Czekałam na tę książkę z ogromną niecierpliwością, ponieważ tak bardzo zainteresowały mnie trzy wcześniejsze etapy podróży Alana. Zdobyłam swój własny egzemplarz i pełna nadziei usiadłam do jego lektury. Muszę przyznać, że trochę się zawiodłam dziwnym ułożeniem akcji: na początku trochę, potem w zasadzie już nic szczególnego.

W przeciwieństwie do poprzednich części, z których chłonęłam przebieg wędrówki głównego bohatera, tutaj czułam się jakbym czytała sztywną, kopiowaną ramkę, którą autor tylko uzupełnia różniącymi się informacjami. Znalazło się tu sporo krótkich zdań, typu: "przeszedłem ILEŚ km, zjadłem COŚ w JAKIMIŚ lokalu, rozbiłem namiot obok CZEGOŚ". Na szczęście nie cała historia tak wygląda. Mogę zdradzić, że szczególnie interesującym dla mnie wątkiem był moment natknięcia się Alana na Kościół AhnEl. I właśnie dla takich fragmentów warto przebrnąć przez lekko nudnawe opisy kolejnych miast, jakie odwiedził bohater i kolejnych dań, jakie miał okazję spróbować.

Powieść czyta się bardzo łatwo i szybko (jak zwykle w przypadku Evansa), po lekturze jak zawsze pozostaje kilka kwestii do przemyślenia, kilka pięknych cytatów do zapamiętania.

Moja ocena tej części jest niestety dość niska, pokładam całą nadzieję w tomie piątym. Może to tylko taka cisza przed burzą...?

Czekałam na tę książkę z ogromną niecierpliwością, ponieważ tak bardzo zainteresowały mnie trzy wcześniejsze etapy podróży Alana. Zdobyłam swój własny egzemplarz i pełna nadziei usiadłam do jego lektury. Muszę przyznać, że trochę się zawiodłam dziwnym ułożeniem akcji: na początku trochę, potem w zasadzie już nic szczególnego.

W przeciwieństwie do poprzednich części, z...