Tym razem autor postanowił zboczyć z głównego wątku i opisać nam perypetie trójki przyjaciół-piratów, którzy podczas ‘wolnego’ wpadają w niejedne tarapaty. Z początku, czytając nie sądziłam, że akcja rozwinie się w ten sposób. Liczyłam raczej na zwykłą pijacką przygodę.
W tej książce poznajemy wykreowany przez Sompera świat z całkiem innej strony. Na chwilę możemy zapomnieć o piratach i wampirach, choć epizodycznie się o nich wspomina. Pojawienie się rybogonów jest niewątpliwie największą zaletą tej książki. Somper miała na nich pomysł sądzę jednak, że wplecenie tych morskich stworzeń w tą serie nie jest do końca przemyślanym zabiegiem. Pomimo, że ten dodatek trochę wyjaśnia to jakoś niespecjalnie klei mi się do reszty serii.
Bez wątpienia jest to fajny dodatek do serii, jednak sądzę, że ważniejsze fragmenty mogłyby być wcielone, jako epilog czy prolog do pierwszej lub drugiej części. Historia jest troszkę zbyt nudna i przewidywalna, więc spokojnie można by ją skrócić i nie straciłoby to, na jakości.

Tym razem autor postanowił zboczyć z głównego wątku i opisać nam perypetie trójki przyjaciół-piratów, którzy podczas ‘wolnego’ wpadają w niejedne tarapaty. Z początku, czytając nie sądziłam, że akcja rozwinie się w ten sposób. Liczyłam raczej na zwykłą pijacką przygodę.
W tej książce poznajemy wykreowany przez Sompera świat z całkiem innej strony. Na chwilę możemy zapomnieć...

Świetna historia. Jestem zauroczona jak Autor, w książce dla młodszych, przemycił tak barwne opisy i nutkę prawdziwej grozy. Czytałam z wypiekami na twarzy. Polecam.

Świetna historia. Jestem zauroczona jak Autor, w książce dla młodszych, przemycił tak barwne opisy i nutkę prawdziwej grozy. Czytałam z wypiekami na twarzy. Polecam.

Generalnie nie lubię między tomów, jeszcze wydanych jako osobne książki, często z małą ilością stron, a kosztujące jak pełnowymiarowe historie… Takie podejście miałam też do Martwej Głębi - czy tak doskonała historia potrzebowała uzupełniania?

Okazuje się, że mimo swej naprawdę niewielkiej objętości, bo ma ledwie 75 stron, jest naprawdę treściwa. Tak jak o tym myślę po czasie, to mam wrażenie, że albo ją czytałam, albo nawiązania do niej były w dalszych tomach. Na pewni co nieco by wyjaśniła, gdybym czytała ją po wszystkich tomach, ale czytana w kolejności, jest po prostu kolejną przygodą Connora i dwójki jego najbliższych kamratów.

Aczkolwiek mam wrażenie, że jest to książka trochę z dupy. Przynajmniej początek, bo nie pamiętam, żeby formacja trójki piratów utworzyła się w pierwszym tomie… Może przegapiłam, nie wiem. Kojarzę ją ogólnie, ale nie wiem, czy jest to dobra numeracja i powinna to być książka czytana pomiędzy pierwszym i drugim tomem. W teorii poprawna, w zagranicznym wydaniu też, ale nie wiem, mi to po prostu nie pasuje.

Mimo wszystko ciekawa przygoda, ale szczerze? Lepiej by było, gdyby zostało to dodane do którejś z książek, niż wydawane jako osobna książka. Szkoda papieru. I kasy.

Generalnie nie lubię między tomów, jeszcze wydanych jako osobne książki, często z małą ilością stron, a kosztujące jak pełnowymiarowe historie… Takie podejście miałam też do Martwej Głębi - czy tak doskonała historia potrzebowała uzupełniania?

Okazuje się, że mimo swej naprawdę niewielkiej objętości, bo ma ledwie 75 stron, jest naprawdę treściwa. Tak jak o tym myślę po...

Tom 2 serii o przygodach wampiratów jest równie ciekawa jak pierwsza. Polubiłam tę serię. :D

Tom 2 serii o przygodach wampiratów jest równie ciekawa jak pierwsza. Polubiłam tę serię. :D

Świetne:) Opisuje jedną z przygód Connora, Barta i Jeza, rzucając światło na zachowanie Promyka w którejś z książek serii Wampiratów, bodajże trzeciej.

Świetne:) Opisuje jedną z przygód Connora, Barta i Jeza, rzucając światło na zachowanie Promyka w którejś z książek serii Wampiratów, bodajże trzeciej.

Nie widziałem wcześniej tej książki z całej serii wampiratów. Nie wiedziałem, że została wydana w jęz. polskim, a szukałem wszędzie.

Nie widziałem wcześniej tej książki z całej serii wampiratów. Nie wiedziałem, że została wydana w jęz. polskim, a szukałem wszędzie.

Dokładnie dzień temu prezentowałam wam pierwszą część "Wampiratów", osób które znały książkę i którym się spodobała było o wiele więcej niż się spodziewałam. Dzisiaj chciałabym wam zaprezentować dopiero co opublikowany tom, który wyjaśnia skąd Connor i jego dwaj przyjaciele Bart i Jez mieli tatuaże po weekendowej przepustce - fragment na ten temat mogliśmy poznać podczas odwiedzenia statku "Wampiratów" przez brata Grace w trzecim tomie serii, kiedy to chłopiec rozmawiał z tajemniczym kapitanem. Książkę znalazłam przypadkiem na polskiej stronie poświęconej przygodom bliźniaków. Trochę mnie to zaskoczyło, gdyż weszłam tam w poszukiwaniu czegoś na temat piątego tomu, a znalazłam to. Najpierw spodziewałam się czegoś zupełnie innego, co autor zapowiadał już od dawna, jednak kiedy przyszła do mnie przesyłka, czekała na mnie mała niespodzianka. Wydaje mi się, że książkę może znać mało osób, gdyż wydawnictwo z powodu zbyt małej sprzedaży, która by je zadowalała, stwierdziło, że zrobi małą promocję, nieco uciążliwą dla fanów serii, ale pomocną dla początkujących. Promocja trwa nadal i polega na tym, ze książkę dostajemy za darmo tylko wtedy, kiedy zakupimy jeden z tomów już opublikowanych wcześniej, co może być nieco uciążliwe dla osób, które posiadają wszystkie cztery części, dotychczas wydane. No i warto dodać, że książka jest nieosiągalna w księgarniach, można ją zakupić tylko przez stronę internetową wydawnictwa. Ja nabyłam jeszcze jeden tom "Demonów oceanu", co spowodowało, że otrzymałam dodatkowo ten tomik. Nie jest on może gruby, ale przydatny w skompletowaniu całej serii. "Wampiraci" są podzieleni na rozdziały, które opowiadają o losach Grace i Connora, czasem Sidoria, ta książeczka licząca sobie jedynie siedemdziesiąt pięć stron skupiona została jedynie na jednym z dwóch głównych bohaterów, a mianowicie na Connorze.Taka postać rzeczy może być nieco uciążliwa, gdyż niektórym przypadły do gustu przygody tylko jednego z rodzeństwa, ale mimo to przygoda Connora jest przednia i nie brakuje w niej nowych postaci jak i tych, które poznać możemy dopiero w "Fali terroru". W tym króciutkim tomiku, możemy się przekonać, że Wampiry nie są jedynymi stworzeniami odchodzącymi od norm. W części nie zabrakło również zbuntowanego byłego porucznika Nokturna oraz tajemniczego Kapitana "Wampiratów" - chodź na tą postać musimy zaczekać, aż do końca książki.

Więcej na: http://today1.blog.onet.pl/013-Justin-Somper-Wampiraci-Ma,2,ID421207966,DA2011-02-05,n

Dokładnie dzień temu prezentowałam wam pierwszą część "Wampiratów", osób które znały książkę i którym się spodobała było o wiele więcej niż się spodziewałam. Dzisiaj chciałabym wam zaprezentować dopiero co opublikowany tom, który wyjaśnia skąd Connor i jego dwaj przyjaciele Bart i Jez mieli tatuaże po weekendowej przepustce - fragment na ten temat mogliśmy poznać podczas...