"Czy naprawdę zasłużyłam na tak surową karę? Chcę tylko odzyskać moje idealne życie. Bo przecież było idealne, prawda?"

Sam Kingston ma wszystko, czego jej potrzeba: przystojnego chłopaka, zwariowane przyjaciółki, jest popularna, czuje się lepsza od innych i nie obchodzi jej, że może kogoś zranić.Przynajmniej do chwili gdy umiera. No, prawie umiera, bo następnego dnia budzi się w swoim łóżku, tyle, że wciąż jest ten sam dzień, 12 lutego...
Książka jest ciekawie napisana, często zdarzają się zabawne momenty. Język jest typowo "młodzieżowy", co momentami trochę raziło. Podczas czytania praktycznie nie da się odczuć, że pisała ją ta sama osoba, co "Delirium". Brawa dla Lauren Oliver za to, że umie tak zmieniać styl!
Zakończenie...właściwie nie jest do końca jasne, więc ciężko je ocenić. Bardzo podobało mi się rozpoczęcie i zakończenie tym samym stylem, co dało świetny efekt "klamry" i zamknięcia całości.
Książkę oceniam jako dobrą, nie powaliła mnie na kolana, ale całkiem przyjemnie się ją czytało.

"Czy naprawdę zasłużyłam na tak surową karę? Chcę tylko odzyskać moje idealne życie. Bo przecież było idealne, prawda?"

Sam Kingston ma wszystko, czego jej potrzeba: przystojnego chłopaka, zwariowane przyjaciółki, jest popularna, czuje się lepsza od innych i nie obchodzi jej, że może kogoś zranić.Przynajmniej do chwili gdy umiera. No, prawie umiera, bo następnego dnia...