Rewelacyjna powieść, która przeszła w zasadzie niezauważona.
Piotr Zaremba, jeden z najbardziej cenionych przeze mnie dziennikarzy i analityków politycznych, podjął się przedstawienia w sfabularyzowanej formie tego, w jaki sposób kształtowała się polska rzeczywistość, w jej najczarniejszym, stalinowskim okresie.
Już Cyceron podobno mówił, że historia jest nauczycielką życia. No to czytajmy - tak wyglądało w praktyce 75 lat temu wprowadzanie w naszym kraju “russkowo mira” pod osłoną sowieckich bagnetów, gdzie największym wrogiem wyzwolicieli ze Wschodu byli polscy patrioci próbujący bronić swojej ziemi przed okupantem. Czytajmy i wyciągajmy wnioski.
Przewija się tu cała galeria autentycznych postaci - zdrajców i konformistów, oprawców i dzielnych patriotów. A w tle zastraszona i sterroryzowana przytłaczająca, milcząca większość, której największym marzeniem po przeżyciu koszmaru wojny było móc żyć dalej.
Wstrząsające wrażenie robią atrapy “demokracji” - referendum, “wybory”, sejm czy sądy. A wszystko to przy milczącej akceptacji demokratycznego Zachodu.
Powieść nie należy do łatwych lektur. Wymaga skupienia i czasu nie tylko ze względu na swoją imponującą objętość, ale i na specyficzny sposób narracji, który nie każdemu może przypaść do gustu. Tym niemniej bez wątpienia warta jest każdej spędzonej z nią godziny.
Gorąco polecam.

Rewelacyjna powieść, która przeszła w zasadzie niezauważona.
Piotr Zaremba, jeden z najbardziej cenionych przeze mnie dziennikarzy i analityków politycznych, podjął się przedstawienia w sfabularyzowanej formie tego, w jaki sposób kształtowała się polska rzeczywistość, w jej najczarniejszym, stalinowskim okresie.
Już Cyceron podobno mówił, że historia jest nauczycielką...

Niesamowita powieść !!! Od dawna Zaremba jest jednym z moich ulubionych autorów, lecz "Zgliszcza" to coś wyjątkowo fantastycznego!! Ale uwaga - to jest książka dla ludzi, którzy bardzo interesują się Polską lat powojennych i są dość dobrze obeznani z naszą historią. Innych czytelników książka może wręcz zanudzić. Już od pierwszych stron uderza niesamowity język. Czułem się tak, jakbym czytał niemalże pamiętnik pisany przez kogoś z tamtego okresu. I postacie występujące w powieści. Ważne nazwiska w naszej historii najnowszej. Kamiński, Korboński, Chorążyna...Wspaniała kobieta. Gnidy takie jak Wycech. Zrobili go później marszałkiem Sejmu. Oprawcy tacy jak Brystygierowa, Radkiewicz, Różański, Humer... Pogubiona całkowicie Nałkowska. Taka dworska pisarka. Jej śladami pójdzie później Szymborska. Sędzia Jarosz, złamany przez niemieckie obozy. Nie odnalazł się już nigdy. Mikołajczyk - nie dorósł do roli, jaką chciał odgrywać. Aresztowania, śledztwa, spiski, konfidenci. Zdrajcy i patrioci. A wszystko opisane na ponad 800-set stronach. Dla koneserów to absolutny rarytas!!

Niesamowita powieść !!! Od dawna Zaremba jest jednym z moich ulubionych autorów, lecz "Zgliszcza" to coś wyjątkowo fantastycznego!! Ale uwaga - to jest książka dla ludzi, którzy bardzo interesują się Polską lat powojennych i są dość dobrze obeznani z naszą historią. Innych czytelników książka może wręcz zanudzić. Już od pierwszych stron uderza niesamowity język. Czułem się...

Moim zdaniem Opus magnum. Takiej powieści brakowało, opisującej powojenne losy Polaków i ich trudne wybory. Sędzia Jarosz ukazuje losy straconego pokolenia, które nie godziło się na nowy ład. Gdyby tak naprawdę poszedł z komunistami to wpierw byłby wiceministrem, a potem i ministrem sprawiedliwości. Z drugiej strony mamy Mikołajczyka, który jest człowiekiem trudnym w relacjach, a jednocześnie wierzy, że uda mu się powstrzymać komunistów. Miał do tego swoje argumenty, na co wskazuje autor w wywiadach. Pozostawienie swoich współtowarzyszy z PSL-u i ucieczka z Polski stawiają Mikołajczyka w złym świetle, ale czy gdyby został przeżyłby? To jedno z wielu pytań, które nasuwa lektura książki. Powieść oddaje codzienne losy Polaków od żołnierzy podziemia, polityków po agentów UB jak Jerzy Wład. Gorąco zachęcam do lektury, powieść czyta się bardzo dobrze.

Moim zdaniem Opus magnum. Takiej powieści brakowało, opisującej powojenne losy Polaków i ich trudne wybory. Sędzia Jarosz ukazuje losy straconego pokolenia, które nie godziło się na nowy ład. Gdyby tak naprawdę poszedł z komunistami to wpierw byłby wiceministrem, a potem i ministrem sprawiedliwości. Z drugiej strony mamy Mikołajczyka, który jest człowiekiem trudnym w...