Nie wiem co mam myśleć o tej książce. Czekałem na nią, nawet mając ją już na półce spoglądałem tęsknie w jej stronę, aż nadejdzie jej kolej. Pomysł w niej zawarty jest świetny. Początek wciąga i intryguje, ale niestety tylko po to by po 1/3 książki zacząć wytracać tępo. W pewnym momencie "Księga Dziwnych Nowych Rzeczy" zamieniła się w 'Księgę Nudnych Rzeczy i Zmarnowanych Pomysłów". Bardzo rzadko mi się to zdarza, ale nowy Faber zaczął mnie strasznie męczyć, były momenty gdy po prostu nie byłem w stanie zabrać się za jego nowe dzieło. Działo się tak, aż gdzieś do ostatnich 100 stron gdy nagle życie powróciło do opowiadanej historii, zaczęło robić się znów ciekawie, ale niestety po to tylko by samo zakończenie znów padło z wysiłku zanim dotarło do końca.

Jak dla mnie czegoś w tej książce zabrakło, Faber kusi kilkunastoma interesującymi wątkami, a jednocześnie w ogóle ich nie rozwija(!). W zasadzie za wiele się nie dowiadujemy o Oazie jak i jej mieszkańcach (choć na szczęście TROCHĘ jednak nas w ten temat wprowadza). Wydaje mi się, że nie było by to szkodą dla książki jakby całą 1/3 stron ze środka wyciąć, przeredagować i wkleić tylko to co jest tam potrzebne. Innym rozwiązaniem było by rozwinięcie tych wszystkich zalążków pomysłów które się gdzieś tam zaplątały, a nic się z nimi nie stało.

"Księga Dziwnych Nowych Rzeczy" to w zasadzie niewykorzystany potencjał tkwiący w tej powieści. Autor na sam koniec pisze, że ostateczną wersje powieści napisał w "trudnej sytuacji". Nie wiem co to za sytuacja, ale mam wrażenie, że to jeden z powodów dla których w książce w pewnym momencie zabrakło życia. Wygląda to trochę tak jakby początek powieści i koniec miał wcześniej zaplanowane, a reszta książki powstawała w "trudnych warunkach" i zabrakło mu motywacji by się w nią zagłębić.

Widzę, że wiele osób zachwala powieść jako "niezwykłe ukazanie historii miłości dwojga ludzi" itp. Szczerze? Nie ma w tym nic niezwykłego, wyjątkowego, czy odkrywczego. W zasadzie wątek miłosny powieści jest tym najbardziej przewidywalnym wliczając w to zakończenie. Gdy rozmyślałem jakie będzie to zakończenie, z góry odrzuciłem jak dla mnie najbardziej przewidywalny scenariusz, który w ostateczności okazał się tym prawdziwym. W trakcie czytania co chwilę próbowałem zgadnąć czym mnie zaraz Faber zaskoczy, jak kolejny pomysł się rozwinie. Niestety jedynym zaskoczeniem jakie na mnie czekało było to, że w ostateczności nic się nie zdarzyło.

Pomimo dość średniego entuzjazmu po przeczytaniu książki, nie powiedział bym jednak, że jest to całkowicie zła powieść. Pomimo swoich mankamentów jest w niej to COŚ co świadczy o jej wyjątkowości i (niedostatecznie wykorzystanej) oryginalności. Pomijając oczywiście piękne wydanie, Faber był w stanie przekazać kilka pięknych myśli na temat ludzkich relacji. Myślę, że każdy musi się zmierzyć sam z tą powieścią i wyrobić własne zdanie na jej temat. Na pewno nie powinno się zniechęcać po mniej pozytywnych recenzjach ;)

Nie wiem co mam myśleć o tej książce. Czekałem na nią, nawet mając ją już na półce spoglądałem tęsknie w jej stronę, aż nadejdzie jej kolej. Pomysł w niej zawarty jest świetny. Początek wciąga i intryguje, ale niestety tylko po to by po 1/3 książki zacząć wytracać tępo. W pewnym momencie "Księga Dziwnych Nowych Rzeczy" zamieniła się w 'Księgę Nudnych Rzeczy i Zmarnowanych...