Budzisz się wśród drzew na ławce z obcym facetem obok, kajdanki nadają waszej znajomości wymiar zapieczętowanej nierozłączności. Gdzie jesteś? No nie wiesz. Jak przetrzepiecie ubrania i zlustrujecie ciało, to może znajdziecie kombinacje niezrozumiałych cyfr. I tyle. Tylko tyle, i aż tyle, bo jak wiele rzeczy zależy od osoby, która jest obok Ciebie .... ;)
Czytanie tej książki to jak chodenie po chodniku, pod którym ktoś ułożył bomby. Nie jesteś świadomy, kiedy masz się spodziewać nadepnięcia na którąś i wybuchu. Idziesz na przód, ranny, bo nie możesz się powstrzymać i mówienie, że nie znasz przyszłości to za mało, ty nawet nie mozesz czuć się pewny następnej sekundy.
Czasem wydaje Ci się, że przejrzałeś człowieka na wylot. Musso już tyle razy mnie zaskoczył, że przed rozpoczęciem ,,Central Parku" zapierałam się rękami i nogami przed możliwością ponownej niespodzianki. Ale zawiodłam się na sobie i nic się nie zmieniło, oczywiście zostałam wzięta z zaskoczenia i nie miałam nic do gadania. Treść powieści autora, jak było do przewidzenia dla kogoś o trzeźwym spojrzeniu, pozbawiła mnie tchu.

Hmm, czy wspominałam, że takich przyjaciół jak w ,,Central Parku" czy ,,Papierowej dziewczynie" to ja chcę dostać pod choinkę na święta?

Budzisz się wśród drzew na ławce z obcym facetem obok, kajdanki nadają waszej znajomości wymiar zapieczętowanej nierozłączności. Gdzie jesteś? No nie wiesz. Jak przetrzepiecie ubrania i zlustrujecie ciało, to może znajdziecie kombinacje niezrozumiałych cyfr. I tyle. Tylko tyle, i aż tyle, bo jak wiele rzeczy zależy od osoby, która jest obok Ciebie .... ;)
Czytanie tej...