Historia w Opactwie… jest w zasadzie prosta. Jessie Sullivan przyjeżdża na wyspę Egret, aby zaopiekować się matką. Kidd łączy perfekcyjnie zwykłą codzienność ludzi z elementami magicznymi, jakby nie z tego świata. Cała wyspa taka jest, być może przez bliskość opactwa Benedyktynów i słynny syreni tron. Opactwo jest pod wezwaniem Świętej Senary, celtyckiej świętej, która przed nawróceniem była syreną. Intrygujący tytuł powieści zaczerpnięty został od nazwy opactwa nadanej mu przez protestanckich mieszkańców wyspy. Jessie powraca na wyspę, wykorzytując konieczność opieki nad mamą jako ucieczkę, która w zasadzie nigdy nie ma prawa się udać – bo Jessie próbuje ucieć od samej siebie. Powrót na wyspę stanie się również pretekstem, aby rozliczyć się z przeszłością, co przecież nigdy nie jest łatwe.

To historia o kobiecie, która ma dobre życie, ale czuje, że może gdzieś indziej miała by lepsze. To opowieść o ludziach, którzy nie wiedzą, czego chcą, ale chcą czegoś innego, niż mają. Którzy ciągle szukają, którzy teoretycznie są zadowoleni z tego, co mają i kim są, ale podświadomie czują, że czegoś im brakuje. Co wtedy robić? Czy stłumić wewnętrzne przekonanie i skupić się na tym, co się ma? Czy pozwolić mu zawładnąć swoim życiem i rzucić się na poszukiwania? Problem polega na tym, że obydwa rozwiązania mają swoje wady. Pierwsze sprawia, że możemy przeżyć swoje życie, cały czas zastanawiając się, czy to na pewno już wszytko, że gdzieś czekało na nas inne, lepsze życie a my nie wykorzystaliśmy okazji. Życie pełen żalu i zastanawiania się „a co byłoby gdyby…”. Drugie sprawia, że nasze życie może zamienić się w wieczną pogoń za czymś nieokreślonym, ale lepszym. A co jeśli nigdy nie spoczniemy? Nigdy nie znajdziemy miejsca w życiu, które nas usatysfakcjonuje i już zawsze będziemy szukać, nie doceniając tego, co mamy w chwili obecnej?

Historia w Opactwie… jest w zasadzie prosta. Jessie Sullivan przyjeżdża na wyspę Egret, aby zaopiekować się matką. Kidd łączy perfekcyjnie zwykłą codzienność ludzi z elementami magicznymi, jakby nie z tego świata. Cała wyspa taka jest, być może przez bliskość opactwa Benedyktynów i słynny syreni tron. Opactwo jest pod wezwaniem Świętej Senary, celtyckiej świętej, która...