Wielką zaletą tej powieści jest jej gatunkowa niedookreśloność. Można nazwać ją i historią miłosną, i powieścią obyczajową, i dramatem psychologicznym, i thrillerem nawet, a wręcz horrorem - jeśli tak czytający zechce zrozumieć obecny tu wątek rzekomo paranormalny.

Historia ostatnich przedstawicieli podupadłej angielskiej rodziny arystokratycznej, resztką sił broniących się przed ostateczną plajtą własnego rodu, a przede wszystkim doszczętnie zrujnowanej prastarej posiadłości, opowiedziana jest w sposób potoczysty i "z nerwem", tak iż z dużym zainteresowaniem poznaje się coraz dziwniejsze wypadki w Hundreds Hill. Oglądamy wszystko oczami głównego bohatera, doktora medycyny coraz ściślej zaprzyjaźnionego i związanego z domostwem i jego mieszkańcami, osobnika z gruntu racjonalnego, dzięki czemu kolejne tajemnicze wypadki, dla których nawet on sam nie umie znaleźć zadowalającego wyjaśnienia, zyskują smaczek i znamiona czegoś niepojętego pośrodku zdroworozsądkowej codzienności.

Dodatkowym atutem książki jest fakt, że zakończenie nie stanowi łatwego, oczywistego wyjaśnienia zagadki, autorka nie zabija opowieści jednoznacznym rozwiązaniem. Poza próbą odpowiedzi na pytanie, co stało się w Hunderds Hill, pozostaje sporo nierozstrzygniętych wątpliwości. Czytelnik niech sam zdecyduje, jakie wyjaśnienie odpowiada mu najbardziej. Innymi słowy - opowieść na modłę odbiorcy i na jego też modłę gatunek, do którego można by ją zaliczyć.

Wielką zaletą tej powieści jest jej gatunkowa niedookreśloność. Można nazwać ją i historią miłosną, i powieścią obyczajową, i dramatem psychologicznym, i thrillerem nawet, a wręcz horrorem - jeśli tak czytający zechce zrozumieć obecny tu wątek rzekomo paranormalny.

Historia ostatnich przedstawicieli podupadłej angielskiej rodziny arystokratycznej, resztką sił broniących...