"Wiem, że to dziwne pytanie, ale czy miałabyś coś przeciwko udawaniu mojej dziewczyny przez następnych pięć minut?"

Nick jest bywalcem nowojorskiej sceny rockowej – muzyką próbuje uleczyć złamane serce. Ale czy można wyleczyć się z toksycznej, jednostronnej miłości? Norah także przeżyła zawód miłosny.Pozornie tych dwoje nie łączy nic poza gustem muzycznym, jednak ich przypadkowe spotkanie kończy się szaloną pierwszą randką, która ma szansę zmienić życie obojga...

"Może nie musimy składać fragmentów świata w całość. Może to my nimi jesteśmy."

Szczerze Wam powiem, że trochę bałam się tej książki. Oczywiście, strasznie chciałam po nią sięgnąć, ale skutecznie odstraszały mnie te wszystkie negatywne opinie. Naprawdę, spotkałam się chyba tylko z jedną pozytywną recenzją. Dziwne, prawda? Przecież to znany David Levithan. Jak wiemy, negatywne opinie dużo bardziej przyciągają niż pozytywne, dlatego postanowiłam sięgnąć po tę pozycję i sama się przekonać o co tyle hałasu... Więc... książka może nie jest tak tragiczna jak to niektórzy mówią, ale jakaś wybitna też nie. Niezwykle spodobał mi się początek, już nawet pomyślałam sobie, że może jednak nie będzie tak tragicznie. Niestety, w drugiej połowie zaczęły się schody. Historia potoczyła się, moim zdaniem, trochę za szybko. Wszystko było strasznie naciągane, nierealne. Tak, wiem, że w większości książek tego typu tak właśnie jest, ale w tym przypadku to aż kuło w oczy.

"Nie wiem czy mogę ją dotknąć. Czy pozwolić mojej dłoni opaść na jej ramię - może pięć centymetrów od mojego. Znów poczuć jej skórę. Sprawdzić, czy ten dotyk to przeszłość, czy może jeszcze inny czas."

Jeżeli chodzi o bohaterów to są oni z półki "ciekawi, ale chyba jednak niezbyt dopracowani". Nick to typ takiego typowego ideała, słodki, przystojny, opiekuńczy, w dodatku gra na gitarze i pisze piosenki. Z kolei Norah to taka zaradna dziewczyna, która da sobie w życiu radę. Niestety nie mieliśmy okazję przywiązania się do bohaterów, gdyż książka była naprawdę króciutka. Taka na jeden raz. Mam wrażenie, że skończyła się za nim naprawdę się zaczęła...

"-Przestań kotku - Tal nachyla się nad nią, ale ona wciska się w siedzenie. Czuję, że Scot zaraz coś powie, ale go uprzedzam.
-Stary, kotek wlazł na płotek - mówię. - Spieprzaj z mojego samochodu."

No dobra to tyle z minusów, ale jest też kilka plusów. Po pierwsze, pojawia się tutaj wiele zabawnych scen, więc humor na plus. Po drugie, akcja rozgrywa się przez jedną noc (co jest jeszcze bardziej nierealne, bo jak można zakochać się znając kogoś zaledwie 12 godzin!?), ale to w sumie całkiem ciekawy pomysł, w dodatku w różnych miejscach np. w klubach. Po trzecie, strasznie lubię kiedy bohaterowie rozmawiają o muzyce, pojawiają się w ich wypowiedziach tytuły piosenek albo jaka muzyka aktualnie leci w klubie. Wtedy mogę sobie ją włączyć i w pełni wczuć się w opisywaną scenę. Mimo że to było moje pierwsze spotkanie z tym autorem, a raczej autorami, to mam wrażenie, jakbym czytała Greena.. Podobne, ale ja lubię taki styl, z dużą ilością przemyśleń bohaterów.

Podsumowując: Nick i Norah.." nie jest to może jakieś arcydzieło, ale na pewno miło spędziłam czas przy tej pozycji. Tak jak mówiłam, jest to książka na jeden wieczór. Niezbyt wymagająca, za to niezwykle zabawna i przyjemna. Ma trochę niedociągnięć, ale ogólnie oceniam ją dosyć pozytywnie.

cynamonkatiebooks.blogspot.com

"Wiem, że to dziwne pytanie, ale czy miałabyś coś przeciwko udawaniu mojej dziewczyny przez następnych pięć minut?"

Nick jest bywalcem nowojorskiej sceny rockowej – muzyką próbuje uleczyć złamane serce. Ale czy można wyleczyć się z toksycznej, jednostronnej miłości? Norah także przeżyła zawód miłosny.Pozornie tych dwoje nie łączy nic poza gustem muzycznym, jednak ich...