Zła książka, gorsza książka, Ostre przedmioty- tak powinno się stopniować.

Recenzje na okładce, rekomendacje dwóch pań w księgarni i promocyjna cena 17,90 zachęciły mnie do kupna. ''Zaginiona dziewczyna'' nie należy do moich ulubionych książek, ale czytało się dobrze, więc stwierdziłam, że za taką cenę wybaczę, jeżeli ''Ostre przedmioty'' nie wzbiją się na wyżyny kryminału i będą po prostu niezłe. Po lekturze rozważam, czy nie oskarżyć tych kobiet z księgarni o niekorzystne rozporządzenie mieniem :/

Zaczyna się tak sobie, bardzo niemrawo. Kiedy główna bohaterka (bardzo antypatyczna- jak wszyscy w tej książce) przeprowadza rozmowy z rodzinami zabitych dziewczynek pojawia się nadzieja, że w końcu coś ruszy, zacznie się prawdziwe śledztwo, przesłuchania, morderca straci grunt pod nogami i popełni jakiś błąd, może autorka będzie chciała pobawić się z czytelnikami podsuwając mylne tropy. Mówiąc krótko- nadzieja, że nijakość tej książki zostanie przerwana. Nadzieja matką głupich, bo nie dzieje się nic. Całe śledztwo bohaterki polega na spisywaniu oficjalnego stanowiska policji i obdzwanianiu miejscowych sklepów, żeby sprawdzić, ile alarmów zamontowano w domach po zabójstwach. Nie ma żadnych nowych tropów, a kiedy coś wydaje się nowe i przełomowe, okazuje się, że policja dawno o tym wie i wątek umiera śmiercią naturalną.

Postaci nie odbiegają poziomem od fabuły. Są tak samo nieudolnie przedstawione i przerysowane, że odechciewa się czytać. Matka i siostra bohaterki są tak złe, że idealnym dopełnieniem ich obrazu byłoby, gdyby w wolnym czasie urządzały czarne msze, mordowały dziewice i piły kocią krew. Nawet jeżeli na początku może to budzić odrazę i przerażenie, to w połowie zaczyna irytować, a pod koniec wywołuje uśmiech politowania. Jeżeli autorka ma takim pomysł na swoje postaci, to może lepiej, że bliżej scharakteryzowała tylko matkę i 2 córki. Kto jest mordercą wiedziałam już w połowie książki i domyśli się tego każdy, kto potrafi dodać 2 do 2. Jeżeli odrzucimy tego, na kogo kierowane są podejrzenia i przyjmiemy, że morderca nie może być zupełnie ''nowy'' i pojawić się dopiero w zakończeniu, wnioski są jednoznaczne. I chociaż się domyślałam, to do końca miałam nadzieję, że się mylę, a autorka nie mogła pójść na taką łatwiznę, bo to obraza dla czytelników. Niestety nie pomyliłam się i bardzo zawiodłam, a mój zawód ma odbicie w ocenie. Gdyby książka trzymała swój niski poziom cały czas, oceniłabym na 5*- bo to słaby kryminał połączony z nudną powieścią obyczajową, ale od biedy można przeczytać. Niestety, jak na złość, jest taki moment kiedy coś zaczyna się dziać i pojawia się nadzieja na ciekawe zakończenie. Ja z powodu tej nadziei zarwałam noc, bo strasznie chciałam się odwidzieć kto zabił i dokładnie poznać jego motywy. No i się dowiedziałam, że moje przypuszczenia były trafne, a zakończenie bardzo, bardzo rozczarowujące. Tak bardzo, że rozczarowanie spowodowało spadek oceny z 5 do 2*
Nawet nie wiem, jak opisać to pożal się Boże zakończenie. Miałam wrażenie, jakby autorka pisała, pisała i nagle doszła do wniosku: ''okej, wystarczy, to było tak i tak''. Zero stopniowania napięcia, a wytłumaczenie motywu w połączeniu z osobą zabójcy... Pardon my language: WTF?

Nie polecam. Lepiej obejrzeć kilka odcinków ''Mody na sukces''. Tak samo idiotyczne, niedorzeczne i bez sensu, ale przynajmniej można się pośmiać.

Zła książka, gorsza książka, Ostre przedmioty- tak powinno się stopniować.

Recenzje na okładce, rekomendacje dwóch pań w księgarni i promocyjna cena 17,90 zachęciły mnie do kupna. ''Zaginiona dziewczyna'' nie należy do moich ulubionych książek, ale czytało się dobrze, więc stwierdziłam, że za taką cenę wybaczę, jeżeli ''Ostre przedmioty'' nie wzbiją się na wyżyny kryminału...