Książka, która łączy w sobie wszystkie zalety dobrej powieści: wojna, romans, zagmatwane losy bohaterów, studium jednostki ludzkiej, elementy psychologii rozwojowej, filozofii, historii... Dzięki temu czyta się ją z zapartym tchem. Niech nie zmyli Was zestawienie "wojna i romans" - nie, nie jest to "Przeminęło z wiatrem" (choć bardzo dobre) czy inne ckliwe losy bohaterów, których miłość przerwała sytuacja polityczna kraju. Jest to powieść przede wszystkim opisująca japoński reżim i losy ofiar tego reżimu - jeńców, których zmuszono do morderczej pracy przy budowie kolei "dla dobra cesarza". W książce uderzają opisy codziennego życia niewolników - dojmująco prawdziwe i poruszające (oj, brakuje w polskiej martyrologii takiego przedstawienia rzeczywistości). W centrum tych wydarzeń mamy osadzone losy głównego bohatera - Dorrigo Evansa, którego myśli są rozerwane pomiędzy troskę o wykorzystywanych przy budowie ludzi a zakazaną i przedwcześnie urwaną miłość do żony wuja. Na tym autor jednak nie kończy - próbuje ukazać genezę powstania japońskiego reżimu, przyczyny okrucieństwa dowódców i generałów, powody, dla których podejmujemy takie decyzje, a nie inne. Powieść ta jest wielopłaszczyznowa, bohaterowie złożeni, a losy skomplikowane.

Książka, która łączy w sobie wszystkie zalety dobrej powieści: wojna, romans, zagmatwane losy bohaterów, studium jednostki ludzkiej, elementy psychologii rozwojowej, filozofii, historii... Dzięki temu czyta się ją z zapartym tchem. Niech nie zmyli Was zestawienie "wojna i romans" - nie, nie jest to "Przeminęło z wiatrem" (choć bardzo dobre) czy inne ckliwe losy bohaterów,...