Autor, mieszkaniec prowansalskiej wsi, dzieli się z czytelnikami swoimi odczuciami i spostrzeżeniami. Dowcipnie i życzliwie opisuje różnice kulturowe, np. wyobrażenie o pikniku w wersji angielskiej i prowansalskiej czy menu w barze dla kierowców ciężarówek. To
przyjemna lektura, przeczytana ponownie po 20 latach nadal ma ten sam urok.

Autor, mieszkaniec prowansalskiej wsi, dzieli się z czytelnikami swoimi odczuciami i spostrzeżeniami. Dowcipnie i życzliwie opisuje różnice kulturowe, np. wyobrażenie o pikniku w wersji angielskiej i prowansalskiej czy menu w barze dla kierowców ciężarówek. To
przyjemna lektura, przeczytana ponownie po 20 latach nadal ma ten sam urok.

Z obwoluty: „(…) niesłychanie barwne postacie Francuzów (…) pachnący młodym winem krajobraz - wszystko to składa się na książkę, którą ma się ochotę czytać ciągle na nowo”. Mam wydanie z roku 2010 i były to czasy kiedy można było książkę „zaanonsować” w słowach prawdziwych, bez przekonywania, że hiper-, mega- bestseller właśnie wpadł nam w ręce. Bo faktycznie choć to druga książka i o tym samym w zasadzie, to łagodzi tęsknotę, która pojawiła się po przeczytaniu „Roku w Prowansji”.

Z obwoluty: „(…) niesłychanie barwne postacie Francuzów (…) pachnący młodym winem krajobraz - wszystko to składa się na książkę, którą ma się ochotę czytać ciągle na nowo”. Mam wydanie z roku 2010 i były to czasy kiedy można było książkę „zaanonsować” w słowach prawdziwych, bez przekonywania, że hiper-, mega- bestseller właśnie wpadł nam w ręce. Bo faktycznie choć to druga...

Kontynuacja zabawnej książki "Rok w Prowansji". To zbiór uroczych historyjek z życia wziętych, które mogą się przydać przed odwiedzeniem tego zakątka Francji. Napisane lekko, dowcipnie, z angielskim poczuciem humoru. Można się dowiedzieć, jak się w Prowansji zbiera grzyby, gdzie są najlepsze trufle i wina, na czym polegają wiejskie rozrywki, a przede wszystkim, jak wygląda tam zwykłe spokojne życie według autora-ekspata.

Kontynuacja zabawnej książki "Rok w Prowansji". To zbiór uroczych historyjek z życia wziętych, które mogą się przydać przed odwiedzeniem tego zakątka Francji. Napisane lekko, dowcipnie, z angielskim poczuciem humoru. Można się dowiedzieć, jak się w Prowansji zbiera grzyby, gdzie są najlepsze trufle i wina, na czym polegają wiejskie rozrywki, a przede wszystkim, jak wygląda...

Peter Mayle zabiera nas na prowansalską wieś, gdzie dzieje się wiele i nic. Wracając po latach do książek uznanego autora, chciałem znów poczuć dawno zapomniany świat i rozkoszować się wielobarwnymi sytuacjami, które podkreślają życie na wsi. Książka to zbiór różnych opowieści, gdzie niektóre są naprawdę sporą frajdą i wywołują sympatyczny uśmiech na twarzy, ale są i takie, które mimo własnej nie chęci jednakowoż kartkujemy. Petera Mayla zawsze uważałem i będę uważać, za nieocenionego mistrza w cieszeniu się radością życia. Bo kto z nas ma dzisiaj czas na spokojną melancholię i przemyślenia? Teraz pozostaje tylko otworzenie butelki wina i sięgnięcie po kolejne pozycje autora.

Peter Mayle zabiera nas na prowansalską wieś, gdzie dzieje się wiele i nic. Wracając po latach do książek uznanego autora, chciałem znów poczuć dawno zapomniany świat i rozkoszować się wielobarwnymi sytuacjami, które podkreślają życie na wsi. Książka to zbiór różnych opowieści, gdzie niektóre są naprawdę sporą frajdą i wywołują sympatyczny uśmiech na twarzy, ale są i takie,...

Nie wiem co skłoniło mnie do przeczytania tej książki. Chyba miałam chwilowe zaćmienie. Ani okładka nie powala, ani temat mnie nie zainteresował, o języku nie wspomnę. Totalnie nie moja bajka i nie moja kategoria książek, które czytam. Ale warto czasem sięgnąć po coś na czym człowiek się sparzy, aby późniejsze wybory były bardziej trafne.
Książka ta to zbiór luźno powiązanych spostrzeżeń, opowieści, anegdot autora o Francji, jej mieszkańcach i turystach. Mayle zwiedził Prowansję i postanowił zapisać stereotypy o ludziach, opisać obyczaje i wydarzenia z tego regionu. Dużo tutaj francuszczyzny, jedzenia, knajpek i gotowania. Niektóre opisy poczynań kulinarnych mogą zanudzić najbardziej wytrwałych. Bardzo nudna, monotonna, w zasadzie o niczym książka. Myślałam, że będzie to ciekawa literatura podróżnicza, jednak jak dla mnie nic ciekawego.

Nie wiem co skłoniło mnie do przeczytania tej książki. Chyba miałam chwilowe zaćmienie. Ani okładka nie powala, ani temat mnie nie zainteresował, o języku nie wspomnę. Totalnie nie moja bajka i nie moja kategoria książek, które czytam. Ale warto czasem sięgnąć po coś na czym człowiek się sparzy, aby późniejsze wybory były bardziej trafne.
Książka ta to zbiór luźno...

Kocham całą trylogię. Wspaniała gratka dla miłośników Prowansji. Peter Mayle świetnie przedstawił Prowansję "od kuchni", klimat, ludzi, panujące tam zwyczaje, kuchnię i wiele wiele innych. To chyba jedyna taka seria książek, która najlepiej oddaje klimat tej przepięknej krainy.

Kocham całą trylogię. Wspaniała gratka dla miłośników Prowansji. Peter Mayle świetnie przedstawił Prowansję "od kuchni", klimat, ludzi, panujące tam zwyczaje, kuchnię i wiele wiele innych. To chyba jedyna taka seria książek, która najlepiej oddaje klimat tej przepięknej krainy.

Niewiele podróżowałam tego lata, wiec chętnie przeniosłam się za sprawą Petera Mayle'a do Prowansji. Ten tytuł jest wg mnie uzupełnieniem pozostałych opisujących życie Anglika we Francji. Jak zwykle pełna humoru, dystansu do siebie i celnych obserwacji. Niewątpliwie jeszcze wielokrotnie sięgnę po nią czy inną z tej serii. Zwłaszcza wtedy, gdy za oknem plucha i zimny wicher dmie.

Niewiele podróżowałam tego lata, wiec chętnie przeniosłam się za sprawą Petera Mayle'a do Prowansji. Ten tytuł jest wg mnie uzupełnieniem pozostałych opisujących życie Anglika we Francji. Jak zwykle pełna humoru, dystansu do siebie i celnych obserwacji. Niewątpliwie jeszcze wielokrotnie sięgnę po nią czy inną z tej serii. Zwłaszcza wtedy, gdy za oknem plucha i zimny wicher...

Czytałam niespiesznie, zaczęłam mniej więcej miesiąc temu, potem długo, długo nic, a dziś skończyłam.

Genialna w podróży, gdy jest się zmęczonym patrzeniem w okno i obserwowaniem współtowarzyszy w pociągu. Można wówczas zająć myśli historią o powolnym, ale barwnym życiu na francuskiej wsi.

Krótkie anegdotki, leniwe obrazki z Prowansji, podczas czytania czuć ciepełko, zapach lawendy, a od opowieści o pastisie byłam lekko zawiana ;)

Czytadełko, lecz niezwykle przyjemne. Cudowny angielski humor na dokładkę, choć zwykle nie sięgam po tego tylko teksty, naprawdę miło spędziłam czas czytając.

Czytałam niespiesznie, zaczęłam mniej więcej miesiąc temu, potem długo, długo nic, a dziś skończyłam.

Genialna w podróży, gdy jest się zmęczonym patrzeniem w okno i obserwowaniem współtowarzyszy w pociągu. Można wówczas zająć myśli historią o powolnym, ale barwnym życiu na francuskiej wsi.

Krótkie anegdotki, leniwe obrazki z Prowansji, podczas czytania czuć ciepełko,...

Odcinanie kuponów po znakomitej "Rok w Prowansji". Książka to kilka niezwiązanych ze sobą zabawnych powieści o życiu w Prowansji. Można to trochę traktować jako dodatek do pierwszej części, bo jako samodzielna pozycja - nie za bardzo.

Odcinanie kuponów po znakomitej "Rok w Prowansji". Książka to kilka niezwiązanych ze sobą zabawnych powieści o życiu w Prowansji. Można to trochę traktować jako dodatek do pierwszej części, bo jako samodzielna pozycja - nie za bardzo.

Kojące, ciepłe, wręcz pachnące zapiski anglika mieszkającego we Francji, ciekawe spostrzeżenia odnośnie różnic kulturowych bądź co bądź sąsiadów.

Kojące, ciepłe, wręcz pachnące zapiski anglika mieszkającego we Francji, ciekawe spostrzeżenia odnośnie różnic kulturowych bądź co bądź sąsiadów.