Bardzo długo zastanawiałam się nad przeczytaniem tej książki, trochę odstraszało mnie, że w mojej bibliotece „Kroniki Wardstone” umieszczono na półce dla najmłodszych czytelników. Okazało się jednak, że wszelkie obawy były bezpodstawne. Książka rzeczywiście skierowana jest dla młodzieży, ale zainteresuje też starszych czytelników. Można w niej znaleźć przeplatające się elementy fantastyki – boginy, czarownice, praktykujące mroczną magię, duchy, oraz horroru, które kilka razy mogą spowodować powstanie gęsiej skórki.

Książka wciąga już od pierwszej strony, przez co czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Jedyną wadą dla mnie jest narracja pierwszoosobowa prowadzona przez trzynastoletniego chłopaka, która mocno ograniczała poznanie przedstawionego w powieści świata.

Thomas Ward to bohater, którego nie można nie polubić. Sympatyczny, bystry, często wpadający w kłopoty i muszący sobie potem z nimi radzić. Rozczarowała mnie natomiast postać Stracharza. Na początku sądziłam, że to właśnie ten tajemniczy pogromca czarownic, boginów i innych fantastycznych stworzeń skradnie moje serce, lecz wraz z rozwojem wydarzeń w moich oczach stał się zbyt szlachetny jak na osobę wykonującą taki zawodu. Jego postępowania nie tłumaczy nawet to, że książka przeznaczona jest dla młodzieży. Może po przeczytaniu kolejnych części „Kronik Wardstone”, po które na pewno sięgnę, opinia na temat Stracharza się zmieni, ale po lekturze „Zemsty czarownicy” to Tom stał się moją ulubioną postacią.

Podsumowując, książka jest bardzo przyjemna i polecam ją wszystkim, którzy szukają czegoś lekkiego do poczytania.

Bardzo długo zastanawiałam się nad przeczytaniem tej książki, trochę odstraszało mnie, że w mojej bibliotece „Kroniki Wardstone” umieszczono na półce dla najmłodszych czytelników. Okazało się jednak, że wszelkie obawy były bezpodstawne. Książka rzeczywiście skierowana jest dla młodzieży, ale zainteresuje też starszych czytelników. Można w niej znaleźć przeplatające się...