Każdy z nas zna takie miasto jak Nowy York. Trudno jest o nim nie słyszeć! Od razu podświadomie widzimy Time Square, bilboardy i światła reflektorów w parze z limuzynami i żółtymi taksówkami. Jednak czy może słyszeliście o takiej bajce Alicja w Krainie Czarów Lewisa Carrola? A o autorce znanych na całym świecie Igrzysk Śmierci Suzanne Collins? Tak? To wyobraźcie sobie proszę połączenie tych dwóch wątków.
Króliczej nory wśród wierzowów i hoteli raczej nie znajdziemy. Ale za to dwulatka zawsze znajdzie sposób! Razem z bratem dostają się do tajemniczej krainy znajdującej się pod tętniącym życiem miastem. Okazuje się, że rodzeństwo staje się wojownikami, którzy muszą ocalić świat, o którym wcześniej nie mieli pojęcia.

Trzymając w rękach tę książkę zastanwiałam się czy może nie będzie zawierać w sobie takiego typowego dziecięcego świata - wszytsko kolorowe, dookoła latają motylki i śpiewają sikorki. Jednak trafiłam do osobliwej krainy, która do takiej różowej nie należała! Suzanne Collins, mimo zagoszczenia w fantastyce ciągle stąpa twardo po ziemi. Zdaje sobie sprawę z prawdziwego, brutalnego życia i próbuje zaznajomić je z dziećmi poprezez niektóre momenty. Nie myślcie jednak, że ta ksiazka to istna rzeź jak Igrzyska! Moje wywody sprowadzają się do tego, że ( znowu w tych czasach trudno o życie w książkach...) Niedokończona Przepowiednia, z którą ma do czynienia Gregor jest tak na prawdę mapą jego przeżyć. Wskazuje nam poniekąd co będzie się działo, a słowa „Spośród nich ośmioro ujdzie z życiem snadnie..." przybliza nam, że jdnak coś poważniejszego może się stać.
Gregor i Niedkończona Przepowiednia to książka na prawdę godna polecenia. Bohaterowie jak i samo Podziemie stworzone przez autorkę aż narzuca nam wiarę w to, że pod nami istnieje życie takie samo jak nasze a jednak całkiem inne.
Charaktery jakie zaserwowała nam Suzanne Collins są na prawdę dobrze wykreowane. Bohaterowie są schematyczni co działa na korzyść, ponieważ tworzy ich to bardziej ludzkimi. Gregor jako główna postać zdał egzamin na piątkę. Odważny, choć czasem lekkomyślny to wciąż rozważny. Co najważniejsze także opiekuńczy w stosunku do swojej siostry jak i towarzyszy boju.
W całej tej historii nie zabrakło poczucia humoru, które serwowała nam Botka - siostra Gregora. Przebojowa ta dwulatka!
Miałam także poczucie, że już w tej historii widziałam coś na podobieństwo Igrzysk, które powstały prawie osiem lat później. Ripred niesamowicie przypominał mi Haymitcha, który swoje przeżył i żył od tamtej pory w swoim świecie. Gregor i Botka - Katniss i Prim. Może już wtedy w głowie Suzanne rodził sie pomysł na rewolucję w Dystrykatch? Kto wie!
Wraz z bohaterami miałam okazję poznać Podziemie, które tętniło życiem, choć bywało również tak samo niebezpieczne. Czasem jednak zbytnio odczuwałam, że jest to bardziej lektura dla młodszych czytelników, ponieważ obraz świata zacierał mi się przez brak opisów. Wytumaczenie jednak swoje ma - dzieciom opisy nie są potrzebne; one już po kilku słowach są w stanie wyobrazić sobie to, czego my już starsi nie możemy zobaczyć.

Każdy z nas zna takie miasto jak Nowy York. Trudno jest o nim nie słyszeć! Od razu podświadomie widzimy Time Square, bilboardy i światła reflektorów w parze z limuzynami i żółtymi taksówkami. Jednak czy może słyszeliście o takiej bajce Alicja w Krainie Czarów Lewisa Carrola? A o autorce znanych na całym świecie Igrzysk Śmierci Suzanne Collins? Tak? To wyobraźcie sobie...