Lepsz niż druga część, gorsza niż jedynka. Fajnie się czyta, akcja idzie sprawnie ale brakuje nieco zaskoczenia.

Lepsz niż druga część, gorsza niż jedynka. Fajnie się czyta, akcja idzie sprawnie ale brakuje nieco zaskoczenia.

Finał trochę w innym stylu, gdyż minęły już dwa lata, od kiedy na ziemi rządzą wampiry. Klimat grozy był dalej mocno obecny, a wampiry niesamowicie interesujące. W całej serii ta mroczna wersja wampirów podobała mi się bardzo.
Przez cały czas wiemy już, do czego zmierza fabuła, jednak niektóre momenty zaskakują.
Podobało mi się w sumie wszystko oprócz tej wizji, która objawia się głównemu bohaterowi. Nie jestem fanką takich rozwiązań. Poza tym to była naprawdę mocna seria. Świetna, jeśli szuka się horroru z wampirami w roli głównej oraz wątku globalnej katastrofy.

Finał trochę w innym stylu, gdyż minęły już dwa lata, od kiedy na ziemi rządzą wampiry. Klimat grozy był dalej mocno obecny, a wampiry niesamowicie interesujące. W całej serii ta mroczna wersja wampirów podobała mi się bardzo.
Przez cały czas wiemy już, do czego zmierza fabuła, jednak niektóre momenty zaskakują.
Podobało mi się w sumie wszystko oprócz tej wizji, która...

Ostatni to wampirycznej trylogii.
Mistrz przejął władzę nad światem i pozbył się pozostałych Pierwotnych.
Jedyna nadzieja w Ephraimie Goodweatherze i jego przyjaciołach.
W tym tomie poznajemy pochodzenie Mistrza i pozostałych pradawnych. Lumen w końcu zostanie odczytana. Czas pozostały na zgładzenie Mistrza i odzyskanie świata nieustannie się skraca.
Autorzy w bardzo interesujący sposób tworzą genezę powstania wampirów.
Nastrój grozy można poczuć przez całą książkę i z zapartym tchem czekamy na rozwiązanie zagadki.

Ostatni to wampirycznej trylogii.
Mistrz przejął władzę nad światem i pozbył się pozostałych Pierwotnych.
Jedyna nadzieja w Ephraimie Goodweatherze i jego przyjaciołach.
W tym tomie poznajemy pochodzenie Mistrza i pozostałych pradawnych. Lumen w końcu zostanie odczytana. Czas pozostały na zgładzenie Mistrza i odzyskanie świata nieustannie się skraca.
Autorzy w bardzo...

Chyba najlepsza z całej serii, co nie oznacza, że dobra... Cieszę się, że się z nią uporałam.

Chyba najlepsza z całej serii, co nie oznacza, że dobra... Cieszę się, że się z nią uporałam.

Finałowa cześć trylogii "Wirus" autorstwa Del Toro i Hogana jest książką pod wieloma względami tylko i wyłącznie poprawną, mamy świetny klimat i moim zdaniem najlepszą współczesną wizję wampirów ostatnich lat. Podczas lektury mocno doskwierają braki warsztatowe autorów i trochę niezręczne poprowadzenie głównego wątku, choć może cieszyć taki połowiczny happy end na koniec. Autorzy mocno nieporadnie przedstawili też przemianę bohaterów, która z jednej strony jest mocno eksponowana, a z drugiej w pewnych wątkach jakby o tych zmianach zapomniano. Po lekturze mogę narzekać jedynie na pewne absurdalne rozwiązania fabularne i jak dla mnie z "czapy wzięta" geneza wampirów. Ogólnie cała trylogia jest godna polecenia szczególnie przez mocno oryginalną wizję krwiopijców i świata pod ich panowaniem, a dodatkowo wizja znacznej części ludzkości jako zwykłego "bydła" które zwyczajne przyjmuje "swój los" bez żadnego sprzeciwu , tępo podporządkowując się dowolnej władzy.

Finałowa cześć trylogii "Wirus" autorstwa Del Toro i Hogana jest książką pod wieloma względami tylko i wyłącznie poprawną, mamy świetny klimat i moim zdaniem najlepszą współczesną wizję wampirów ostatnich lat. Podczas lektury mocno doskwierają braki warsztatowe autorów i trochę niezręczne poprowadzenie głównego wątku, choć może cieszyć taki połowiczny happy end na...

Lubię tą serię, ale za dwa pierwsze tomy. Trzeci był okropny i ledwo przez niego przebrnęłam.
Zrobiło się niepotrzebnie metafizycznie i zagmatwanie.

Nie wiem czym jest 3 tom. Stara się być jednocześnie horrorem, analizą biblii i ma elementy filozoficzne. Oj ciężko się to czyta...

Poza tym, pojawiają się akcje jak z bardzo złego hollywoodzkiego filmu. Najprostszy przykład: Eph przez brak jedzenia przypomina żywy szkielet i jest poważnie uzależniony od leków, ledwo trzyma się na nogach i przeżywa psychiczne problemy. Mimo to, dziennie zabija chyba ze sto wampirów (mieczem!) jakby był w swojej szczytowej formie, a te nawet nie są w stanie go tknąć.

Poza tym końcówka do mnie w ogóle nie przemawia.
Bóg, po odrodzeniu się Ozryela przyjął go ponownie ot tak do Nieba? Zupełnie ignorując to, że był potworem, zabił swojego brata archanioła, wypił mu krew, pił ludzi, wymordował większą część ludzkości, a w końcu doprowadził Ziemię do post-apokaliptycznego stanu?
Oczy wywróciły mi się do czaszki tak mocno, że aż huknęło.

Nie będę więcej wracała do finalnego tomu trylogii.

Lubię tą serię, ale za dwa pierwsze tomy. Trzeci był okropny i ledwo przez niego przebrnęłam.
Zrobiło się niepotrzebnie metafizycznie i zagmatwanie.

Nie wiem czym jest 3 tom. Stara się być jednocześnie horrorem, analizą biblii i ma elementy filozoficzne. Oj ciężko się to czyta...

Poza tym, pojawiają się akcje jak z bardzo złego hollywoodzkiego filmu. Najprostszy...

„Wieczna noc” to ostatnia już część trylogii o apokalipsie wampirów zapoczątkowanej niebezpiecznym wirusem przeniesionym na pokładzie samolotu ze starego kontynentu do (a jakżeby inaczej) USA. Od zakończenia poprzedniego tomu mijają dwa lata. Ziemia pogrążona w mroku spowita jest grubą warstwą radioaktywnych chmur powstałych w wyniku wybuchów elektrowni atomowych na całym świecie. Ludzkość została sprowadzona do roli trzody mającej wykarmić powstałe w tym czasie zastępy wampirów, a ostatni wolni ludzie ukrywają się w odizolowanych wodą miejscach w obawie przed przemianą w krwiopijcę.
Można by przypuszczać, że jest to opowieść, jakich wiele. Schematyczna dla powieści o post apokaliptycznej rzeczywistości. Bohaterowie to dorośli ludzie, którzy próbują na swój sposób stawiać opor nie tylko potwornym wampirom, ale także ludziom, którzy zdecydowali się przeżyć usługując zniewalającym ich potworom. Do tej pory to Emporami Goodweather stanowił główny element wokół oscylowała powieść i to jego moglibyśmy uznać za głównego bohatera. Jednak po przejściach związanych z utratą syna i śmiercią profesora Setrakiana staje się on wrakiem człowieka uzależnionego od psychotropów, który obsesyjnie stara się odszukać miejsce pobytu Zacka. Zabijając przy tym tyle żądnych krwi bestii ile tylko podpadnie mu pod jego srebrny miecz.
Podoba mi się sposób, w jaki autorzy mieszają koncepcie biblijne ze współczesną nauką, która plagę wampiryzmu postrzega, jako chorobę wirusową w tym samym czasie nie zaprzeczając jej nadnaturalnej genezie. Dodatkowo ciekawie jest nareszcie dostać do ręki powieść wydaną w ostatnich latach, która nie przedstawia wampirów w ten zapoczątkowany (prawdopodobnie) przez Stephanie Meyer sposób idealizujący te mityczne, mające reprezentować zło istoty. Trudno też nie dostrzec odniesień do okresu drugiej wojny światowej w obrazie powstałych systemów społecznych i obozów mających na celu dostarczanie krwi wampirom.
Jedyny problem miałam z bohaterami. Ich wewnętrzne rozterki i konflikty momentami były racjonalne zarówno dla fabuły jak i z punktu widzenia psychologicznego, jednak w większości były one przerysowane i sztuczne. Sam Ephraim wypadał przy tym najgorzej. Z jego obsesją i desperacją w obliczu poszukiwań syna oraz sposobie, w jaki traktował pozostałych członków jego grupy.
Ostatecznie po przeczytaniu całej wszystkich tomów uważam, że seria Chucka Hogana i Guillermo del Toro to całkiem niezła rozrywka. Naprawdę dobrze się ją czyta i stanowi ciekawe spojrzenie na kwestię apokalipsy biologicznej mieszając w sobie wiele towarzyszących temu koncepcji. Polecam osobom, które nie stronią od fantastyki z odrobiną dreszczyku.

„Wieczna noc” to ostatnia już część trylogii o apokalipsie wampirów zapoczątkowanej niebezpiecznym wirusem przeniesionym na pokładzie samolotu ze starego kontynentu do (a jakżeby inaczej) USA. Od zakończenia poprzedniego tomu mijają dwa lata. Ziemia pogrążona w mroku spowita jest grubą warstwą radioaktywnych chmur powstałych w wyniku wybuchów elektrowni atomowych na całym...

Trylogia "Wirus" już za mną. Jej ostatnia część "Wieczna noc" jest najlepszą z całego cyklu. Zaś sam cykl "Wirus" to zdecydowanie najlepsze książki o wampirach jakie przyszło mi czytać. Bardzo przypadła mi do gustu geneza Pradawnych i wszystkich wampirów. Jakże to inne od dotychczasowej "wampirzej" literatury. Zakończenie świetne. Nie chcę zdradzać żadnych szczegółów aby nie psuć nikomu przyjemności czytania.

Polecam zdecydowanie. To trzeba przeczytać!

Trylogia "Wirus" już za mną. Jej ostatnia część "Wieczna noc" jest najlepszą z całego cyklu. Zaś sam cykl "Wirus" to zdecydowanie najlepsze książki o wampirach jakie przyszło mi czytać. Bardzo przypadła mi do gustu geneza Pradawnych i wszystkich wampirów. Jakże to inne od dotychczasowej "wampirzej" literatury. Zakończenie świetne. Nie chcę zdradzać żadnych szczegółów aby...

Dlaczego, dlaczego del Toro nie mógł zostać przy rozumie i podejściu naukowym? Po co ten element "supernatural"? Książka mnie bardzo, bardzo zawiodła.

Dlaczego, dlaczego del Toro nie mógł zostać przy rozumie i podejściu naukowym? Po co ten element "supernatural"? Książka mnie bardzo, bardzo zawiodła.

Bez spojlerów napisze tylko,że koniec książki jest spektakularny. Świetnie się bawiłem przy całej trylogii. Duże zaskoczenie ,pozytywne oczywiście.

Bez spojlerów napisze tylko,że koniec książki jest spektakularny. Świetnie się bawiłem przy całej trylogii. Duże zaskoczenie ,pozytywne oczywiście.