Hmm, chyba lepiej nie mogło się zdarzyć. Lektura „Biskupa i Trzech Króli” zakończona w Święto Trzech Króli. Streszczenie fabuły tej powieści mogłoby zawrzeć się w wypowiedzi kardynała Cronina: „Cóż, musimy odzyskać Trzech Króli, żeby uratować święta Bożego Narodzenia! Dopilnuj tego, Blackwood!” Czy biskup pomocniczy zdoła się wywiązać z tego zadania? Kto będzie mu towarzyszył podczas rozwiązywania zagadki? Czy zdoła ją rozwikłać, a tym samym spełni pokładane w nim nadzieje? Czy zgodnie z życzeniem jednej z jego sióstr, przy pełnej akceptacji reszty rodziny zdoła pomóc siostrzeńcowi w odnalezieniu ścieżki do serca ukochanej? Jakie przygody i przeszkody czekają na detektywa w sutannie i jego pomocników? Czy Relikwiarz Trzech Króli został rzeczywiście skradziony? Kto za tym stoi? Czy dojdzie do skandalu związanego z zaginięciem tego kunsztownego dzieła? Jakie mroczne tajemnice zostaną odkryte? Komu na tym może zależeć? Czyj autorytet może być nadszarpnięty? Jaką tajemnicę wyjawi ukochanemu Cindasue? Mimo, iż narracja przebiega trójtorowo, w niczym to nie przeszkadza. Może nawet czyni ją ciekawszą. Tok rozumowania, sposób formułowania domysłów odwołujący się do znanej nam stylistyki i dedukcji najsłynniejszego detektywa, wykreowanego przez Doyle’a.

Hmm, chyba lepiej nie mogło się zdarzyć. Lektura „Biskupa i Trzech Króli” zakończona w Święto Trzech Króli. Streszczenie fabuły tej powieści mogłoby zawrzeć się w wypowiedzi kardynała Cronina: „Cóż, musimy odzyskać Trzech Króli, żeby uratować święta Bożego Narodzenia! Dopilnuj tego, Blackwood!” Czy biskup pomocniczy zdoła się wywiązać z tego zadania? Kto będzie mu...