Zemsta czarownicy

Okładki mimo, że z wygląda są dość proste to bardzo mi się podobają (chodź nowsze też są cudowne). Biorąc tę książkę do rąk kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać, gdyż nie posiada ona z tyłu żadnego opisu tylko ostrzeżenie by nie czytać jej w nocy. Na szczęście bez obaw mogłam ją czytać także w późnych godzinach, ale bardzo podoba mi się takie ostrzeżenie skierowane dla młodszego czytelnika.
*
Chodź sama historia nie była dla mnie przerażająca to jednak mnie wciągnęła. Oczywiście bywały momenty, gdzie się nudziłam, albo przewidywałam co się wydarzy, ale mimo wszystko dobrze się bawiłam podczas czytania. Już po pierwszych stronach „Zemsty Czarownicy” natchnęła mnie myśl, że postać Stracharza przypomina mi bardzo innego bohatera, a mianowicie Geralta. Nie wiem czy był to zamierzony efekt autora, ale aktualnie jestem zdania, że Kroniki Wardstone są zamiennikiem „Wiedźmina” tylko dla młodszych.
Do samych bohaterów nie mogę się przyczepić bo żaden mnie nie denerwował czy irytował. Z przyjemnością sięgnę też po kolejny tom przygód Toma Warda, który nawiasem mówiąc przypomina mi odrobinę Willa z serii „Zwiadowcy”.

Okładki mimo, że z wygląda są dość proste to bardzo mi się podobają (chodź nowsze też są cudowne). Biorąc tę książkę do rąk kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać, gdyż nie posiada ona z tyłu żadnego opisu tylko ostrzeżenie by nie czytać jej w nocy. Na szczęście bez obaw mogłam ją czytać także w późnych godzinach, ale bardzo podoba mi się takie ostrzeżenie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pragniesz przeczytać wyjątkową książkę, która wnosi powiew świeżości do gatunku fantasy? Uwielbiasz mroczne istoty zamieszkujące nieprzyjazny świat? Jeśli równie mocno kochasz bohaterów, którzy zwalczają te nieprzychylne ludziom istoty, to książka “Kroniki Wardstone, tom 1. Zemsta czarownicy” z pewnością Cię nie zawiedzie.

Thomas Ward to siódmy syn siódmego syna. To czyni go kimś wyjątkowym. Taki rodowód łączy się z posiadanymi przez niego zdolnościami, które kwalifikują go do zawodu stracharza. To fach polegający na obronie ludzi przed mrocznymi i złymi istotami.

Stracharz skazany jest na samotne życie, to trochę niepokoi bohatera. Pozycja stracharza to także życie w ciągłym strachu i podróże przez mrok. Czy chłopak podoła powierzonej mu roli, czy podejmie słuszne wybory, których pełny jest żywot stracharza? Matka pokłada w nim ogromne nadzieje, czy jej nie zawiedzie?

Pragniesz przeczytać wyjątkową książkę, która wnosi powiew świeżości do gatunku fantasy? Uwielbiasz mroczne istoty zamieszkujące nieprzyjazny świat? Jeśli równie mocno kochasz bohaterów, którzy zwalczają te nieprzychylne ludziom istoty, to książka “Kroniki Wardstone, tom 1. Zemsta czarownicy” z pewnością Cię nie zawiedzie.

Thomas Ward to siódmy syn siódmego syna. To czyni...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Kroniki Wardstone" na pierwszy rzut oka wydają się serią jakich wiele. Miliony sprzedanych egzemplarzy w wielu językach? Są. Wiele tomów? Jest. Niezbyt dobrze przyjęty film nakręcony na podstawie serii, który znika praktycznie wszystko co stało za sukcesem pierwowzoru? Obecny. Czy jednak sukces wersji książkowych był zasłużony?
Cóż, ciężko to stwierdzić po pierwszym tomie, jednak sporo elementów wyróżnia się na plus w porównaniu to innych tego typu prozy. Przede wszystkim, główny bohater. Tom jest całkiem rozgarnięty, jego przemyślenia pomagają poznać motywacje, które kierują nim w poszczególnych momentach opowieści. To rozwiązanie sprawia, że część jego działań, choć z zewnątrz idiotyczna, nabiera większego sensu. Również nauczyciel Toma, stracharz Gregory, daje radę jako mistrz. Jest odpowiednio gburowaty, jednak autorowi udało się z nią nie przesadzić. Fakt, że to on wziął sobie Toma na ucznia, a nie został do tego zmuszony jest fajnie podkreślony tym, że nie traktuje chłopaka jako zło wcielone. Dosyć blado na ich tle wypada Alice, ale jej rola prawdopodobnie zostanie rozbudowana w kolejnych częściach, więc zobaczymy.
Najbardziej boli mnie, że główny konflikt powieści został sprowokowany głupotą jednego z bohaterów. Zarówno wcześniej jak i później nie charakteryzował się on niskim IQ, więc szkoda, że fabuła musiała zostać popchnięta do przodu takim tanim chwytem i dość mocno rzutuje to na moją ocenę.
Ogólnie, jest to fajne czytadło, ale to dopiero pierwsza część serii z jakiegoś miliona(?), więc ciężko oceniać ją znając tylko tą jedną część.

"Kroniki Wardstone" na pierwszy rzut oka wydają się serią jakich wiele. Miliony sprzedanych egzemplarzy w wielu językach? Są. Wiele tomów? Jest. Niezbyt dobrze przyjęty film nakręcony na podstawie serii, który znika praktycznie wszystko co stało za sukcesem pierwowzoru? Obecny. Czy jednak sukces wersji książkowych był zasłużony?
Cóż, ciężko to stwierdzić po pierwszym tomie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak na książkę "młodzieżową" zawiera dużo barwnych opisów zdarzeń, które nie jednego dorosłego przyprawiłyby o ciarki ;)
Jest to dopiero pierwsza książka z serii przygód o Stracharzu, lecz niewątpliwie można rzec iż mocy początek.
Dzięki narracja pierwszoosobowej łatwo w czuć się w rolę głównego bohatera, który ma nie spełnia 13 lat, lecz jego zachowania w większości wskazują na więcej. Natomiast "błędy", które popełnił, nie oszukujmy się, nie jeden dorosły też by uczynił.
Uważam, iż jest to bardzo ciekawa seria aby zachęci do gatunku fantasy.

Jak na książkę "młodzieżową" zawiera dużo barwnych opisów zdarzeń, które nie jednego dorosłego przyprawiłyby o ciarki ;)
Jest to dopiero pierwsza książka z serii przygód o Stracharzu, lecz niewątpliwie można rzec iż mocy początek.
Dzięki narracja pierwszoosobowej łatwo w czuć się w rolę głównego bohatera, który ma nie spełnia 13 lat, lecz jego zachowania w większości...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

przyjemnie

przyjemnie

Pokaż mimo to

Pierwszy syn pierwszego syna twierdzi, że cała seria jest fajna. Wyjątkowo zgadzam się z nim. Może podobać się młodszej młodzieży, mimo że określenie "fajna" wzbudza we mnie odruchy agresji.

Pierwszy syn pierwszego syna twierdzi, że cała seria jest fajna. Wyjątkowo zgadzam się z nim. Może podobać się młodszej młodzieży, mimo że określenie "fajna" wzbudza we mnie odruchy agresji.

Pokaż mimo to

Pozytywne zaskoczenie. Niemal dziennikowy charakter pierwszoosobowego opowiadania. Szczegółowe opisy wręcz wciągają czytelnika w dziejące się wydarzenia, ale robią to w zręczny sposób, bez lania wody.

Może i brakuje spektakularnych zwrotów akcji. Może sama akcja nie jest wartka. Ale wynagradza to smaczny styl pisania.

Pozytywne zaskoczenie. Niemal dziennikowy charakter pierwszoosobowego opowiadania. Szczegółowe opisy wręcz wciągają czytelnika w dziejące się wydarzenia, ale robią to w zręczny sposób, bez lania wody.

Może i brakuje spektakularnych zwrotów akcji. Może sama akcja nie jest wartka. Ale wynagradza to smaczny styl pisania.

Pokaż mimo to

Książka bardzo mi się podobała. Szczególnie główny bohater. Nazywał się Tom , był siódmym synem siódmego syna i z tego powodu został Stracharzem. Musi rozprawić się z wieloma potworami, wiedźmami i innymi stworami które przyprawiają o dreszcze... No dobra to tyle o fabule. Kto mnie zna wie że nie lubię zdradzać za wiele z fabuły. Według mnie warto mało wiedzieć i poznawać książkę... Książkę czyta się przyjemnie i lekko. To między innymi za sprawą dużych liter i niewielu stron. Książkę można przeczytać w kilka godzin. Polecam ją każdemu!

Książka bardzo mi się podobała. Szczególnie główny bohater. Nazywał się Tom , był siódmym synem siódmego syna i z tego powodu został Stracharzem. Musi rozprawić się z wieloma potworami, wiedźmami i innymi stworami które przyprawiają o dreszcze... No dobra to tyle o fabule. Kto mnie zna wie że nie lubię zdradzać za wiele z fabuły. Według mnie warto mało wiedzieć i poznawać...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moje poszukiwania dobrej, młodzieżowej - lekkiej i przyjemnej - literatury fantasy trwają a w ich ramach udało mi się w końcu trafić na wielce obiecujący początek "Kronik Wardstone" - książki, którą najprościej, chociaż nie do końca adekwatnie, określić można "Wiedźminem" dla nieco młodszego czytelnika.

Joseph Delaney nie traktuje swoich młodych odbiorców lekko i naiwnie. Dlatego właśnie będzie "Zemsta czarownicy" lekturą odpowiednią dla dwunasto- czternastolatków - mi samemu włos się jeżył, kiedy czytałem niektóre z sięgających głębiej do korzeni literackiego horroru fragmenty tej książki.

Tym bowiem jest "Zemsta czarownicy" przede wszystkim - mniej fantasy, bardziej horrorem, czerpiącym z bogatej skarbnicy mitów, podań i przesądów (w tym przypadku dotyczących wiedźm) i z niektórymi, jak się okazuje głęboko zaszczepionymi w naszej świadomości po dziś dzień, Delaney zręcznie się rozprawia.

A wykraczając poza rozrywkowe walory tej książki - jest to znakomita opowieść o dorastaniu, odpowiedzialności i ponoszeniu konsekwencji za nieprzemyślane czyny i pochopne decyzje.

Świetny, świeży i trzymający w napięciu horror fantasy, po przeczytaniu którego niemożliwym jest powstrzymanie się od sięgnięcia po tomy kolejne! Polecam!

Moje poszukiwania dobrej, młodzieżowej - lekkiej i przyjemnej - literatury fantasy trwają a w ich ramach udało mi się w końcu trafić na wielce obiecujący początek "Kronik Wardstone" - książki, którą najprościej, chociaż nie do końca adekwatnie, określić można "Wiedźminem" dla nieco młodszego czytelnika.

Joseph Delaney nie traktuje swoich młodych odbiorców lekko i naiwnie....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Zemsta czarownicy" to bardz przyjemna pozycja, przeznaczona dla czytelników w wieku ok. 9-14 lat. Fabuła jest wciągająca i na próżno doszukiwac się momentów w których można by przysnąć. Książkę czyta się lekko i szybko przy cały czas obecnym napięciu. Z uwagi na genialność w swojej prostocie jest dobra dla osób lubiących niezobowiązujące historie, jak również jako odpoczynek od poważniejszych pozycji.
Warto przeczytac jeśli ma się chwilkę czasu.

"Zemsta czarownicy" to bardz przyjemna pozycja, przeznaczona dla czytelników w wieku ok. 9-14 lat. Fabuła jest wciągająca i na próżno doszukiwac się momentów w których można by przysnąć. Książkę czyta się lekko i szybko przy cały czas obecnym napięciu. Z uwagi na genialność w swojej prostocie jest dobra dla osób lubiących niezobowiązujące historie, jak również jako...

więcej

mniej

Pokaż mimo to