"Nazywam się Aleksander Rymer i przyznaję: nienawidzę ludzi." Jeśli po tym zdaniu już na wstępie nie skierujesz uczuć do głównego bohatera "Mastera" na negatywne tory, to zapewniam, że zrobisz to już niebawem.

Bohater "Mastera" Olgierda Świerzewskiego, Aleksander Rymer to wyrafinowany, pozbawiony skrupułów zimny skurczybyk. Nikogo się nie boi, w nic nie wierzy. Jego bogami są Hedonizm, Bezwzględność, Władza i Zemsta. Dla osiągnięcia celu nie cofnie się przed niczym. Z premedytacją prowokuje konflikty i uwodzi kobiety. Spiski, szantaże, manipulacje, ciosy poniżej pasa, zastraszenia i pobicia, słowem brudna gra, to chleb powszedni Rymera. Skrupuły? Strach przed konsekwencjami? Takich pojęć w egzystencjalnym słowniku Aleksa po prostu nie ma. Jedyne, czego bohater się obawia, to fakt, że jeśli jego niecne czyny zostaną zdemaskowane, może to zaszkodzić jego kolejnym planom podbijania biznesowego świata.

W swoim otoczeniu Rymer budzi całą gamę emocji. Jest podziwiany, uwielbiany i pożądany. Ma tego pełną świadomość i karmi się tym: "(...) to ja miałem w sobie najwięcej powodów do dumy, z powodu władzy nad nimi. Czułem, że każdego dnia ja jestem ich energią, ja jestem siłą, z której pragną czerpać, której się poddają z rozkoszną uległością, będąc wdzięczni, że moja łaska spłynęła na nich. Ja byłem ich centrum, początkiem i końcem każdego dnia." Często w osobach, dla których jest mistrzem, jednocześnie wzbudza strach, odrazę i nienawiść.

Czy to wszystko czyni go złym człowiekiem? A może korporacyjne wojny uświęcają środki? Sam bohater twierdzi, że w cywilizowanym świecie prawo dżungli ma równie mocne zastosowanie, co w tropikalnym lesie: silniejszy zjada słabszego. Albo staniesz się lwem, albo zginiesz śmiercią antylopy. Aleksowi ze wszystkich patowych sytuacji udaje się wybrnąć suchą stopą. Czuje się niezniszczalny. Czy nie da się go zniszczyć na pewno?

Mimo wszystkich Rymera okropnych cech i zachowań, które momentami przyprawiały mnie o dreszcze, zdałam sobie sprawę, że mnie intryguje, a nawet budzi moją sympatię. Kibicowałam mu, bo Autor zdradził nam jego malutką, głęboko skrywaną słabość. Tą rysą na szkle jego stalowego charakteru okazała się być samotność. Samotność, którą zagłuszał whisky i kobietami. Dużą ilością whisky
i jeszcze większą ilością kobiet. Aleks jest samotny, a powrót do Warszawy uruchamia lawinę wspomnień o dawnej miłości. Być może tli się w nim jeszcze iskierka człowieczeństwa?

Ta książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością Pana Świerzewskiego, mimo, że "Zapach miasta po burzy" od dawna grzeje miejsce na mojej półce.
"Master" to książka z rodzaju tych, które przenoszą czytającego w inny wymiar. Powieść pochłonęła mnie bez litości i zachwyciła. Zachwyciła, mimo że nacechowana jest całą gamą złych emocji. Te emocje wypływają z kart książki i przeciekają do naszego życia...

Bohaterowie "Mastera" są wyraziści i barwni. Żaden z pracowników Green Stone nie jest jednoznacznie dobry ani zły, jakby Autor czytelnikowi pozostawił wybór, jak ma ich sklasyfikować. Jednoznaczna jest jedynie walka o władzę, wyścig korposzczurów zdaje się nie mieć końca.

Niewielu jest autorów, którzy tak mocno potrafią zawładnąć uwagą czytelnika. W "Masterze" krew nie leje się strumieniami, a jednak emocje sięgają zenitu. Jeśli Olgierd Świerzewski pokusiłby się o napisanie rasowego kryminału, dam rękę, że osiągnąłby mistrzostwo gatunku! Tymczasem "Master" zasługuje na złoty medal i niniejszym mu ten medal wręczam!

O czym jest ta książka? Na pewno o branży, w której nigdy w życiu nie zechcę pracować. Jednak przede wszystkim jest opowieścią o ludziach, o ludzkich wyborach i ludzkiej naturze.To podróż w kierunku istoty człowieczeństwa. Moja wrażliwość podpowiada mi, że Autor zaprasza nas do dyskusji o istocie i znaczeniu ludzkiego życia. Tylko jaki będzie z tego morał, skoro każdy z nas ma swoją, osobną odpowiedź?

"Nazywam się Aleksander Rymer i przyznaję: nienawidzę ludzi." Jeśli po tym zdaniu już na wstępie nie skierujesz uczuć do głównego bohatera "Mastera" na negatywne tory, to zapewniam, że zrobisz to już niebawem.

Bohater "Mastera" Olgierda Świerzewskiego, Aleksander Rymer to wyrafinowany, pozbawiony skrupułów zimny skurczybyk. Nikogo się nie boi, w nic nie wierzy. Jego bogami...