Kao K'o-kung (dla przyjaciół Koko) jest mieszanką inteligencji, sprytu, uporu i indywidualizmu oraz odrobiny nonszalancji zamkniętą pod błyszczącym futerkiem kota syjamskiego. Nie chcąc zdradzać fabuły poszczególnych tomów napiszę tylko, że w wyniku pewnych wydarzeń zamieszkuje z dziennikarzem, głównym bohaterem serii (którego wąs rzekomo przyciąga kobiety) i za pomocą przeróżnych sposobów stara się naprowadzać go na właściwe tory toczącego się śledztwa lub niemal prowadzić go za rękę ku rozwiązaniu kolejnej kryminalnej zagadki. Dziennikarz Qwilleran rzecz jasna swój rozum ma i czasem do sensownych wniosków potrafi dojść również samodzielnie. Jednak przeważnie pierwsze skrzypce gra kot. Bo to kot manipulant.

Seria "Kot, który..." to lekkie, nieskomplikowane i niedługie kryminałki, w których akcja prosto i zwyczajnie toczy się od punktu startowego (trupa?) do rozwikłania zagadki i ukarania sprawcy. A czytelnik, podążając wzrokiem za kolejnymi linijkami tekstu, spokojnie i bez wysiłku płynie sobie wraz z fabułą powieści, bo seria wielkiego wysiłku intelektualnego nie wymaga. Ten "...który jadał wełnę" jest tomem drugim, ale to od niego wszystko się przecież w moim wypadku zaczęło. (owca-z-ksiazka.blogspot.com)

Kao K'o-kung (dla przyjaciół Koko) jest mieszanką inteligencji, sprytu, uporu i indywidualizmu oraz odrobiny nonszalancji zamkniętą pod błyszczącym futerkiem kota syjamskiego. Nie chcąc zdradzać fabuły poszczególnych tomów napiszę tylko, że w wyniku pewnych wydarzeń zamieszkuje z dziennikarzem, głównym bohaterem serii (którego wąs rzekomo przyciąga kobiety) i za pomocą...