„Jesteś jego własnością. Cokolwiek ci powie, robisz to.”

Alex i Nox ponownie się spotykają poprzez zawarcie pewnego układu. Ale zasady, które wcześniej ustalili – choć nawet Nox złamał własną – teraz przestają obowiązywać. W ich miejsce pojawiają się nowe. Mimo że Alex mogą się one nie podobać, nie może nic na to poradzić przed upływem roku...
Co się stanie, kiedy fantazja zderzy się z rzeczywistością i okaże się być całkowicie inna? Kto ich obserwuje? I jakie sekrety zostaną ujawione?



I już w pierwszym rozdziale potwierdziły się moje obawy co do Noxa. A dopiero co pisałam, że go uwielbiam i nie chciałabym, żeby się to zmieniło. Niestety... Wolałam go jak był tajemniczym, uwodzicielskim mężczyzną, a nie cholernym dupkiem. Sama Alex trochę przeżyła szok, jak bardzo różnił się od faceta, którego poznała w Del Mar. Później się trochę zrehabilitował, kiedy widzieliśmy przebłyski tego faceta. Choć z drugiej strony trochę z niego hipokryta... Tak bardzo chce, żeby Alex była z nim szczera, ale sam często ukrywa to, co jest dla niego wygodne bądź odkłada przyznanie się do czegoś. Ale mimo wszystko trzeba mu przyznać, że zależy mu na niej i na jej bezpieczeństwie.
W poprzedniej części trochę brakowało tego, w czym pani Romig jest taka dobra, ale tutaj już się zaczyna jazda. Jacyś tajemniczy ludzie, włamania, ale przede wszystkim sekrety z przeszłości, które powoli zostają odkrywane... a niektóre dość szokujące. Przeraża mnie mechanizm działania rodziny Montague i to już kilka pokoleń wstecz... w tej chwili najgorszą osobą, zaraz po Altonie (ojczymie Alex), wydaje mi się jej dziadek. Do czego on zmuszał jej matkę... niewyobrażalne. To trochę usprawiedliwia jej matkę, ale mimo to nie czuję do niej sympatii. Mogłaby się w końcu temu wszystkiemu postawić.
No i zakończenie... oczywiście, że nie mogło być słodkie i kolorowe. ;) Ale ja niczego nie zakładam, bo to nie ma sensu, skoro za chwilę pewnie wszystko obróci się o sto osiemdziesiąt stopni. A to, co zostało zasugerowane... nie, ja w to nie wierzę, na pewno jest jakieś wyjaśnienie w jaki sposób do tego doszło i na pewno nie jest tak źle, jakie sprawia wrażenie. Mimo wszystko Noxa nadal lubię i pokładam w nim nadzieję. Więc lecę do dalsze wyjaśnienia do trzeciego tomu. ;)

„Jesteś jego własnością. Cokolwiek ci powie, robisz to.”

Alex i Nox ponownie się spotykają poprzez zawarcie pewnego układu. Ale zasady, które wcześniej ustalili – choć nawet Nox złamał własną – teraz przestają obowiązywać. W ich miejsce pojawiają się nowe. Mimo że Alex mogą się one nie podobać, nie może nic na to poradzić przed upływem roku...
Co się stanie, kiedy fantazja...