Lektura ta jest naprawdę super. Po pierwsze porusza bardzo fajny temat. Autorka zgrabnie wplata nam w prawdziwe historyczne wydarzenia historię o dwójce młodych detektywów, którzy pragną ratować Pana Prezydenta. Jej opowieść jest ciekawa, bardzo zagmatwana i fajnie opisana. Dzieciaczki nie wyróżniają się jakąś ponadprzeciętną inteligencją jak to czasem w tego typu powieściach bywa. Są bystre, ale i czasem bardzo naiwne. Ich wyobraźnia sprawia, że lekko przejaskrawiają rzeczywistość, co z kolei prowadzi do drobnego zagmatwania całej sytuacji. Podobają mi się także postacie, które pojawiają nam się w tej powieści. Józef Piłsudski, Ignacy Mościcki, Stefan Ossowiecki, Kornel Makuszyński, ks. Jan Twardowski, Jakub Kula itd. itp. Kojarzycie te nazwiska? Tak, poza Jerzykiem i Bronką, ich rodzinami i najbliższymi przyjaciółmi w książce tej poznamy także tych oraz wielu innych sławnych osobistości. Nie ukrywam, że to fajny pomysł. Przeczytać o tym, że ks Jan Twardowski był kiedys wielkim fanem Kornela Makuszyńskiego i wybrał się na lody z naszą młodą bohaterką Bronką. Lub, że Stefan Ossowiecki był jasnowidzem. Fajne? A pewnie, ze fajne! Tym bardziej, że choć wydawało mi się, że z historii zawsze byłam całkiem nie zła, takie szczególiki bardzo mnie zaskoczyły. Nie wiem oczywiście ile w tym wszystkim jest prawdy, a ile fikcji literackiej, ale to według mnie nie ma znaczenia. I tak czytałam tą książkę z wielką przyjemnością!

Lektura ta jest naprawdę super. Po pierwsze porusza bardzo fajny temat. Autorka zgrabnie wplata nam w prawdziwe historyczne wydarzenia historię o dwójce młodych detektywów, którzy pragną ratować Pana Prezydenta. Jej opowieść jest ciekawa, bardzo zagmatwana i fajnie opisana. Dzieciaczki nie wyróżniają się jakąś ponadprzeciętną inteligencją jak to czasem w tego typu...