Oto książka, od której rozpoczęłam przygodę z twórczością Tess Gerritsen. Byłam nią tak oczarowana, że z miejsca dodałam autorkę do swoich ulubionych. Sama książka również do tej pory jest jedną z moich ulubionych i czytanych wielokrotnie, chociaż nigdy już nie poczuję tych emocji, które wyzwoliła czytana po raz pierwszy. Szkoda!
Zazdroszczę tym czytelnikom, którzy jeszcze jej nie czytali.

Skąd taka optymistyczna ocena? Było w niej wszystko co mi potrzebne do idealnego thrillera (takiego obyczajowego oczywiście, o obniżonej zawartości krwi i flaków): zbrodnia popełniona przez tajemniczego mordercę, trochę miłości i oczywiście medycyny :) Młodzi lekarze, ich perypetie związane z pobieraniem nauk, zajęcia w prosektorium, walka z gorączką połogową - takie tematy bardzo mnie interesowały. Plus historia rozgrywająca się w dwóch różnych okresach historycznych, a to też jest chwyt, który bezbłędnie na mnie działa. Niewiele jest znanych mi thrillerów okołomedycznych osadzonych w takim przedziale czasowym, więc tym bardziej byłam nim zachwycona, chociaż mianem thrillera medycznego bym tej książki nie nazwała.

A poruszany problem gorączki połogowej to opisywany również u Thorwalda dramat położnic, którego rozwiązanie było jednocześnie banalne i wyśmiewane. Mycie rąk. Cieszmy się, drogie panie, że żyjemy w czasach aseptyki i antyseptyki!

Oto książka, od której rozpoczęłam przygodę z twórczością Tess Gerritsen. Byłam nią tak oczarowana, że z miejsca dodałam autorkę do swoich ulubionych. Sama książka również do tej pory jest jedną z moich ulubionych i czytanych wielokrotnie, chociaż nigdy już nie poczuję tych emocji, które wyzwoliła czytana po raz pierwszy. Szkoda!
Zazdroszczę tym czytelnikom, którzy jeszcze...