Mnie ta książka urzekła! Przypominałem sobie szkolne czasy i dopasowywałem osoby do bohaterów książkowych. Dla każdego, kto chciałby powspominać.

Mnie ta książka urzekła! Przypominałem sobie szkolne czasy i dopasowywałem osoby do bohaterów książkowych. Dla każdego, kto chciałby powspominać.

Akcja powieści rozgrywa się w bardzo gorącym okresie historii Polski: w latach 1987 -1991. Upadek komunizmu, przemiany ustrojowe. Wszystkie te wydarzenia są tłem szkolnych perypetii licealistów i romansu jednej z nauczycielek i ucznia. Świetny temat na powieść. Czyżby nowa wersja "Madam"? - pomyślałam sobie zaczynając czytać. Niestety. Autor jest może dobrym publicystą, ale jako autor powieści nie sprawdził się. Powieść Libery czyta się z wielką przyjemnością. Powieść Zaremby nudzi. Postacie są płaskie, bezbarwne; akcja grzęźnie. I w szkole i poza nią nic ciekawego się nie dzieje. W każdym razie opisywane wydarzenia nas nie porywają ani nie poruszają. Dobrze, że sami to przeżyliśmy i pamiętamy, że nie było tak nudno i nieciekawie. Ta książka to jak powierzchowny dziennik z lat szkolnych pisany przez mało spostrzegawczego, kiepskiego ucznia.
Szkoda czasu.

Akcja powieści rozgrywa się w bardzo gorącym okresie historii Polski: w latach 1987 -1991. Upadek komunizmu, przemiany ustrojowe. Wszystkie te wydarzenia są tłem szkolnych perypetii licealistów i romansu jednej z nauczycielek i ucznia. Świetny temat na powieść. Czyżby nowa wersja "Madam"? - pomyślałam sobie zaczynając czytać. Niestety. Autor jest może dobrym publicystą, ale...

Można przeczytać. Bez bólu, a nawet z kilkoma momentami przyjemności. Gdyby tak prezentował się przeciętny poziom powieści obyczajowej w Polsce, bylibyśmy literacką potęgą.

Można przeczytać. Bez bólu, a nawet z kilkoma momentami przyjemności. Gdyby tak prezentował się przeciętny poziom powieści obyczajowej w Polsce, bylibyśmy literacką potęgą.

Całkiem niezła, może nie jest to literatura najwyższych lotów, ale całkiem ciekawa. Niestety momentami wątki przydługie...

Całkiem niezła, może nie jest to literatura najwyższych lotów, ale całkiem ciekawa. Niestety momentami wątki przydługie...

Wiele się po tej książce spodziewałem, a to z tego powodu, że bardzo lubię taką tematykę. Książka ukazuje kilku bohaterów, nastolatków, którzy żyją jakoś na przełomie lat '70 i '80 wieku XX w Polsce, uczęszczają do szkoły średniej. Atmosfera tamtych lat, wydarzenia społeczne, polityczne. Wcześniej czytałem D. Bieńkowskiego "Jest" (genialna, bardzo polecam) oraz "Madame" A. Libera (ech, wspaniała książka). W związku z tym napaliłem się, że "Romans licealny" będzie tak samo dobry. No tak, ramy czasowe mniej więcej te same (szczególnie co do "Jest"),tematyka bardzo pokrewna, ale książka p. Zaremby jest po prostu nudna, nijaka. Pomimo tego, że pomysł dawał tyle możliwości to zupełnie niewykorzystany. Mam tu dylemat, mianowicie taki czy to brak warsztatu tego świetnego dziennikarza w pisaniu książki czy może faktycznie to tak miało wyglądać i autor jest zadowolony? Nie mam pojęcia. Mi się to topornie czytało. Klasyczny przykład jak można "spieprzyć" taki dobry (już wcześniej sprawdzony, ale mógłbym z tej tematyki czytać do "bulu") temat.
No nic, życzę autorowi by znalazł kiedyś czas i chęci i spróbował ponownie.

Wiele się po tej książce spodziewałem, a to z tego powodu, że bardzo lubię taką tematykę. Książka ukazuje kilku bohaterów, nastolatków, którzy żyją jakoś na przełomie lat '70 i '80 wieku XX w Polsce, uczęszczają do szkoły średniej. Atmosfera tamtych lat, wydarzenia społeczne, polityczne. Wcześniej czytałem D. Bieńkowskiego "Jest" (genialna, bardzo polecam) oraz "Madame" A....

Dla tych, którzy idealizują swój czas spedzony w liceum (pierwsze wino, pierwsza miłość itp.). Fajne, ale według mnie "Madame" Antoniego Libery o niebo lepsze!

Dla tych, którzy idealizują swój czas spedzony w liceum (pierwsze wino, pierwsza miłość itp.). Fajne, ale według mnie "Madame" Antoniego Libery o niebo lepsze!

Dobrze się czyta temu kto był w podobnym wieku jak bohatetowie w trakcie akcji książki. Wciagające.

Dobrze się czyta temu kto był w podobnym wieku jak bohatetowie w trakcie akcji książki. Wciagające.

Niestety muszę się zgodzić z pozostałymi opiniami. Książka moim zdaniem jest nudna i przez większą jej część nie można się doczekać końca, albo przynajmniej jakiegoś interesującego wątku. A tu do końca daleko, natomiast kolejne rozdziały nie przynoszą nic nowego.

Miałam nadzieję na coś ciekawego. Wstęp rozbudził mój apetyt, ale niestety były to jedyne strony, o których mogę powiedzieć, że mi się podobały. Był to "Manifest rencisty" Roberta Mazurka. Dowcipnie i zgrabnie podsumował on lata swojej i bohaterów tej książki młodości.
To ten fragment skłonił mnie do refleksji, przypomniał mi moje dzieciństwo, a reszta była nijaka i bezbarwna.

Trzeba jednak przyznać, że książka skutecznie usypiała mnie przez ponad tydzień, więc jeśli ktoś ma problemy z zasypianiem, to może mu się ta książka spodobać:)

Niestety muszę się zgodzić z pozostałymi opiniami. Książka moim zdaniem jest nudna i przez większą jej część nie można się doczekać końca, albo przynajmniej jakiegoś interesującego wątku. A tu do końca daleko, natomiast kolejne rozdziały nie przynoszą nic nowego.

Miałam nadzieję na coś ciekawego. Wstęp rozbudził mój apetyt, ale niestety były to jedyne strony, o których...

Sięgnęłam po tę książkę, bo to lata mojego liceum...powspominam sobie, ale niestety wynudziłam się bardzo...dobrnęłam do końca...

Sięgnęłam po tę książkę, bo to lata mojego liceum...powspominam sobie, ale niestety wynudziłam się bardzo...dobrnęłam do końca...

Trudna i muszę przyznać, że czytałam do końca bo miałam nadzieję na choć jeden bardziej interesujący fragment od innych. Nie polecam dla czytelników pełnych z nadziei na prawdziwy romans :)

Trudna i muszę przyznać, że czytałam do końca bo miałam nadzieję na choć jeden bardziej interesujący fragment od innych. Nie polecam dla czytelników pełnych z nadziei na prawdziwy romans :)