Powiem krótko, warto przeczytać bo to nawet dobra książka:)

Powiem krótko, warto przeczytać bo to nawet dobra książka:)

Jestem zachwycony !!

Po zauroczeniu 'Sekretnym życiem pszczół' sięgnąłem po kolejną książkę autorki.
I od razu zaznaczę, że nie uważam tej pozycji za arcydzieło.
Moja ocena wynika z osobistego odbioru.

Dziwaczne samookaleczenia matki spowodowały przyjazd Jessie na wyspę.
Co tam się kiedyś wydarzyło ?
Jaka tajemnicę skrywają mieszkający tu ludzie ?
Czy nawiązana nowa znajomość wpłynie na dalsze losy bohaterki ?

I znowu był ten cudowny, plastyczny język.
Przepiękne opisy bagien, ptaków i wodnego świata.
Wplecione w fabułę wątki dawnych legend dodatkowo przydawały powieści uroku.
Syreni tron.
Amerykańska pisarka posiadła niezwykłą umiejętność takiego operowania piórem, że opis najzwyklejszych czynności staje się pod jej ręką czymś niesamowicie pięknym.

Pokochałem autorkę i książkę z całego serca polecam !!

10/10.

Jestem zachwycony !!

Po zauroczeniu 'Sekretnym życiem pszczół' sięgnąłem po kolejną książkę autorki.
I od razu zaznaczę, że nie uważam tej pozycji za arcydzieło.
Moja ocena wynika z osobistego odbioru.

Dziwaczne samookaleczenia matki spowodowały przyjazd Jessie na wyspę.
Co tam się kiedyś wydarzyło ?
Jaka tajemnicę skrywają mieszkający tu ludzie ?
Czy nawiązana nowa...

Powrót bohaterki na wyspę, gdzie spędziła dzieciństwo wyzwala w niej nowe uczucia, pozwala rozprawić się z demonami przeszłości, oswoić z tajemniczą śmiercią ojca, obudzić talent malarski i wreszcie odnaleźć siebie. A dodatkowo zabytkowy klasztor, mityczny relikt, dawne wierzenia i osobliwe kobiety. Czytało się lekko, pomimo, iż w fabułę autorka wplotła trudne tematy - Bóg, religia, magia, eutanazja. Polecam - również do refleksji.

Powrót bohaterki na wyspę, gdzie spędziła dzieciństwo wyzwala w niej nowe uczucia, pozwala rozprawić się z demonami przeszłości, oswoić z tajemniczą śmiercią ojca, obudzić talent malarski i wreszcie odnaleźć siebie. A dodatkowo zabytkowy klasztor, mityczny relikt, dawne wierzenia i osobliwe kobiety. Czytało się lekko, pomimo, iż w fabułę autorka wplotła trudne tematy - Bóg,...

fajne

fajne

No ja się wkręciłam, przeczytałam książkę w dwa dni. Łatwo się czyta, trochę za dużo wstawek historii z dzieciństwa, ale fajnie pokazane na końcu, że rozstania nie są spektakularne w życiu, że zwykle odchodzi się w ciszy.

No ja się wkręciłam, przeczytałam książkę w dwa dni. Łatwo się czyta, trochę za dużo wstawek historii z dzieciństwa, ale fajnie pokazane na końcu, że rozstania nie są spektakularne w życiu, że zwykle odchodzi się w ciszy.

Nie porwała. Była nudna mimo zakazanych wątków miłosnych

Nie porwała. Była nudna mimo zakazanych wątków miłosnych

Książka podobała mi się, choć nie przebiła "Sekretnego życia pszczół". Jest w niej wszystko: kłopoty rodzinne, tajemnicza śmierć z odległej przeszłości, zakazana miłość, zdrada i wybaczenie... Jest to opowieść o tym, że każda życiowa decyzja niesie za sobą konsekwencje. Dużo w niej jest również o roli religii w życiu człowieka, co nie dziwi, bo jednym z głównych bohaterów jest młody zakonnik. Powieść skłania do przemyśleń.

Książka podobała mi się, choć nie przebiła "Sekretnego życia pszczół". Jest w niej wszystko: kłopoty rodzinne, tajemnicza śmierć z odległej przeszłości, zakazana miłość, zdrada i wybaczenie... Jest to opowieść o tym, że każda życiowa decyzja niesie za sobą konsekwencje. Dużo w niej jest również o roli religii w życiu człowieka, co nie dziwi, bo jednym z głównych...

arcydzieło

arcydzieło

Kiepska książka. Dokończyłam ją tylko dlatego, że jest dość krótka, a rozdziały liczą sobie po parę stron więc względnie szybko się ją czyta. Jak dla mnie "Opactwo świętego grzechu" jest banalne, bezbarwne i sztampowe. Pomysł był dobry, ale na dobrym pomyśle się to skończyło. Kobieta przechodzi kryzys wieku średniego więc korzysta z okazji, że jej matka obcina sobie palec tasakiem i ucieka od irytującego ją męża na wyspę, by opiekować się popadającą w szaleństwo matką. Tam zakochuje się ze wzajemnością w zakonniku, przy drugim spotkaniu nawiązują ze sobą romans, mąż jest wściekły, ona wraca do domu. Totalny brak emocji, wszystko w tej opowieści jest tak pobieżne, że wręcz irytujące. Sue Monk Kidd nie opisuje zmagań bohaterów z emocjami, które nimi targają, brakuje tam głębszej refleksji, wszystko przychodzi im łatwo i tak samo łatwo odchodzi. Zupełnie jakby wydawca kazał napisać równo 340 stron i ani strony więcej, więc autorka streszcza wszystko maksymalnie byle tylko zmieścić się w limicie.

Kiepska książka. Dokończyłam ją tylko dlatego, że jest dość krótka, a rozdziały liczą sobie po parę stron więc względnie szybko się ją czyta. Jak dla mnie "Opactwo świętego grzechu" jest banalne, bezbarwne i sztampowe. Pomysł był dobry, ale na dobrym pomyśle się to skończyło. Kobieta przechodzi kryzys wieku średniego więc korzysta z okazji, że jej matka obcina sobie palec...

Ale się dorobiłam kaca książkowego tą historią 😵🙈 stała na półce ponad rok, choć uwielbiam powieści Sue Monk Kidd. Bałam się, że nie dorówna "Sekretnemu życiu pszczół" czy "Czarnym skrzydłom", a tu takie zaskoczenie! Nie jest to powieść dotykająca rasizmu czy niewolnictwa jak poprzednio (choć do tego drugiego jest delikatne nawiązanie). Tym razem totalnie inne klimaty. Jest małżeństwo z długim stażem, w którym kobieta zaczyna się dusić, jest mała wyspeka zagubiona wśród bagien Karoliny Południowej, jest rodzinna tajemnica i dziwny wypadek matki. Pojawia się także pewien mężczyzna, którego nasza bohaterka-Jessie, nie ma prawa pokochać, jest siła kobiecej przyjaźni, takiej prawdziwej, na dobre i na złe. Sue Monk Kidd stworzyła niezwykłą, wielowątkową opowieść, klimatyczną i niezwykle wciągająca, ale przede wszystkim zaskakującą. Nie jest to tani romans, to dojrzała opowieść widziana nie tylko oczami naszej bohaterki. To chyba także historia poszukiwania własnego ja. Mam złamane, przeorane wręcz serce... Zakończenie... Nawet nie wiem jak je ocenić... I cieszy mnie taki obrót spraw, i smuci, a list z ostatniego rozdziału jeszcze bardziej pogłębił to uczucie.
Bardzo, bardzo serdecznie polecam Wam tę niesamowitą historię. Czytajcie, nie zwlekajcie!

PS. Tłumaczenie tytułu jest bardzo ciekawe... 😜 Tytuł oryginału to "The mermaid chair"

Ale się dorobiłam kaca książkowego tą historią 😵🙈 stała na półce ponad rok, choć uwielbiam powieści Sue Monk Kidd. Bałam się, że nie dorówna "Sekretnemu życiu pszczół" czy "Czarnym skrzydłom", a tu takie zaskoczenie! Nie jest to powieść dotykająca rasizmu czy niewolnictwa jak poprzednio (choć do tego drugiego jest delikatne nawiązanie). Tym razem totalnie inne klimaty. Jest...