Naprawdę niezłe, dowcipne (w nienachalny sposób), sprawnie napisane, z interesującymi zabiegami formalnymi. W połowie myślałem, że będzie 8-9 gwiazdek, ale część 3 (śledztwo) jest wyraźnie słabsza i odstaje od reszty.

Houllebecq jest często krytykowany za swoje opinie i diagnozę społeczną. Mam dużą tolerancję do literackiego wyrażania poglądów z którymi się nie zgadzam, jeśli są dobrze przedstawione, a nie toporne czy powierzchowne. Wątek zmierzchu Zachodu przewija się przez całą powieść, głównie w pobocznych opisach, bardzo często ironicznych. Nie jest to w żadnym razie konserwatywno-alarmistyczna papka jakiej pełno w internecie czy w mediach. Raczej nostalgia mizantropa za światem jego wyobraźni. Co ciekawe (i dość rzadkie), na samym końcu mamy obraz Europy za lat 10, nieco idylliczny, z wyciszonymi konfliktami i problemami. Interesujące, choć

Dużą słabością są postacie: dość płaskie i mało przekonujące, z głównym bohaterem na czele. Najpełniejszym bohaterem jest sam Houellebecq, a jego charakterystyki czasami przejmuje główny, zwykle bezbarwny, bohater. Nie jestem przekonany do opinii, że autor chciał przedstawić słabość relacji międzyludzkich w świecie który się tym . Odczuwam tu raczej problem samego autora, który się tymi kwestiami nie interesuje i tworzy dość powierzchowne ludzkie chochoły.

Okładka tego wydania to jakiś koszmar. W drugim wydaniu W.A.B. się już bardziej postarał.

Naprawdę niezłe, dowcipne (w nienachalny sposób), sprawnie napisane, z interesującymi zabiegami formalnymi. W połowie myślałem, że będzie 8-9 gwiazdek, ale część 3 (śledztwo) jest wyraźnie słabsza i odstaje od reszty.

Houllebecq jest często krytykowany za swoje opinie i diagnozę społeczną. Mam dużą tolerancję do literackiego wyrażania poglądów z którymi się nie zgadzam,...