Coraz bardziej doceniam reportaże i literaturę faktu.
Dzięki takim pozycjom poznajemy różne oblicza i zakola ludzkiego losu.

Tutaj bohaterkami są kobiety - teraz już starsze, ale wspominają czasy kiedy były młode, chociaż młode były tylko przez chwilę, bo wojna bardzo szybko wycisnęła na nich swoje piętno.
Każda opowiada swoją historię a właściwie jej maleńki fragment, to co udało jej się zapamiętać z tych okrutnych lat i wydawać by się mogło, że panuje tu chaos, opowiadania są krótkie, często urywane, zdania niedokończone...

To tylko dodaje wiarygodności książce. Niewyobrażalne dramaty, bestialstwo i okrucieństwo wojny, ale również miłość, miłość do mężczyzn i miłość matek (nie sposób się nie wzruszyć...).
To także historie momentami zabawne, bo gdzieś wśród tych okopów, żołnierskich szpitali dalej toczyło się życie.

Szkoda tylko, że dla wielu kobiet wolność nie przyniosła szczęścia, jeszcze długo po wojnie musiały zmagać się z przeżytymi traumami i co niezwykle smutne odrzuceniem przez społeczeństwo.

Coraz bardziej doceniam reportaże i literaturę faktu.
Dzięki takim pozycjom poznajemy różne oblicza i zakola ludzkiego losu.

Tutaj bohaterkami są kobiety - teraz już starsze, ale wspominają czasy kiedy były młode, chociaż młode były tylko przez chwilę, bo wojna bardzo szybko wycisnęła na nich swoje piętno.
Każda opowiada swoją historię a właściwie jej maleńki fragment, to...