Autor zainwestował w tło społeczno-obyczajowe zamiast w sensację i gwałtowne zwroty akcji. Temat wojen i ich wpływu na życie zwykłych ludzi, zależnych od pomysłów i działań właścicieli majątków; życie prostych górników i farmerów; konwenanse i zwyczaje ówczesnej Kornwalii; opisy przyrody, domostw, posiłków, tradycji i nawyków ludzi żyjących w tamtych czasach. Realizm jest niebywały, ale daleki od męczących, zbyt długich opisów, nadmiernej szczegółowości. Wręcz przeciwnie, powieść cechuje lekkość, dzięki której trudno oderwać się od lektury. Powieści obyczajowe mnie nudzą, powieści historyczne czytam bardzo długo i z mieszanymi uczuciami - tym razem było inaczej! Winston Graham operuje stosunkowo prostym, ale bardzo plastycznym słowem - sposób, w jaki buduje miejsca, w jaki przygotowuje czytelnika do przeskoków w czasie i wyjaśnia zmiany, które zaszły w świecie przedstawionym - nie mogę uwierzyć, że tak szybko i przyjemnie czytało mi się tę książkę. Moim zdaniem jej mistrzostwem jest jednak to, w jaki sposób autor budzi do życia bohaterów. Jest ich spora ilość, zarówno ważniejszych jak i tylko pojawiających się w tle; niekiedy Graham poświęca na postać zdanie lub dwa i tyle wystarczyło, by przed moimi oczami pojawiały się prawdziwe, zbudowane z krwi i kości osoby. Kobiety, mężczyźni, starcy i dzieci, bogaci i biedni - świat przedstawiony w Rossie Poldarku to konstrukcja bardzo uprawdopodobniona i wypełniona nie tylko postępującymi po sobie zdarzeniami z życia głównego bohatera, ale też niezwykle charakterystycznym, skrupulatnie wykreowanym tłem.

Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/2016/04/ross-poldark-winston-graham.html

Autor zainwestował w tło społeczno-obyczajowe zamiast w sensację i gwałtowne zwroty akcji. Temat wojen i ich wpływu na życie zwykłych ludzi, zależnych od pomysłów i działań właścicieli majątków; życie prostych górników i farmerów; konwenanse i zwyczaje ówczesnej Kornwalii; opisy przyrody, domostw, posiłków, tradycji i nawyków ludzi żyjących w tamtych czasach. Realizm jest...