"I teraz poczułam, jak to jest być człowiekiem, którego inny człowiek nienawidzi tylko za to, z jakiego narodu się wywodzi. Możemy o tym czytać, uczyć się, oglądać filmy, ale dopiero gdy dotknie to nas bezpośrednio, jesteśmy w stanie pojąć ogrom zła, jakie niesie każde przekonanie o wyższości jednej rasy nad inną."

Nie będę ukrywać, że książka rozdarła mnie i to boleśnie. Emocjonalnie - owszem, ale zdecydowanie bardziej światopoglądowo. Nigdy nie będę w stanie zrozumieć skinów i ich ideologii, a wyzwiska kierowane do drugiego człowieka tylko ze względu na kolor skóry, nigdy nie zostaną przeze mnie akceptowane, ani tolerowane. To czyny definiują człowieka nie wiara czy pochodzenie i stąd też przez całą książkę toczyłam wewnętrzny konflikt sampatio-antypatii kierowany do postaci Aleksa. Miałam wrażenie, że on tak naprawdę nie wierzył w to czym kierowała się jego grupa, a bardziej szukał kogoś dla kogo będzie coś znaczył, celu w życiu i sposobu na wyładowanie nienawiści, którą gromadził przez lata. W książce nie zostały przedstawione jakiekolwiek powody które pokazały by dlaczego gardzi innymi rasami, stąd moje przemyślenia. Jednak to co robił nadal go w moich oczach nie usprawiedliwiało, a już czytanie o tym tak to "sprzedanie brudasowi glana w ryj" sprawia mu radość, przyprawiało mnie o mdłości. Miałam też problem z Amelią, gdyż wiedząc jakimi wartościami kieruje sie Aleks, na jej miejscu chyba nie mogłabym nawet chcieć z kimś takim być. Całe to uczucie, którym się darzyli wydawałoby się że jest niewłaściwe, bo było to love-hate - dobra ostatecznie miłość zwyciężyła nad nienawiścią, lecz do samego końca twierdził, że nie zmieni swoich przekonań, a to tylko czyni z Aleksa hipokrytę i półgłowka.
Uderzyły mnie także ankiety załączone na końcu książki, które udowadniają, że wielu młodych skinów (dotyczy się także innych subkultur) nie ma zielonego pojęcia co "wyznają" i jakimi wartościami się kierują. Ważne, żeby było krzykliwie i z przytupem, a że nienawiść do całego świata dobrze się prezentuje to dlaczego nie.
Cała historia bardzo wzruszająca i nie ukrywam, że w kilku momentach miałam ściśnięte gardło, jednak styl autorki nie do końca mi odpowiadał, dialogi też raczej średnie i gdybym miała za to oceniać, dałabym 5 gwiazdek, jednak wszystkie te niespodziewane emocje, które we mnie wywołała i wyraziste postacie, dużo rekompensują a tego nie da się zignowować. Czytałam z zapartym tchem, chłonęłam stronę za stroną i nie mogłam odłożyć (choć czytam równolegle także kilka innych, które zamieniam gdy zaczynam się nudzić), przeczytałam w jeden wieczór i absolutnie nie żałuję. Ląduje ma mojej wyjątkowej półce NIEZAPOMNIANE, bo taka własnie jest ta historia - nie da się jej zapomnieć.

"Horytnica - Zaślubieni" - przepiękna piosenka! Jestem zafascynowana ich utworami!

"I teraz poczułam, jak to jest być człowiekiem, którego inny człowiek nienawidzi tylko za to, z jakiego narodu się wywodzi. Możemy o tym czytać, uczyć się, oglądać filmy, ale dopiero gdy dotknie to nas bezpośrednio, jesteśmy w stanie pojąć ogrom zła, jakie niesie każde przekonanie o wyższości jednej rasy nad inną."

Nie będę ukrywać, że książka rozdarła mnie i to boleśnie....