Jaka szkoda, że czas pożegnać się z tą jakże wspaniałą historią bezwstydnego Dean’a i rozpalającej zmysły Allie. Bardzo przywiązałam się do tych bohaterów. Dean’a polubiłam już w części pierwszej ale teraz ma chłopak moją dozgonną miłość. ;p Warto jednak wspomnieć, że nie miał on wcale tak pięknego i idealnego życia, jak niektórym może się wydawać, że mają bogaci. Ich też napotykają życiowe przeszkody. D. jest całkiem inny. Chłopak w przeszłości trochę przeszedł jak na swój wiek i to go ukształtowało na zawodowego kobieciarza, który nie pakuje się w poważne związki. Możę liczyć na swoją paczkę wspaniałych przyjaciół, których mieliśmy przyjemność poznać w poprzednich częściach. Jednak jedna gorąca noc z przyjaciółką dziewczyny Garrett’a, Allie zmienia wszystko w jego „układzie”. Chce powtórki tej niesamowitej nocy. I tu wkracza drugi z głównych bohaterów. Allie, która kończy związek z Sean’em, gdyż ten związek ją tylko męczy i nie posiada żadnych superlatywów na przyszłość. Dziewczyna nie chce kolejnego związku, a do tego z takim graczem jak Dean. Więc decydują się na niezobowiązujący układ i planują ukrywać się przed przyjaciółmi tylko, że ciężko im to wychodzi. Główna bohaterka przypadła mi bardzo do gustu. Nie jest jak większość dziewczyn. Czasami bywała mało zdecydowana czy wrażliwa ale inne jej cechy jak otwartość, odwaga, wspieranie bliskich i zdolność zaspokajania potrzeb seksualnych D. to zrekompensowała. Dąży do celu, czasami niepewnie, aby być aktorką i to jest piękne. Jej relacja z boskim hokeistą miała wiele zabawnych i pikantnych momentów. Nigdy ich nie zapomnę. Utkwiły mi na długo (UWAGA SPOILER akcja nakrycia Dean’a z Winstonem w łazience przez Logana, nagi Garrett wybiegający z kijem hokejowym spod prysznica; oglądanie przez A. i D. francuskiej telenoweli, z której mało co rozumieli).
Były też momenty, które mnie rozczuliły (UWAGA SPOILER D. uczący Dakotę jeździć na łyżwach, które kupił jej w kolorze różowym …. ochhh, no słodkie, pomoc jej również w pracy domowej; idealnie się sprawdził jako asystent trenera młodych chłopaków, dawał im wskazówki jak poprawić grę; widać, że nauka młodszych hokeistów sprawia mu przyjemność).
Co do trenera O’Shea brak mi słów. Co to za człowiek? Jak tak można? Yhhhh. Nie co dokładnie zaszło między D. a Mirandą, a czepia się o wszystko co tylko może. Miranda na pewno wpłynęła na D. i jego życie, podejście do relacji z kobietami. Ich związek z przeszłości był dla niego ciężkim przeżyciem do przetrwania w tak młodym wieku. Pozytywem natomiast jest widoczny w jego rodzinie, chociaż są bardzo bogaci to „nie noszą się wysoko” jak nadęte bufony ale zachowują się jak normalni ludzie. Wszyscy się nawzajem wspierają. Jego siostra jest rewelacyjna. Sytuacje z nią mnie rozwalały na łopatki. Przy czytaniu ich śmiałam się w niebo głosy ;D.
Główni bohaterowie przebywając często ze sobą, zaczęli czuć coś więcej. Chemia między nimi można było wyczuć, iskry leciały i grzmoty waliły z odczuwanego pożądania … hahahaha. ;p Allie też nie miała łatwo. Straciła mamę, a ojciec jest ciężko chory ale dziewczyna radzi sobie jak może. Jej związek z Sean’em był bez przyszłości. On nie pozwalał na spełnianie jej marzeń aktorskich tylko myślał o sobie. Dobrze, że zakończyła to co było między nimi, jakkolwiek to nazwać. S. doprowadzał mnie do szału tym gdy ją nachodził. Dean bardziej do niej pasował i ją rozumiał.
Allie to wspaniała i zabawna dziewczyna, nie dziwię się, że nasz hokeista stracił dla niej głowę. Innego wyjścia nie było. Były chwile zazdrości, wspierania siebie nawzajem w trudnych chwilach (UWAGA SPOILER gdy D. po telefonie od ukochanej od razu do niej przyjeżdża i ją pociesza, a potem wyznaje, że ją kocha). To co ich łączy, to prawdziwa relacja i można było się domyśleć, że miłość ujrzy światło dzienne.
Jednak ciężka próba spotkała Dean’a i był to swego rodzaju sprawdzian jak poradzi sobie w trudnej sytuacji, gdy kłody są rzucane pod nogi. Jego wspaniały przyjaciel Beau umiera, co bardzo wpływa na hokeistę. Odcina się od wszystkich i od wszystkiego (tu troszeczkę go rozumiem; stracił bliskiego przyjaciela). Takie sytuacje się zdarzają, a o nie był na to przygotowany. Beau był wspaniałym kumplem do pogadania i poimprezowania. Nie rozumiem dlaczego autorka zabrała nam tego cudownego bohatera. Myślałam, że spotkam się z nim w kolejnym tomie a tu takie „boom”. No ale trudno, trzeba się z tym pogodzić. Dean szuka zapomnienia w alkoholu i narkotykach i tym samym odsuwa ukochaną Allie na boczny tor. To przykre, że opuścił pogrzeb i przedstawienie. Ojciec A. często wspominał, że chłopak w ciężkich sytuacjach sobie nie poradzi i ostrzegał córkę żeby nie angażowała się w ten związek (co mnie często wkurzało). Allie nie wytrzymała i po ciągłym wspieraniu chłopaka odchodzi od niego. Swoją drogą dobrze to im zrobiło. Uleczyło to ich. On zrozumiał co jest najważniejsze i przeprasza tych co zawiódł. Dojrzał w końcu do prawdziwego życia. Allie po czasie spędzonym bez związku dochodzi do wniosku, że bez D. nie może żyć, tak jak on bez niej. Więc mamy happy end i na to liczyłam. ;) Oboje bardzo się zmienili i spełniają swoje marzenia. Stworzyli trwały, pełen namiętności i zaufania związek. Życzę im jak najlepszej przyszłości i liczę na to, że spotkamy ich w kolejnym tomie. Autorka umie zaskoczyć i zachęcić do sięgnięcia po kolejny tom serii. Uwielbiam całą serię. Gorąco polecam!

Jaka szkoda, że czas pożegnać się z tą jakże wspaniałą historią bezwstydnego Dean’a i rozpalającej zmysły Allie. Bardzo przywiązałam się do tych bohaterów. Dean’a polubiłam już w części pierwszej ale teraz ma chłopak moją dozgonną miłość. ;p Warto jednak wspomnieć, że nie miał on wcale tak pięknego i idealnego życia, jak niektórym może się wydawać, że mają bogaci. Ich też...