To jest w gruncie rzeczy bardzo prosta historia.

Aysel chce popełnić samobójstwo. Ale Aysel ma też pewien kłopot, bo – jak sama twierdzi – „[t]he problem with suicide, which most people don’t realize, is that it’s really hard to follow through”.

Dlatego dziewczyna postanawia znaleźć sobie partnera, z którym będzie mogła zaplanować i z powodzeniem sfinalizować odejście z tego świata. I choć książka jest tutaj bardzo tendencyjna, bo ta niepozorna szesnastolatka na partnera wybiera sobie dość przystojnego, choć sponiewieranego depresją siedemnastolatka, to całość dobrze się czyta.

Powieść jest wciągająca i w moim odczuciu dość wiernie przedstawia, jak o depresji i niechęci do życia myślą szesnastoletnie dziewczyny, takie jak Aysel, która mylnie utożsamia je z ciągłym smutkiem. Autorka naprawdę bardzo ciekawie rozwinęła wątek interakcji między Aysel a Romanem, ale niestety słabo opisana jest relacja Aysel z jej rodziną, nie mówiąc już o samym zakończeniu, które przebiega w ogromnym pośpiechu. Sama autorka w posłowiu pisze: „Although the story ends on a hopeful note, the road to recovery is long and ongoing”. Można było trochę z tym popracować. Ta książka naprawdę mogłaby być dłuższa – na zdrowie by jej to wyszło.

“I can feel everything. And I want to feel everything. Even the painful, awful, terrible things. Because feeling things is what lets us know that we’re alive.”

To jest w gruncie rzeczy bardzo prosta historia.

Aysel chce popełnić samobójstwo. Ale Aysel ma też pewien kłopot, bo – jak sama twierdzi – „[t]he problem with suicide, which most people don’t realize, is that it’s really hard to follow through”.

Dlatego dziewczyna postanawia znaleźć sobie partnera, z którym będzie mogła zaplanować i z powodzeniem sfinalizować odejście z...

Świetna i ważna , a co najważniejsze prawdziwa książka o ludziach zmagających się z depresją i myślami samobójczymi . O ich uczuciach i tym jak osoba pozbawiona nadziei i jakich kolwiek wyobrażeń na lepsze , już nie mówiąc szczęśliwe życie postrzega świat . Książka kończy się może trochę zbyt optymistycznie , ale to wcale nie umniejsza jej wartości i tego jak świetna jest . Myślę , że wiele osób może się utożsamiać z bohaterami tej powieści i poczuć , że nie są tak do końca sami choć jest to strasznie i niewyobrażalnie trudne , a czasem wręcz niemożliwe . Sama jestem w gronie tych osób , którzy zrozumieją Aysel i Romana oraz ich uczucia i tak jak oni mam nadzieję , że i dla mnie nadejdzie kiedyś lepsze jutro .
Podsumowując polecam przeczytać tą książkę , bo w sposób kompetentny i według mnie prawdziwy pokazuje z czym na codzień muszą się zmagać osoby w depresji i jakie myśli krążą w ich głowach kiedy nie widzą już żadnego innego wyjścia niż zakończenie życia , a tym samym cierpienia . Mam nadzieję , że każdy znajdzie kiedyś ten przebłysk światła w ciemności .

Świetna i ważna , a co najważniejsze prawdziwa książka o ludziach zmagających się z depresją i myślami samobójczymi . O ich uczuciach i tym jak osoba pozbawiona nadziei i jakich kolwiek wyobrażeń na lepsze , już nie mówiąc szczęśliwe życie postrzega świat . Książka kończy się może trochę zbyt optymistycznie , ale to wcale nie umniejsza jej wartości i tego jak świetna jest ....

Książka lekka, szybko się czyta. Ma bardzo ciężką tematykę, ale uważam, że bardzo dobrze poradziła sobie z przestawieniem tego tematu.
Aysel nosi na sobie brzemię zbrodni popełnionej przez jej ojca, co utrudnia jej życie. Postanawia popełnić samo**jstwo. Nie wie czy znajdzie w sobie na tyle siły, żeby to zrobić. Któregoś dnia trafia na stronę gdzie ogłaszają się tzw. partnerzy, którzy też chcą to zrobić, ale nie mają na tyle odwagi....

Zapraszam również na instagrama: lektury_nieobowiazkowe022

Książka lekka, szybko się czyta. Ma bardzo ciężką tematykę, ale uważam, że bardzo dobrze poradziła sobie z przestawieniem tego tematu.
Aysel nosi na sobie brzemię zbrodni popełnionej przez jej ojca, co utrudnia jej życie. Postanawia popełnić samo**jstwo. Nie wie czy znajdzie w sobie na tyle siły, żeby to zrobić. Któregoś dnia trafia na stronę gdzie ogłaszają się tzw....

Piękny przekaz, napisana prostym językiem, przez co nie trzeba się zatrzymać na zrozumieniu tego co się czyta. Dość przewidywalna, jednak dzięki temu widać wyraźnie proces tematu książki

Piękny przekaz, napisana prostym językiem, przez co nie trzeba się zatrzymać na zrozumieniu tego co się czyta. Dość przewidywalna, jednak dzięki temu widać wyraźnie proces tematu książki

To dla mnie bardzo ważna książka, która pokazuje, że to, jak odbieramy świat, jest względne. Że czasami naprawdę niewiele potrzeba, by nasze spojrzenie zmieniło się o 180°. To też książka przede wszystkim dająca nadzieję, że jest szansa na wyjście z największego dołu.
I mam wrażenie, że też przypomina, że życie jest piękne i żeby w codziennym pędzie życia zwracać uwagę na naprawdę drobne, miłe rzeczy. Przypomina, żeby żyć.

To dla mnie bardzo ważna książka, która pokazuje, że to, jak odbieramy świat, jest względne. Że czasami naprawdę niewiele potrzeba, by nasze spojrzenie zmieniło się o 180°. To też książka przede wszystkim dająca nadzieję, że jest szansa na wyjście z największego dołu.
I mam wrażenie, że też przypomina, że życie jest piękne i żeby w codziennym pędzie życia zwracać uwagę na...

Tę historię miałam na myśli przez wiele lat, więc postanowiłam przeczytać ją ponownie. Myślę, że na samym początku warto wspomnieć, iż okładka w ogóle nie jest adekwatna do tematu poruszonego w książce. Opowieść o Aysel i Romanie porusza wiele ważnych, jak i drażliwych wątków dotyczących nastoletniego życia. Mimo dokładnych opisów osób z depresją oraz problemów psychicznych, tekst łatwo się czyta.

Tę historię miałam na myśli przez wiele lat, więc postanowiłam przeczytać ją ponownie. Myślę, że na samym początku warto wspomnieć, iż okładka w ogóle nie jest adekwatna do tematu poruszonego w książce. Opowieść o Aysel i Romanie porusza wiele ważnych, jak i drażliwych wątków dotyczących nastoletniego życia. Mimo dokładnych opisów osób z depresją oraz problemów...

"Moje serce i inne czarne dziury"
Opis od wydawnictwa:
Szesnastoletnia Aysel, miłośniczka fizyki i muzyki klasycznej, obsesyjnie planuje własną śmierć. Jej ojciec dopuścił się brutalnej zbrodni, która wstrząsnęła całym miasteczkiem, matka nie może na nią patrzeć, bo obecność córki przypomina jej o przeszłości, zaś koledzy i koleżanki z klasy obgadują ją za plecami przy każdej możliwej okazji... Aysel jest gotowa zamienić swoją energię w nicość.
Dziewczyna ma tylko jeden problem: nie jest pewna, czy starczy jej odwagi, by to zrobić. Wszystko zmienia się, gdy odkrywa stronę internetową, na której ogłaszają się partnerzy do samobójstwa. Użytkownik o nazwie FrozenRobot, a w rzeczywistości zmęczony własną rodzinną tragedią nastolatek imieniem Roman, szuka kogoś, z kim będzie mógł odebrać sobie życie.
Chociaż Aysel i Roman nie mają ze sobą nic wspólnego, nowa znajomość zaczyna wpływać na dwoje nastolatków w nieoczekiwany sposób. W miarę zbliżania się wyznaczonej daty samobójstwa Aysel zaczyna wątpić, czy to naprawdę najlepsze rozwiązanie. Będzie musiała wybierać między własnym pragnieniem śmierci a próbami przekonania partnera, aby pozostali przy życiu. Tyle że Romana nie tak łatwo przekonać.
Recenzja:
Ta książka była bardzo dobra! Spodziewałam się lekkiego romansu, a dostałam coś zupełnie nowego! Dostałam historię o dwojgu ludzi, którzy odnajdują siebie nawzajem stojąc na skraju przepaści. Jasmine Warga wykreowała świetnych bohaterów. Jeśli wydaje wam się, że jest bardzo źle, to sięgnijcie po tę książkę. Pokazuje czytelnikowi, że można wyjść z depresji, że gdzieś jest promyk nadziei nawet jeśli droga do wyzdrowienia jest długa i kręta. Bardzo polubiłam styl autorki. Jeśli lubicie książki Johna Greena, Rainbow Rowell i Kim Holden to musicie to przeczytać! 7 / 10 ⭐

"Moje serce i inne czarne dziury"
Opis od wydawnictwa:
Szesnastoletnia Aysel, miłośniczka fizyki i muzyki klasycznej, obsesyjnie planuje własną śmierć. Jej ojciec dopuścił się brutalnej zbrodni, która wstrząsnęła całym miasteczkiem, matka nie może na nią patrzeć, bo obecność córki przypomina jej o przeszłości, zaś koledzy i koleżanki z klasy obgadują ją za plecami przy...

Książkę kupiłam z polecenia zagranicznej youtuberki i liczyłam, że będzie dobra, ale byłam jednocześnie sceptycznie do niej nastawiona. Na szczęście jedyne co mnie odtrąca w tej książce to okładka, która moim zdaniem jest okropna. Powieść zasługuje na coś lepszego niż taką typową okładkę jak z jakiegoś romansu młodzieżowego (zwłaszcza, że główny temat książki jest ciężki). Pomijając okładkę, debiut Jasmine zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Bardzo szybko i przyjemnie się czyta, bohaterowie ciekawi, ich przemyślenia również (naprawdę sporo cytatów mam zaznaczonych). Były momenty przy których się zaśmiałam, a także takie przy których płakałam.
Czy to jest szokująca książka? Nie bardzo. Czy warto ją przeczytać? Według mnie tak, bo naprawdę była takim promykiem nadziei i nie mogłam się od niej oderwać.

Książkę kupiłam z polecenia zagranicznej youtuberki i liczyłam, że będzie dobra, ale byłam jednocześnie sceptycznie do niej nastawiona. Na szczęście jedyne co mnie odtrąca w tej książce to okładka, która moim zdaniem jest okropna. Powieść zasługuje na coś lepszego niż taką typową okładkę jak z jakiegoś romansu młodzieżowego (zwłaszcza, że główny temat książki jest ciężki)....

Świetna młodzieżówka, którą mimo ciężkich tematów dobrze się czyta. Naprawdę polecam.

Świetna młodzieżówka, którą mimo ciężkich tematów dobrze się czyta. Naprawdę polecam.

Książka porusza ważny temat, do końca zastanawiałam się jak bohaterowie rozwiążą wszystkie sprawy. Czy było coś dla mnie szokującego? Nie sądzę, ktoś kto chociaż miał podobne myśli raczej zrozumie, niż go to zaszokuje. Ja zrozumiałam. Dużo przemyśleń, pięknie napisana historia, ale ilu z nas nagle poznaje osobę, w której się zakochuje i odzyskuje dzięki niej sens życia? Książka dla uciechy publiczności, która kocha happy end i wierzy, że tak jest naprawdę w życiu prawdziwym. Ja średnio wierzę, ale wszystko było spójne, lekko się czytało z zaciekawieniem, więc i tak nie żałuję przeczytania ;)

Książka porusza ważny temat, do końca zastanawiałam się jak bohaterowie rozwiążą wszystkie sprawy. Czy było coś dla mnie szokującego? Nie sądzę, ktoś kto chociaż miał podobne myśli raczej zrozumie, niż go to zaszokuje. Ja zrozumiałam. Dużo przemyśleń, pięknie napisana historia, ale ilu z nas nagle poznaje osobę, w której się zakochuje i odzyskuje dzięki niej sens życia?...