduje, że nie każdemu podobają się jej obrazy. W książce poświęcono także wiele miejsca Diegowi Riverze, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę ich wieloletni związek, jednak mam wrażenie, że w innych publikacjach traktuje się jego osobę pobieżnie. Choć Frida miała własny styl i mimo krytyki, nie rezygnowała ze swojego sposobu przedstawiania rzeczywistości, trudno wykluczyć, że wspierająca postawa męża, uznanego w środowisku artystycznym, nie miała na to najmniejszego wpływu. Polecam tę pozycję osobom interesującym się życiem malarki, a także tym, którzy z upodobaniem czytają biografie.

Kolejna biografia znanej malarki, która trafiła w moje ręce i którą przeczytałam jednym tchem. W odróżnieniu do poprzednich, w tej książce, tytułem wstępu autorka opowiada historię ojca Fridy i założonej przez niego rodziny. Lubię takie podejście do tematu biografii, bo pozwala głębiej poznać warunki w jakich rozwijała się osobowość i talent opisywanej postaci. Frida...

Przede wszystkim wspaniała edytorsko! Dość klasycznie napisana, pełna informacji.

Przede wszystkim wspaniała edytorsko! Dość klasycznie napisana, pełna informacji.