Dary Anioła, sagę poprzedzającą Mroczne Intrygi, skończyłam z pewną myślą. Mianowicie - już nigdy żadnego bohatera, a tym bardziej pary bohaterów, nie pokocham w taki sposób, jak Jace'a i Clary. Minął rok odkąd przeczytałam tom kończący Dary Anioła i wiecie co? Julian i Emma są równie wspaniali, co ich poprzednicy. Wprawdzie niesamowity duet "Clace" z Miasta Kości wciąż pozostanie sobą, ale młodzi Nocni Łowcy z Los Angeles wprowadzili coś świeżego, czego jeszcze nie potrafię nazwać, do mojego życia. W trakcie trwania akcji powieści cały czas w głowie kołatały mi słowa: "Julian i Em są niesamowici. Łączy ich coś unikatowego. Coś niszczącego i zakazanego, co sprawia, że poznawanie ich historii jest jeszcze bardziej zniewalające." Gdy sięgałam po książkę, nie wierzyłam słowom na okładce. Rozdziera serce? Gorzej niż po "Mieście Niebańskiego Ognia" być nie może! Pff, no bo co może być bardziej dotkliwego? Cassandra Clare udowodniła, że coś takiego jednak istnieje. I już nawet nie zagłębiam się w to, co lubicie w książkach, czy romanse, czy zakazane uczucia, czy akcję i śledztwa rodem z Sherlocka... Po prostu weźcie tą książkę i ją, na Anioła, przeczytajcie!

Dary Anioła, sagę poprzedzającą Mroczne Intrygi, skończyłam z pewną myślą. Mianowicie - już nigdy żadnego bohatera, a tym bardziej pary bohaterów, nie pokocham w taki sposób, jak Jace'a i Clary. Minął rok odkąd przeczytałam tom kończący Dary Anioła i wiecie co? Julian i Emma są równie wspaniali, co ich poprzednicy. Wprawdzie niesamowity duet "Clace" z Miasta Kości wciąż...