Od dziesięciu lat lud Herrańczyków znajduję się w niewoli, podbity przez Valorian. Zostali sprowadzeni do roli niewolników, a ich domy przejęte przez najeźdźcę. W jednym z nich mieszka młoda Valorianka Kestrel. Wiedzie proste życie arystokratki, wychowywanej przez ojca, który jest wielkim, powszechnie podziwianym generałem armii. Ma on względem swej córki pewne plany. Mianowicie chciałaby, aby wstąpiła do wojska. Jednak dziewczyna nie czuje, aby to było jej powołanie Nie posiada odpowiednich umiejętności, ponadto całą sobą kocha muzykę. Pewnego razu wraz z najlepszą przyjaciółką Jess, trafia na targ niewolników. Tam wbrew zdrowemu rozsądkowi zakupuje młodego mężczyznę. Dziewczyna nie wie co ją tchnęło do tego czynu i od razu zaczyna żałować swojej pochopnej decyzji.

„Wygrałaś, ale tylko dlatego, że zaoferowałaś zaporową cenę. To właśnie przekleństwo zwycięzcy. Płacisz więcej, niż towar jest wart.”

Nie da się ukryć, że w powieści Marie Rutkoski prym wiodą postacie pierwszoplanowe. Kestrel jest dziewczyną bardzo wrażliwą i delikatną, jednak posiada umysł stratega i niebywały zmysł polityczny. Bardzo chciałaby sprawić, aby ojciec był z niej dumny, ale obawia się bycia żołnierzem. Nie posiada odpowiednich umiejętności, a co najważniejsze wie, że nie byłaby zdolna zabijać.
Zakupiony przez dziewczynę niewolnik, Arin na początku jawi się jako postać niezwykle tajemnicza. Z biegiem czasu dowiadujemy się o nim coraz więcej. Nie tylko o jego planach na przyszłość, ale również kim był zanim został sprzedany do niewoli. Jest on człowiekiem bardzo spokojnym, zdeterminowanym, ale potrafiącym myśleć zadziwiająco analitycznie. Powoli acz konsekwentnie dąży do osiągnięcia zamierzonych przez siebie celów.
Reszta bohaterów była mocno w tle, bezspornie prym wiodła główna para. Niemniej jednak mamy okazję poznać Jess, odrobinę próżną, ale bardzo oddaną przyjaciółkę Kestrel. Natomiast ojciec głównej bohaterki stwarza pozory surowego, nieco nadopiekuńczego generała, ale nie da się ukryć, że najważniejsze dla niego jest bezpieczeństwo i szczęście córki.

Oczywiście w powieści nie mogło zabraknąć wątku romantycznego. Uczucie rodzące się między głównymi bohaterami niezwykle przypadło mi do gustu. kluczowym tego powodem jest to, że rozwijało się stopniowo. W pierwszej kolejności mogliśmy zaobserwować jak wzbiera w sercach bohaterów, jak próbują z nim walczyć. Uczucie, które zrodziło się między nimi jest po prostu piękne, dojrzałe i prawdziwe.

„Szczęście zależy od tego, czy jesteś wolna a wolność zależy od odwagi.”

W książce dość istotną rolę stanowi muzyka. Główna bohaterka ma duszę artystki, a nie wojownika, jakby pragnął jej ojciec. Kocha grę na fortepianie. Nie jest to chwalebne zajęcie, gdyż powszechnie uważa się, że sztuka jest domeną niewolników. Dawanie rozrywki swoim panom, to jeden z ich obowiązków jako sług. Jednak dla dziewczyny jest ona zbyt ważna, aby mogła z niej zrezygnować.

Akcja książki jest bardzo zgrabnie poprowadzona. Początek jest stonowany i nieśpieszny. Krok po kroku wdrażamy się we wszystkie zawiłości fabuły.
Świat wykreowany przez autorkę jest niezwykle intrygujący. Możemy zaobserwować w nim wiele inspiracji z czasów starożytnych. Kraj w którym żyje Kestrel nasuwa skojarzenie z Imperium Rzymskim i jego podbojami. Wszystko jest bardzo starannie dopracowane. Doceniam to, że Marie Rutkoski poświęciła trochę czasu na nakreślenie historii poszczególnych krajów, skupiła się na ich kulturze i obyczajach. W świetny sposób ukazała wszelkie różnice między ojczyzną Arina a Kestrel. Natomiast pod koniec autorka zafundowała mi prawdziwy rollercoaster emocji. Zakończenie jest ekscytujące, pełne napięcia. Aczkolwiek pozostawia pewien niedosyt. Gdybym miała możliwość sięgnięcia po następny tom z pewnością nie zwlekałabym ani chwili.

Poza tym „Pojedynek” porusza wiele bardzo istotnych tematów. Jak choćby niewolnictwo, walkę o odzyskanie autonomii oraz cenę jaką przyjdzie zapłacić za ową wolność. Oprócz tego mocno skupia się na polityce, taktykach wojennych, spiskach, konspiracyjnych działaniach, próbach wykorzystywania drugiej osoby, aby osiągnąć zamierzony cel. Niezaprzeczalnie książka jest wielowątkowa, co bardzo sobie cenie w powieściach.

„Przetrwanie nie jest niczym złym. Możesz sprzedawać swój honor po kawałku tak długo, jak długo w głębi duszy pozostajesz sobą. Możesz nalać komuś wina tak, jak tego oczekuje i patrząc, jak pije, po cichu planować zemstę. (...) Knuj, Kestrel, kombinuj i przetrwaj.”

Podsumowując Marie Rutkoski stworzyła ciekawą wizję świata ogarniętego przez chęć odpłacenia się swoim ciemiężycielom pięknym za nadobne. Przepełniona gorączkową walką o wolność oraz intrygami zapierającymi dech w piersi. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom, bo po takim zakończeniu nie pozostaje mi nic innego. Polecam!

*** Więcej na: www.houseofreaders.blogspot.com ***

Od dziesięciu lat lud Herrańczyków znajduję się w niewoli, podbity przez Valorian. Zostali sprowadzeni do roli niewolników, a ich domy przejęte przez najeźdźcę. W jednym z nich mieszka młoda Valorianka Kestrel. Wiedzie proste życie arystokratki, wychowywanej przez ojca, który jest wielkim, powszechnie podziwianym generałem armii. Ma on względem swej córki pewne plany....